اگر پزشکان به این نتیجه رسیده اند که با انتخاب مؤمن می توانند وعده هایی مانند تعطیلی گشت ارشاد – که به گفته رئیس جمهور طرح تاریکی است – با کمترین برخورد و بیشترین تعامل عملی کنند. چرا؟ آیا آنها باید در برابر چنین نقشه عاقلانه ای مقاومت کنند؟ برای مردم، نتیجه مهم است و اینکه هدف با کمترین هزینه محقق شود.
عصر ایران با انتشار گزارشی از اسکندر مومنی وزیر پیشنهادی کشور نوشت:
اسکندر مومنی را از زمان ریاست پلیس راهنمایی و رانندگی می شناسم و یک دغدغه مشترک باعث شد تا جلسات کاری متعددی با او داشته باشم: «کاهش سوانح رانندگی و مرگ و میر». در این جلسات دیدم که ایشان چقدر روی این موضوع حساس هستند و موضوعاتی مانند فرهنگ سازی در این زمینه و پرهیز از شماره گذاری خودروهای ناایمن را دنبال می کنند. این برای من بسیار ارزشمند بود. او همچنین رسانه ها را به خوبی درک می کرد و با اصحاب رسانه رابطه ای مبتنی بر احترام و اعتماد داشت. نگاهش به مسائل روز از لباسش پرنورتر بود و همین موضوع او را متفاوت تر می کرد.
همانطور که من او را می شناسم، از نظر اخلاقی نیز به معنای واقعی کلمه روشن فکر است. او منشی اداره مبارزه با مواد مخدر بود که به او اطلاع دادند که یکی از خبرنگاران تهدید کرده است که مواد مخدر را در ماشین یا خانه اش می گذارد. او بلافاصله دو مامور را برای بررسی دقیق ماجرا فرستاد، هر چند در این زمینه وظیفه ای نداشت، اما شناختش ایجاب می کرد.
رویکردهای اجتماعی او از زمان روی کار آمدن راهور و بعدها به دستور حسن روحانی دبیری ستاد مبارزه با مواد مخدر، از جنبه نظامی او پیشی گرفت، زیرا در این دو حوزه باید از جامعه و عموم مردم به سمت آموزش و پرورش و دانشگاه برویم. تماس گرفت و گرفت.
وی در مسائل مالی به حرام و حلال شدیداً معتقد است و در دوره ای که توانست با برخی خودروسازان بجنگد و به چنین ثروتی دست یابد، در مقابل آنها ایستاد و از شمارش آنها جلوگیری کرد تا اینکه اصلاحات ایمنی زیادی در خودرو انجام شد. تبدیل شود. حتی موردی را به خاطر دارم که خودروساز که در آن زمان کامیون ناایمن می ساخت، پس از ناامید شدن از مومنی و راهور، دولت را تحت فشار قرار داد تا با تایید آنها کامیون های آنها را شماره گذاری کند.
آنچه در سطور قبل بدون اغراق و تملق نوشتم تصویری است که از اسکندر مومنی در ذهن دارم و آنچه در ادامه می آید مربوط به معرفی وی به عنوان وزیر آینده کشور توسط رئیس جمهور است: اولین نکته این است که ایشان پزشکان شخصا انتخاب شدند و حتی قائم پناه معاون اجرایی وی نیز تا آخرین لحظه از این انتخاب خبر نداشت. دلیل این انتخاب نیز به دوران دانشجویی پزشکی و مومنی در دهه 60 برمی گردد، بنابراین برخلاف آنچه صدا و سیما اعلام کرده اند، او سهمیه قالیباف در کابینه نیست، بلکه قرار است وزیر پزشکی باشد. ، مسعود بیزیکیان. این نکته مهم و مثبتی است.
نکته دوم اینکه پزشکان با فراستی متوجه شده اند که بخش قابل توجهی از چالش های اجتماعی و سیاسی آنها مستقیم یا غیرمستقیم به پلیس مربوط خواهد شد. او احتمالاً با خود فکر می کرد که بهتر است فردی را به عنوان سرپرست وزارت کشور منصوب کرد که ضمن هماهنگی با رئیس جمهور، با زیر و بم پلیس آشنا باشد و بتواند سیاست های راهبردی دولت را در این زمینه دنبال کند. ماهرانه به همین دلیل با مومنی که هم در این زمینه متخصص است و هم از افراد مورد اعتماد خود رئیس جمهور 40 ساله تماس گرفت. برای نیروی انتظامی همسویی، هماهنگی و همکاری با فردی که سابقه انضباطی دارد مقبولتر است و این به معنای کاهش اصطکاک است.
نکته سوم و پایانی این است که باید منتظر نتیجه این انتخابات و عملکرد اسکندر مومنی به عنوان وزیر کشور باشیم. اگر او مانند 15 سال گذشته به رویکردهای اجتماعی ادامه دهد و سیاست های رئیس جمهور به ویژه وعده های اجتماعی او در حوزه هایی مانند زنان را با جدیت دنبال کند، دستاوردهای خود و عملکرد پزشکان را افزایش خواهد داد. به وعده های خود افتخار کنید و رضایت مردم حاصل می شود که این یک پیروزی عمومی است.
اگر پزشکان به این نتیجه رسیده اند که با انتخاب مؤمن می توانند وعده هایی مانند تعطیلی گشت ارشاد – که به گفته رئیس جمهور طرح تاریکی است – با کمترین برخورد و بیشترین تعامل عملی کنند. چرا؟ آیا آنها باید در برابر چنین نقشه عاقلانه ای مقاومت کنند؟ برای مردم، نتیجه مهم است و اینکه هدف با کمترین هزینه محقق شود.
امیدوارم این دو دوست قدیمی ۴۰ ساله و دو همکار آینده در دولت چهاردهم بتوانند مطالبات مردم را برآورده کنند و نامی ماندگار از خود بر جای بگذارند. آنها نباید فراموش کنند که نشریات و صاحبان آنها ناپدید خواهند شد و این تاریخ است که آنها را قضاوت خواهد کرد. انشاالله در کنار مردم باشند و به گونه ای عمل کنند که نامشان در تاریخ ایران خوب و بزرگ بماند.
ارسال برای دیگران:
