به گزارش بازار، وزارت امور اقتصادی و دارایی در واکنش به سخنان اخیر حجت الاسلام حسن روحانی در خصوص آمارهای اقتصادی دولت قبل توضیحاتی ارائه کرد که در ادامه می خوانید:
در سه ماهه اول سال 1400 به گفته آقای روحانی 6.7 درصد رشد اقتصادی داشت و با این رشد اقتصادی کشور را به دولت بعدی سپرد، رشد مولفه های اقتصادی قابل توجه است. رشد بخش نفت 36.6 درصد، رشد بخش کشاورزی منفی 2.3 درصد، رشد بخش صنایع و معادن 1.7 درصد و رشد بخش ساختمان 11.3 درصد منفی بوده است.
این وضعیت در سه ماهه دوم که باز هم کارنامه عملکرد آن دولت است، اینگونه است. رشد اقتصادی یک درصد، رشد بخش نفت 5.4 درصد، رشد بخش کشاورزی منفی 2.5 درصد، صنعت و معدن منفی 4.4 درصد و بخش ساختمان منفی 15.6 درصد است.
در عین حال باید گفت که این رشد 6.7 درصدی در بهار 1400 پس از رشد صفر درصدی در بهار 97، رشد منفی 4.8 درصدی در بهار 98 و رشد 0.7 درصدی در بهار 98 ایجاد شد. بهار 1388، یعنی تولید فصل بهار 99 کاهش یافته است، آن تغییر کوچک باعث رشد بالایی شده است، به طوری که تولید فصل بهار 1400 تنها 2.2 درصد بیشتر از بهار سال 96 بوده است. به طور متوسط 0.55٪ در سال است.
اما روحانی از چه وضعیت اقتصادی صحبت می کند؟ کارنامه اقتصادی دولت قطعا فصلی نیست که رشد اقتصادی تنها با عنصر نفت افزایش یافته باشد. رشد اقتصادی از سال 1992 تا 1999 یک روند سینوسی و با فراز و نشیب همراه بود. در واقع رشد سالانه 8 ساله دولت قبل علاوه بر کاهشی بودن، دارای نوسانات شدید و وابسته به نفت است و اگر متوسط رشد اقتصادی دولت قبل را در نظر بگیریم حدود 1 درصد است نه 4 درصد. درصدی که رئیس آن دولت اعلام کرد.
جدول زیر رشد اقتصادی 8 ساله دولت قبل را نشان می دهد. رشد نوسانی که به طور متوسط 1.1 درصد بود.
اگر رشد تشکیل سرمایه منفی را به این موارد اضافه کنیم، تصویر دقیق تری از عملکرد اقتصادی دولت قبل به دست می آید. در سال 1391 (سال قبل از آغاز به کار دولت روحانی) میزان تشکیل سرمایه ثابت داخلی به قیمت های ثابت 1395، 399 هزار میلیارد تومان بود که با شیب نزولی شدید در سال 1399 به 257 هزار میلیارد تومان رسید. یعنی کاهش منفی 36 درصدی نتیجه این اتفاق کاهش شدید سرمایه گذاری و ظرفیت رشد اقتصادی در این دهه است.
همچنین جذب سرمایه ایرانی به بازارهای سفته بازی و دلالی نیز از دیگر معایب ایجاد شده در این دهه است. یعنی در دوره روحانی نه تنها نسل فعلی به دلیل رشد کم مشکل داشتند. بلکه نسل های آینده با این عملکرد مشکل خواهند داشت.
بخشی دیگر که رئیس دولت پیشین مدعی شده است، حفظ معیشت مردم در آن دولت است. در این زمینه می توانند هم در مورد حافظه تاریخی مردم قضاوت کنند و هم در مورد آمار. در سال 1391 (سال قبل از شروع حکومت روحانی) کل مصرف خصوصی کشور به قیمت سال 1395 معادل 710 میلیارد تومان بوده و این شاخص در سال 1399 به 702 میلیارد تومان کاهش یافته است که اگر رشد جمعیت در این 8 سال در نظر گرفته شود بهتر است. معنی حفاظت از معیشت را درک کنید!
نمودار زیر درصد رشد سرانه مصرف واقعی خصوصی را نشان می دهد که به طور میانگین منفی 2.3 درصد بوده و کاهش رفاه عمومی را نشان می دهد.
اما بر اساس این آمار، روحانی به این نتیجه رسید که «تفاوت ما با این دولت فقط یک چیز است: حمایت مردم»!
به نظر می رسد رئیس دولت قبل تا حد زیادی روی فراموشی افکار عمومی حساب کرده است. زیرا صحت ادعاهای آماری تنها با مراجعه به سایت بانک مرکزی و مرکز آمار قابل بررسی است.
شاید آمار در ذهن مردم باقی نماند، اما هنوز برای افکار عمومی زود است که ضربه مهلکی را که دولت قبل به اعتماد مردم به بازار سرمایه در سال 1398 وارد کرد، فراموش کنند و بد نیست که روحانی در زمانی که در مورد حمایت عمومی صحبت می کند، ذهن او باید به محاکمه بازندگان بازار سهام در سال 2019 نگاه کند.
