به گزارش رکنا، طی یک اتفاق نادر، نوعی از بامبو ژاپنی ها پس از مدت ها انتظار به تازگی شکوفا شده اند.
به گزارش دیلی گلکسی، گلدهی این گونه بامبو ژاپنی از نظر بصری چشمگیر است، اما نگرانی های قابل توجهی را در میان دانشمندان و دوستداران محیط زیست ایجاد کرده است. Philstachys nigra گونه ای از بامبو سیاه بومی ژاپن است و به دلیل چرخه تولیدمثلی منحصر به فرد و اثرات بالقوه اکولوژیکی آن، توجه محققان سراسر جهان را به خود جلب کرده است. برخلاف اکثر گیاهان گلدار یک ساله، این بامبو سیاه ژاپنی کاملاً متفاوت رفتار می کند. این نوع بامبو به 120 سال نیاز دارد تا چرخه تولیدمثلی خود را کامل کند. این دوره طولانی بین شکوفه ها برای دهه ها دانشمندان را گیج کرده است و منجر به تحقیقات گسترده در مورد مکانیسم های بقای گیاه شده است.
این پدیده که به گلدهی انبوه یا گلدهی انبوه نیز معروف است، زمانی رخ می دهد که بسیاری از بامبوها به طور همزمان شکوفا شوند. این یک هارمونی شگفت انگیز از طبیعت است، اگرچه چالش های زیست محیطی قابل توجهی را به همراه دارد. پس از گل دهی، کل جمعیت بامبو از بین می رود و زمین خالی می ماند تا سرانجام بامبوها جای خود را به نسل بعدی گیاهان بدهند.
جالب توجه است، در حالی که اکثر جمعیت های این گل بامبو سیاه به طور همزمان هستند، برخی از آنها تغییرات جزئی در زمان بندی نشان می دهند. به عنوان مثال، آخرین رویداد گلدهی مهم برای این نوع بامبو در سال 1908 رخ داد، اما گل های کوچکتر و محلی نیز بین سال های 1903 و 1912 مشاهده شد. آخرین رویداد گلدهی جزئی برای این بامبو در سال 2020 رخ داد، که بینش ارزشمندی را برای محققان فراهم کرد این فرآیند معمایی را مطالعه کنید.
رویداد گلدهی جزئی در سال 2020، گروهی از محققان از دانشگاه هیروشیما را بر آن داشت تا استراتژیهای تولیدمثلی بامبو را بررسی کنند. یافتههای تازه منتشر شده آنها نگرانیهایی را در مورد آینده گونههای گیاهی و تأثیرات زیستمحیطی گستردهتر آنها افزایش میدهد. مشاهدات کلیدی از این مطالعه نشان داده است که 80 درصد از جمعیت بامبو مورد مطالعه فرآیند تولیدمثل را آغاز کردند، اما هیچ یک از گیاهان بذر زنده تولید نکردند و پس از سه سال گلدهی، هیچ نشانه ای از تولید مثل مشاهده نشد. این نتایج نشان می دهد که این بامبو ممکن است برای بقای خود به تولید مثل جنسی وابسته نباشد. این کشف غیرمنتظره دانشمندان را مبهوت کرده است که چگونه این گونه برای مدت طولانی منقرض نشده است.
پیامدهای اکولوژیکی این الگوی گلدهی نیز مهم است. ژاپن حدود 170000 هکتار جنگل بامبو دارد و این نوع بامبو سیاه قسمت قابل توجهی از آن را به خود اختصاص داده است. مرگ جنگل های بامبو پس از گل دهی می تواند آنها را برای چندین سال به علفزارهای خالی تبدیل کند و اکوسیستم محلی را مختل کند. چرخه زندگی منحصر به فرد این بامبو سیاه چالش های متعددی را برای محققان و حافظان محیط زیست ایجاد می کند.
از آنجایی که تغییرات آب و هوایی بلایای طبیعی را تشدید می کند، نقش جنگل های بامبو در کاهش سیل و تثبیت خاک حیاتی است. از دست دادن سهم این درختان به محیط زیست در طول دوره رشد مجدد درخت، نگرانی جدی برای محیط زیست ایجاد می کند. دکتر توشیهیرو یامادا، محقق اصلی این مطالعه از دانشگاه هیروشیما، بر نیاز به مدیریت پیشگیرانه تاکید کرد: ممکن است لازم باشد این تغییرات شدید را پس از رویداد گلدهی بعدی مدیریت کنیم. این بیانیه بر اهمیت توسعه استراتژی هایی برای کاهش اثرات زیست محیطی مرگ دسته جمعی درختان بامبو تاکید می کند.