داده ها را می توان در پلاستیک نیز ذخیره کرد! این فناوری جدید چگونه کار می کند؟

با افزایش حجم داده ها، نیاز به فناوری های جدید برای ذخیره سازی طولانی مدت احساس می شود. یکی از دستاوردهای جالب در این زمینه استفاده از پلیمرها یا پلاستیک های مصنوعی برای ذخیره سازی اطلاعات است. در روش جدید معرفی شده توسط محققان، داده‌ها در زنجیره‌ای از مواد پلیمری ذخیره می‌شوند و به گونه‌ای طراحی می‌شوند که بدون نیاز به رمزگشایی کل زنجیره، به‌طور مستقیم به بخش‌های مختلف اطلاعات دسترسی داشته باشیم. به عنوان مثال، این گروه از محققان موفق شده اند یک آدرس را به کدهای ویژه تبدیل کرده و در زنجیره های پلیمری ذخیره کنند که نشان دهنده پیشرفت در زمینه ذخیره سازی داده ها است. با ما در DJ باشید.

چرا ذخیره سازی در پلیمرهای مصنوعی کارآمد است؟

امروزه حجم عظیمی از داده ها از معاملات تجاری و اطلاعات فرآیند تولید گرفته تا اطلاعات محصول تولید و ذخیره می شود. ذخیره سازی طولانی مدت این اطلاعات به فضا و انرژی زیادی نیاز دارد. پلیمرهای مصنوعی به دلیل نیاز به فضا و انرژی کمتر می‌توانند گزینه مناسبی برای این کار باشند. اما با روش‌های سنتی، رمزگشایی داده‌های این پلیمرها بسیار پیچیده است و کل زنجیره نیاز به رمزگشایی متوالی دارد که از دسترسی سریع به بخش‌های خاصی از اطلاعات جلوگیری می‌کند.

مزایای پلیمرهای مصنوعی نسبت به DNA در ذخیره سازی اطلاعات

پلیمرهای مصنوعی مزایای خاصی در مقایسه با DNA برای ذخیره سازی داده ها دارند. ساخت این پلیمرها آسان تر است، چگالی ذخیره سازی بالاتری دارند و در شرایط محیطی سخت پایدارتر هستند. اما مشکل استفاده از این پلیمرها این است که از دستگاه های پیچیده ای مانند طیف سنجی جرمی برای رمزگشایی اطلاعات استفاده می شود. در این روش‌ها، رشته‌ها باید کوتاه باشند تا امکان رمزگشایی فراهم شود، که ظرفیت ذخیره‌سازی هر رشته را محدود می‌کند.

این روش جدید چگونه مشکلات را حل می کند؟

یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه ملی سئول (کره جنوبی) توانسته اند با روشی جدید بر این محدودیت ها غلبه کنند. آنها برای نشان دادن موفقیت خود، آدرس دانشگاه خود را به دنباله ای از اعداد تبدیل کردند و آن را در یک زنجیره پلیمری مصنوعی ذخیره کردند. رشته از دو نوع مختلف ماده تشکیل شده است: یکی برای نمایش عدد 1 و دیگری برای نشان دادن عدد 0. علاوه بر این، در فواصل نامنظم، ماده سومی به رشته اضافه می شود تا مکان های خاصی از داده ها را رمزگذاری کند. با این روش رشته در جاهای خاصی به قطعات کوچکتر تقسیم می شود که تکه تکه و جداگانه رمزگشایی می شوند.

دسترسی به اطلاعات بدون نیاز به رمزگشایی کامل زنجیره

این فناوری به محققان اجازه می دهد تا بدون نیاز به رمزگشایی کل زنجیره به اطلاعات مورد نظر دسترسی داشته باشند. به عنوان مثال، تیم تحقیقاتی توانست بدون نیاز به خواندن کل رشته، فقط کلمه “شیمی” را از رشته داده استخراج کند. این امکان به آن‌ها اجازه می‌دهد زمانی که تنها به بخش خاصی از داده‌ها نیاز است فقط به همان قسمت دسترسی داشته باشند و در زمان و هزینه صرفه‌جویی کنند.

آینده ذخیره سازی داده ها در پلیمرهای مصنوعی

این روش جدید راه را برای ذخیره سازی کارآمد داده ها در پلیمرهای مصنوعی هموار کرده است و از آنجایی که به انرژی و فضای کمتری نیاز دارد، می تواند به یکی از بهترین راه حل ها برای ذخیره سازی طولانی مدت داده ها تبدیل شود. علاوه بر این، این روش به صنایع و سازمان ها اجازه می دهد تا داده های بزرگ و بلندمدت خود را به شیوه ای پایدار و بهینه ذخیره و بایگانی کنند.

به نظر می رسد این فناوری گام بزرگی به سوی توسعه فناوری های ذخیره سازی جدید باشد و ممکن است آینده متفاوتی را برای ذخیره سازی و بازیابی داده ها ایجاد کند.