در پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان سینه باید ۲ اصل مهم را بدانیم:
راه های پیشگیری از سرطان
علائم هشدار دهنده سرطان
در مورد عوامل خطر سرطان سینه و پیشگیری بیشتر بدانید
ترکیبی از عوامل شامل عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی برای ایجاد سرطان ضروری است. برخی از این عوامل قابل اصلاح است و برخی دیگر خارج از اراده فرد است و قابل اصلاح نیست. بنابراین، افراد می توانند اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به بیماری انجام دهند. بیشتر عوامل خطری که باعث سرطان سینه می شوند قابل اصلاح هستند.
عوامل خطر غیر قابل تغییر
سن بالا: با افزایش سن، خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می یابد. بیشتر موارد سرطان سینه در افراد بالای 50 سال رخ می دهد.
سابقه خانوادگی و جهش های ژنتیکی: سابقه خانوادگی مثبت خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. سابقه خانوادگی در 20 تا 30 درصد از بیماران مبتلا به سرطان پستان وجود دارد.
مطالعات نشان می دهد که شاید تنها حدود 10 درصد از موارد سرطان سینه به عوامل ارثی مرتبط باشد و این ممکن است برخی از زنان را به توجه بیشتر به روش های پیشگیری و غربالگری سوق دهد.
سن قاعدگی زیر 11 سال: شروع قاعدگی در سنین پایین‌تر یک عامل خطر برای سرطان سینه است. در طول اولین قاعدگی در نوجوانی، بافت پستان در معرض استروژن و سایر هورمون ها قرار می گیرد و قرار گرفتن در معرض آن تا سطوح ثابت هورمون افزایش می یابد. قاعدگی در دختران چاق و کم تحرک زودتر اتفاق می افتد. بنابراین لازم است اهمیت فعالیت بدنی و تغذیه سالم به نوجوانان و والدین آنها آموزش داده شود. به ازای هر سال زودرس قاعدگی، خطر ابتلا به سرطان سینه چهار درصد افزایش می یابد.
سن یائسگی بالای 54 سال: یائسگی در سنین بالاتر با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط است. توقف چرخه های قاعدگی باعث کاهش سطح هورمون های ترشح شده درون زا و پایان دادن به تکثیر سلول های پستان مشاهده شده در سال های باروری می شود. خطر ابتلا به سرطان سینه به ازای هر سال تاخیر در یائسگی سه درصد افزایش می یابد.
قد: زنان قد بلند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند. قد در بزرگسالان ممکن است نشانه واضحی از دریافت مواد مغذی در دوران کودکی و نوجوانی باشد و رشد سریع با قد مرتبط است که ممکن است منجر به افزایش خطر جهش سلولی و سرطان شود.
پیشینه نژادی و قومیتی: زنان سفیدپوست نسبت به زنان آفریقایی آمریکایی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه قرار دارند و زنان آسیایی، اسپانیایی و بومی آمریکا در مقایسه با سایر گروه های نژادی و قومی خطر کمتری دارند. تفاوت بزرگ در خطر احتمالاً به دلیل تفاوت های اجتماعی-اقتصادی و همچنین عوامل محیطی و سبک زندگی است.
وضعیت اجتماعی-اقتصادی بهتر: خطر ابتلا به سرطان پستان با وضعیت اجتماعی-اقتصادی بهتر مرتبط است. زنانی که از وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالاتری برخوردارند، تمایل به بارداری دیرتر دارند و فرزندان کمتری دارند که این امر خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد.
سابقه هیپرپلازی (رشد بیش از حد سلول ها) در پستان: زنان با سابقه بافت شناسی قطعی بیماری خوش خیم “پرولیفراتیو” پستان در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان هستند. بیماری پرولیفراتیو خوش خیم شامل تکثیر غیرطبیعی سلول ها در مجاری و لوب های پستان است.
