چندی پیش خبری مبنی بر جان باختن چند بیمار دیالیزی بر اثر داروهای مفسد و بی کیفیت به رسانه های کشور رسید.
به گزارش خبرنگار اجتماعی، وی در چنین شرایطی به سراغ عضو رسمی شورای عالی داروخانه های ایران رفت تا نظرات دقیق و کارشناسی بیشتری در این زمینه جویا شود.
در ادامه مطلب گفتگوی علیرضا سالم، عضو رسمی شورای عالی داروخانه ها با خبرنگار اجتماعی تابناک شما می خوانید:
آقای سالم لطفا در مورد وضعیت خوب شرکت های دارویی ایران توضیح دهید و بفرمایید که آیا داروهای با کیفیت در این شرکت ها تولید می شود یا خیر؟
+ بحث علامت تجاری در ایران تقریباً بی معنی است و در عمل وجود ندارد. اگر به چند نام یا برند بزرگ برخورد کنیم، بیشتر آنها مربوط به حدود 10 تا 15 سال پیش هستند، زمانی که سیاست قیمت گذاری یکسانی وجود نداشت. اکنون هر ماده اولیه یا دارویی که وارد می شود با قیمت ثابت در کمیسیون قیمت گذاری عرضه می شود. به همین دلیل رقابت بین برندها جایگاه خود را از دست داده است. در واقع نمی توان گفت در ایران برند وجود دارد و فلان برند بهتر است چون از مواد اولیه با کیفیت تری استفاده می کند.
وقتی همه محصولات باید با قیمت یکسان عرضه شوند، تولیدکنندگان نمی توانند از مواد اولیه گران تری استفاده کنند زیرا در نهایت باید محصول را با همان قیمت ثابت عرضه کنند. در ایران چیزی به نام برندینگ نداریم و این مفهوم اساساً مبتنی بر رقابت است. یعنی شرکت ها سعی می کنند کیفیت محصولات خود را افزایش دهند و این رقابت باعث بهبود کیفیت می شود. اما وقتی قیمت ها برابر باشد، رقابت بی معنی است.
این مشکلات باعث می شود که سازنده به دنبال موادی باشد که متناسب با قیمت تعیین شده باشد. در نتیجه تفاوت چندانی از نظر کیفیت وجود ندارد. اگرچه برخی از آزمایشگاه ها ادعا می کنند که کیفیت محصولاتشان بالاتر است، اما من به شخصه نظر خاصی ندارم.
ارتباط با فیلترینگ
بیایید کمی بیشتر در مورد عدم رقابت و برندسازی در حوزه پزشکی صحبت کنیم و پیامدهای منفی آن را بررسی کنیم.
در سیاست دارویی کشور تمرکز بر قیمت پایین است تا فشار کمتری به توده مردم وارد شود. اما این نگرش در حوزه بهداشت و درمان معنا ندارد، زیرا بسیاری از بیماران به قیمت حساس نیستند و حاضرند برای نجات جان عزیزان خود هزینه بیشتری بپردازند. عدم انتخاب برندهای باکیفیت بر سلامت افراد تأثیر می گذارد. این مشکل در بیماری های صعب العلاج مانند سرطان و ام اس بیشتر مشهود است.
در مورد قاچاقچیان این صنعت و آفات آن برای ما توضیح می دهید؟
این شرایط شبکه های قاچاق مواد مخدر را فعال می کند، زیرا بیماران به دنبال محصولات با کیفیت بالاتر هستند و قاچاقچیان از این نیاز استفاده می کنند. این وضعیت نشان دهنده عدم دسترسی به برندهای معتبر و باکیفیت است. اگر برند آزاد شود و مردم بر اساس ذائقه و نیاز خود داروهای باکیفیت تری را انتخاب کنند، سلامت مردم بهتر تضمین می شود.
در حال حاضر، طیف گسترده ای از داروهای برند ملی در بازار موجود است، اما قیمت همه آنها تقریبا یکسان است. این از رقابت واقعی جلوگیری می کند و کیفیت محصولات را تحت تاثیر قرار می دهد. آیا می توان چندین دارو را با یک قیمت عرضه کرد و سپس ادعا کرد که یکی از دیگری بهتر است؟ رقابت و برندسازی در این شرایط بی معنی است.
با متخلف بودن شرکت های دارویی که داروهای بی کیفیت به مردم عرضه می کنند چه باید کرد؟
اگر یک شرکت دارویی مرتکب تخلف شود یا محصولی بی کیفیت تولید کند، نهادهای نظارتی و وزارتخانه ها باید پاسخگو باشند. مردم عادی نمی توانند مستقیماً بر تولید دارو نظارت کنند. در شرکت های بین المللی، داروها از نظر کیفیت به دقت آزمایش می شوند تا استانداردهای لازم را داشته باشند. بنابراین، سازمان های نظارتی باید بررسی کنند که آیا محصولاتی که به بازار عرضه می شوند کیفیت مناسب و شرایط نگهداری استاندارد دارند یا خیر.
