به گزارش خبرآنلاین، «مهارت ساخت و نواختن رباب» به عنوان بیست و ششمین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران چهارشنبه 23 آذرماه در کمیته بین المللی میراث فرهنگی یونسکو در پاراگوئه به ثبت رسید.
رباب یک ساز بسیار زیبا در فرهنگ موسیقی ایرانی است که نقش مهمی در حفظ و ترویج هنر موسیقی در ایران دارد. این ساز بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی جامعه ایرانی است که حامل سنت‌های مردمی است و جوامع مختلف را از طریق موسیقی، جشن‌ها و آیین‌ها به هم پیوند می‌دهد.
مهر نوشت: این ابزار به عنوان عنصری وحدت بخش، باعث تقویت همبستگی، تقویت پیوندهای اجتماعی و ترویج تبادل فرهنگی می شود.
بدن رباب عمدتاً از تنه درخت توت خشک شده تشکیل شده است. روش های پایدار برای توسعه این ابزار نیز به رفاه جامعه و پویایی فرهنگی کمک می کند.
این عنصر اساس موسیقی اجدادی جوامع و اقوام محلی به شمار می رود و در میان نوازندگان و مقامات محلی ایران از احترام بالایی برخوردار است. همچنین این عنصر در موسیقی سنتی ایران و ارکستر ملی نیز بسیار اجرا می شود.
رباب و آداب و رسوم آن جزء مهم فرهنگی در شرق ایران به ویژه در جوامع افغانی، بلوچ، زبلی (سیستانی)، خراسانی، نقشبندی، چشتی، قدری و سهروردیه است.
این پرونده با مشارکت افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان تهیه و تنظیم شده است.
همزمان با ثبت جهانی رباب، جشنواره مهرگان نیز به عنوان بیست و پنجمین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران در کمیته بین المللی میراث فرهنگی یونسکو در پاراگوئه به ثبت رسید.
جشن مهرگان یکی از جشن‌های کهن ایرانی است که به مناسبت عشق و دوستی برگزار می‌شود.
این جشن همه ساله در فصل پاییز به ویژه از اوایل اکتبر تا اوایل نوامبر (اعتدال پاییزی) برگزار می شود. مهرگان نماد دوستی، عشق و اتحاد است و اغلب با مراسم خاصی همراه است.
در جشن مهرگان، مردم با یکدیگر ملاقات می کنند، غذاهای ویژه می پزند و هدایایی را رد و بدل می کنند. علاوه بر این، در برخی مناطق مراسم هایی مانند موسیقی نیز در این جشن اجرا می شود. در ادبیات فارسی به مهرگان اشارات فراوانی شده است که نشان از اهمیت این جشن در فرهنگ و تاریخ ایران دارد. ایرانیان مهرگان را به عنوان جشنی فرهنگی می دانند و آن را با مراسمی خاص جشن می گیرند.
