گزارش کردن اخبار آنلاین ناوالنی برجسته ترین مخالف ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه بود. او فساد در نهادهای سطح بالا را افشا کرد، با حزب حاکم روسیه متحد مبارزه کرد و بزرگترین تظاهرات ضد دولتی در سال های اخیر را سازماندهی کرد. در سال 1400 پس از درمان مسمومیت با نوویچوک، عامل اعصاب دوران شوروی، از آلمان به روسیه بازگشت، اما بلافاصله دستگیر شد و از آن زمان تا آخرین روز زندگی خود در قطب شمال زندانی بود.
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: به محض انتشار خبر مرگ الکسی ناوالنی، ده ها نفر در مسکو و دیگر شهرهای روسیه دستگیر شدند و این اقدام دولت روسیه بار دیگر انگشت اتهام را به سوی پوتین نشانه رفت، زیرا این روش کشتن مخالفان در روسیه بی سابقه است.
بر اساس گزارش سازمان های بین المللی حقوق بشر، بازداشت های بیشتری در چندین شهر روسیه از جمله مورمانسک، مسکو، روستوف-آن-دون، نیژنی نووگورود و سن پترزبورگ صورت گرفته است. قبل از این دستگیری ها، مقامات روسیه هشدار داده بودند که هرگونه تظاهرات در مسکو غیرقانونی است و هرکسی که در آن شرکت کند می تواند دستگیر شود.
گزارش هایی در مورد چگونگی مرگ این منتقد مشهور ولادیمیر پوتین منتشر شده است، اما خبرگزاری روسی Ryanovsti به نقل از منابع قضایی در این کشور اعلام کرد که ناوالنی که دوران محکومیت خود را در زندانی در منطقه سرد یامالونتس روسیه می گذراند، ناراحت است. پس از پیاده روی و بلافاصله فوت کرد، از هوش رفت و فوت کرد.
صرف نظر از اهداف و افکار مخالفان پوتین، آنچه در مورد تحولات رفتار رئیس جمهور روسیه در قبال رقبای خود قابل تامل است این است که او به طرق مختلف آنها را از سر راه خود برای رقابت در میدان خالی بیرون می راند. الکسی ناوالنی اولین قربانی این روش دیکتاتوری نیست و آخرین هم نخواهد بود.
ترور یوگنی پروگوژین، موسس و فرمانده گروه شبه نظامی واگنر، در اول سپتامبر سال جاری (1402) نمونه دیگری از ترورهای مخالفان ولادیمیر پوتین است. فرمانده واگنر به دلیل سابقه طولانی دوستی خود با پوتین، موافقت کرد که شبه نظامیان تحت فرمان خود را مجبور به ارتکاب جنایات زیادی علیه مردم اوکراین در جریان تهاجم نظامی روسیه به اوکراین کند. با این حال، پوتین صرفاً به دلیل مخالفت با برخی از فرماندهان نظامی روسیه و تن دادن به خواسته های آنها، او را رد کرد و در یک سقوط هواپیمای ساختگی به همراه گروهی از دستیارانش جان باخت. در آن حادثه همه کارشناسان و ناظران بر این عقیده بودند که یوگنی پروگوژین قربانی تمامیت خواهی و رقابت پوتین است.
ولادیمیر پوتین که از افسران KAGB بود، با تکیه بر روش کشتن مخالفان و تلاش برای احیای اتحاد جماهیر شوروی سابق در چارچوب ذهنیت باز کردن کشور، که شامل آن می شد، توانست سال ها در قدرت بماند. تصرف کریمه و چندین منطقه از سرزمین های متعلق به جمهوری های دیگر و تجاوز به اوکراین، اما خسارات جانی و مالی بخشی از اثرات آن است. به صاحب چنین تفکری نباید اعتماد کرد و باید همواره این نکته را در نظر داشت که همین تفکر در عرصه بین المللی منجر به اسراف هایی مانند فداکردن منافع کشورهای دیگر برای ارضای ذات طمع این گونه افراد جاه طلب و سلطه گر می شود. همانطور که پوتین برجام را قربانی کرد، جنگ اوکراین نیز با متهم کردن ایران به همکاری با روسیه در این جنگ، مشکلات بزرگی را برای کشورمان ایجاد کرد. این تجربه تاریخی بار دیگر نشان داد که شرق و غرب یک بوم هستند و نمی توان به هیچ کدام اعتماد کرد و سیاست اصولی «نه شرقی نه غربی» که یکی از میراث های مترقی امام خمینی (ره) است، همیشه باید مورد احترام قرار گیرد. . محوریت دیپلماسی خارجی جمهوری اسلامی.
21302
