مهسا نظری؛ بازار: در سراسر استان ایلام اقوام و مردمان غیوری به شیوه کوچ نشینی یا یک جانشینی زندگی می‌کنند که شغل و درآمد اصلی آنان از دامداری تامین می‌شود، همانطور که می‌دانیم به این گروه از مردمان، عشایر کوچرو گفته می‌شود؛ عشایر ایلامی دارای ۱۲ ایل و ۳۲ طایفه با جمعیت بیش از ۹۰۰۰ خانوار و ۶۰ هزار نفر هستند که معادل ۱۱ درصد جمعیت استان را تشکیل داده‌اند.
جامعه روستایی و عشایر استان ایلام به عنوان سنگ زیربنای تولید، برخلاف جمعیتی نسبتا پایین خود از گذشته تا کنون نقش بسزایی در تامین امنیت مناطق مرزی، توسعه اقتصادی، استقلال استان و تامین مواد غذایی ایفا می‌کنند و به مثابه کانون‌های کوچک تولیدی، سهم بزرگی در ایجاد توسعه پایدار دارند.
مشکلات زندگی عشایری
اگرچه زندگی در مناطق عشایری به دلیل همنشینی با طبیعت، سادگی و همدلی، همواره دارای حلاوت‌های خاصی برای کوچ نشینان بوده اما وجود برخی کاستی‌ها، کمبودها و مشکلات این جلوه‌های زیبا را کم رنگ کرده است، در این راستا عشایراستان ایلام نیز با مشکلات بسیاری مواجه هستند، مشکلاتی که سال به سال و منزل به منزل همراه آنهاست.
با این وجود یکی از اساسی‌ترین مشکلات عشایر نبود راه‌های ارتباطی مناسب است، در واقع عدم استانداردسازی ایل راه‌ها یکی از دغدغه‌های اصلی عشایر در استان ایلام به شمار می‌رود که تاکنون مشکلات بسیاری را برای این قشر زحمت کش ایجاد کرده است.
همچنین با از بین رفتن ایل راه‌ها طی سالیان گذشته، مسأله مهم دیگری که برای این قشر ایجاد شده تحمیل هزینه‌های حمل و نقل است، زیرا هر ساله عشایر برای رفتن از ییلاق به قشلاق یا برعکس مجبورند هزینه‌های گزافی را برای کرایه ماشین و کوچ متحمل شوند که این مساله از توان بسیاری از عشایر استان که قشر کم‌توان جامعه محسوب می‌شوند خارج است
ایل راه‌ها مسیرهایی هستند که عشایر برای حرکت از ییلاق به قشلاق یا برعکس از آن استفاده می‌کنند و به فراخور شرایط طبیعی هر منطقه شاید از یک یا چند گله‌گاه از آنجا عبور کند، از این رو ایل‌راه‌ها یکی از مهم‌ترین زیرساخت‌های معیشتی جامعه عشایر هستند که عدم استاندارد بودن آنها می‌تواند رنج انبوهی را برای عشایر به دنبال داشته باشد.
پیاندهای منفی ایل راه‌ها برای عشایر ایلامی
از طرفی دیگر فراهم نبودن ایل راه‌ها عشایر را مجبورند کرده ترددهای خود را از جاده‌های آسفالت انجام دهند که این امر خطرات بسیاری را برای آنها در پی دارد و موجب شده هر ساله آمار حوادث ناگوار و ضررو زیان‌های مالی و جانی برای این قشر زحمت‌کش رو به افزایش باشد.
همچنین با از بین رفتن ایل راه‌ها طی سالیان گذشته، مسأله مهم دیگری که برای این قشر ایجاد شده تحمیل هزینه‌های حمل و نقل است، زیرا هر ساله عشایر برای رفتن از ییلاق به قشلاق یا برعکس مجبورند هزینه‌های گزافی را برای کرایه ماشین و کوچ متحمل شوند که این مساله از توان بسیاری از عشایر استان که قشر کم‌توان جامعه محسوب می‌شوند خارج است.
با توجه به اینکه عشایر یکی از اقشار مهم و مولد در کشور و همچنین استان ایلام محسوب می‌شود، حل مشکلات آنها نیز از اهمیت بالایی برخوردار است؛ در این راستا باید مسئولان برای رفع مشکل عشایر و تسبیت راه‌های روستای همچون راه‌های عشایری اقدامات لازم را انجام دهند.
امروز بخش قابل توجهی از گوشت قرمز، لبنیات و دیگر محصولات دامی به وسیله عشایر زحمت کش تولید می شود و باید به این قشر بیش از پیش توجه ویژه ای شود.
عشایر منطقه با مشکلات عدیده ای روبرو هستند که باید تلاش شود با کمک دستگاههای ذیربط دیگر مشکلات آنها از جمله راه، کمبود آرد، نفت و …برطرف شود.
عشایر تولید کنندگان صبور، قانع و بی ادعا هستند، که سهم بسزایی از تولید و اشتغال را به خود اختصاص داده اند، می طلبد که دستگاههای ذیربط نسبت به رفع مشکلات آنان همکاری کنند.
