“دکمه توقف” رشد پیدا شد

غزل زیاری: استفاده از این تاکتیک به حیوانات اجازه می دهد تا منابع مورد نیاز خود را با چرخه های تامین محیط هماهنگ کنند و رشد و نمو جنین را تا زمان مناسب تری به تاخیر بیندازند.

نیکلاس ریورون، متخصص ژنتیک مولکولی در آکادمی علوم اتریش (IMBA)، توضیح داد: “اگرچه ما توانایی طبیعی برای ورود به خواب زمستانی و خواب را از دست داده‌ایم، آزمایش‌ها نشان می‌دهد که انسان این توانایی درونی را حفظ کرده و در نهایت می‌تواند از آن استفاده کند. حالت خواب آلود و راکد در طول عمل IVF فرصت مناسبی برای ارزیابی سلامت جنین و همگام سازی آن با مادر برای لانه گزینی بهتر در رحم فراهم می کند.

استفاده از این تاکتیک به حیوانات اجازه می دهد تا منابع مورد نیاز خود را با چرخه های تامین محیط هماهنگ کنند و رشد و نمو جنین را تا زمان مناسب تری به تاخیر بیندازند.

به گفته محققان، تا به امروز بیش از 130 پستاندار شناسایی شده اند که از دیاپوز به عنوان بخشی از استراتژی تولید مثل خود استفاده می کنند. از آنجایی که برخی از این گونه ها مانند خرس ها و والبی ها (نوعی کانگورو) به هیچ وجه با هم مرتبط نیستند، به نظر می رسد که این توانایی یک ویژگی مشترک است که حتی انسان ها نیز ممکن است آن را حفظ کرده باشند.

بنابراین، دانور لیر، متخصص ژنتیک موسسه ماکس پلانک و همکارانش به آزمایش‌های آزمایشگاهی روی آوردند تا نشان دهند که همان مولکولی که به سایر پستانداران اجازه می‌دهد تا موقتاً بارداری خود را متوقف کنند، در سلول‌های بنیادی انسان و در مدل جنین انسان نیز کار می‌کند.

شناسایی مولکول معجزه گر

مولکول «مکث» mTORi که در آزمایش‌های قبلی با موش‌ها کشف شد، کار می‌کند. این مولکول به طور مکانیکی به راپامایسین (سیرولیموس) حمله می کند و آن را مهار می کند که برای تنظیم رشد، تقسیم و بسیاری دیگر از عملکردهای اساسی سلولی ضروری است.

هنگامی که محققان یک بلاستوئید (یک مدل سلول بنیادی که نشان دهنده یک جنین پنج تا هفت روزه است) را در معرض مولکول mTORi قرار دادند، بلاستوئید تا هشت روز در آزمایشگاه به خواب زمستانی رفت. اگرچه رشد و تقسیم سلولی کند شد، اما بلاستوئید دوباره فعال شده همچنان می تواند مانند یک جنین در این مرحله از رشد به سلول های آندومتر بچسبد.

Lair توضیح داد: “زمان رشد بلاستوئید را می توان در اطراف مرحله بلاستوسیست (که مرحله ای است که در آن دیاپوز در اکثر پستانداران عمل می کند) گسترش داد.”

هنگامی که تیم تجویز mTORi به بلاستوئیدها را متوقف کرد، آنها از خواب بیدار شدند و عملکرد طبیعی خود را از سر گرفتند.

سپس این تیم کشف کردند که وقتی همان فرآیند را روی سلول‌های بنیادی انسانی آزمایش کردند، در مقایسه با سلول‌های بنیادی جنینی موش که تحت همان فرآیند قرار گرفتند، تعداد بیشتری در این فرآیند مردند.

محققان خاطرنشان می کنند که در حالی که بلاستوئیدها در مرحله بلاستوسیست بسیار شبیه به جنین انسان هستند، به اندازه کافی شبیه نیستند تا اطمینان حاصل شود که بلاستوسیست ها به همان روش پاسخ می دهند. اما اعضای گروه گمان می کنند که مولکول های دیگر ممکن است به روند خواب کمک کنند تا سلول ها فرصت بهتری برای بهبودی کامل داشته باشند.

در حالی که خاتمه و از سرگیری بارداری انسان به میل خود هنوز در قلمرو داستان های علمی تخیلی است، درک بهتر این فرآیند می تواند به افرادی که مشکلات باروری دارند کمک کند.

ریورون گفت: «افزایش فعالیت mTOR ممکن است منجر به توسعه سریع‌تر برای افزایش میزان موفقیت لقاح آزمایشگاهی (IVF) شود.

فواره: هشدار علمی

58321