نصرت الله تاجیک، دیپلمات بازنشسته و سفیر سابق ایران در اردن در یادداشتی نوشت:
با توجه به ویژگی های جامعه، سیاست و حکومت ایران در ایران، سقف روابط ایران و روسیه امروز نمی تواند بیش از روابط دوجانبه باشد و برداشت و ارتقای روابط راهبردی از این رابطه حتی به روابط سنتی و دوجانبه آسیب می رساند. زیرا هر دو کشور در سطوح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی آسیب‌پذیر شده‌اند و ترجیحاً باید از پوشش ریسک برای تنوع بخشیدن به سیاست‌های خارجی خود برای استفاده از منافع بین‌المللی به جای وابستگی به یکدیگر استفاده کنند.
در حالی که روس ها این کار را به هر طریق ممکن و حداقل با همسایگان جنوبی ما برای حل مشکلات خود آغاز کرده اند، ما خودمان را محروم کرده ایم و این قدرت مانور ایران را نه تنها در برابر رقبای منطقه ای و بین المللی بلکه در برابر متحدان کاهش داده ایم. بنابراین از این نظر می بینیم که روس ها به راحتی و بی خیال از جیب مردم ایران برای حل مشکلاتشان خرج می کنند و این درست مانند مسائل مربوط به حاکمیت ارضی ایران که حساسیت افکار عمومی ایران را برمی انگیزد. عقیده نشان می دهد که هر نوع سرمایه گذاری بیش از سقف روابط دوجانبه است و تخریب زیرساخت های خود در سیاست خارجی و روابط بین الملل در آب است.
روسیه همسایه تاریخی بزرگ و مؤثر ماست، اما نه ما فتحعلی شاه هستیم و نه روس ها قدرت تزار را دارند، اما جدای از خلق و خوی خاص آنها مشکلاتی در اوکراین ایجاد شده است که از نقاط ضعف ایران است. که با سیاست های خود سپر حفاظتی است و برای روسیه بازدارنده ایجاد می کند و برای حل مشکلاتش از آن سوء استفاده می کند.
روسیه منافع زیادی در همکاری با عربستان سعودی در زمینه نفت و سرمایه گذاری و با امارات متحده عربی در زمینه فروش ارزان تر نفت به این کشور و تامین کالاهای تحریم شده دارد. اما از سوی دیگر، ایران چنین منافعی را به خود جلب نکرده است و برعکس، این ایران است که روسیه را به خود می کشاند.
برخی این یدک‌کشیدن خودروی روسی را تنها در قراردادهای نظامی و در مورد پهپادها می‌دانند، در حالی که سیاست خارجی ایران، اگر غرب ستیزانه نباشد، حداقل دوری از غرب، فرصتی طلایی برای روسیه است که پیامدهای مثبتی در فضای خارجی روسیه دارد. خط مشی. و حتی امنیت ملی این کشور در رقابت با آمریکا.
به عنوان مثال، نظر آمریکا و اندیشکده های آمریکایی مبنی بر اینکه روسیه برای جلوگیری از هژمونی آمریکا در خاورمیانه و خلیج فارس روی کمک ایران حساب می کند، ادعای نادرستی نیست.
وقتی اینترنشنال پالیسی دایجست نوشت در حالی که روسیه هیچ مخالفتی با کشورهای عربی خلیج فارس ندارد، حضور قدرتمند ایران مانع از هژمونی کامل آمریکا و تسلط آمریکا بر یکی از مناطق استراتژیک جهان شده است. . این نشان می دهد که ایران چقدر به روسیه کمک کرده است، حتی اگر ایران هیچ نقشی در جنگ اوکراین نداشته باشد.
ایران در ازای چنین امتیاز بزرگی چه چیزی از روسیه دریافت کرد؟ آیا ایران فقط در همکاری نظامی که عموماً از افکار عمومی پنهان مانده است امتیاز گرفته است یا به دلیل موقعیت سوق الجیشی و سیاست های ضد آمریکایی اش، دارایی های خود را به قیمت پایین فروخته است؟
البته نمی توان نقش و تاثیر وتوی روسیه در شورای امنیت یا دیگر کمک های روسیه در مجامع بین المللی را نادیده گرفت، اما باید به خاطر داشت که این شرایط ناشی از رویکرد سیاست خارجی ایران است. علاوه بر این، همکاری نظامی ایران و روسیه بر منافع سیاست خارجی ایران و نحوه تعامل آن با جامعه بین‌المللی به‌ویژه غرب تأثیر گذاشته است. البته فراموش نکنیم که در این بین، اوکراین نقش مهمی در افزایش وزن ایران در معادلات روسیه و اوکراین برای جلب همکاری تسلیحاتی بیشتر غرب ایفا می کند.
با این توضیحات شاید ایران و روسیه به یکدیگر نیاز داشته باشند اما ایران به نوعی در این همکاری آسیب پذیر شده است اما روسیه اهرم بهتری برای تعادل خود با غرب و اعراب پیدا کرده است. بنابراین ایران باید در تنظیم روابط با روسیه احتیاط بیشتری به خرج دهد و با بازی با کارت های فراوان و حاکمیت تفکر سیاسی و نه نظامی، ارزش و اهمیت راهبردی همکاری ایران و روسیه را افزایش دهد و از منافع آن در جهت منافع ملی استفاده کند. از رفاه مردم استفاده کنید.
درست است که موقعیت ژئوپلیتیکی ایران سوخت موتور سیاست خارجی در سیاست، دولت و جنبش های خارجی ایران است، اما از این سوخت، موتور و ماشین چیزی نمی توان برای افزایش سطح رفاه و امید به زندگی به دست آورد. بنابراین، ما هر چه هستیم، روسوفیل، انگلیسی‌فیل، ضد روس، ضد غرب، از دولت نمی‌خواهیم رابطه‌ای را از بین ببرد یا با ایالات متحده رابطه برقرار کند، ما فقط می‌خواهیم سرمایه‌گذاری‌های خود را بر اساس مصون سازی و قرار دادن خودمان متنوع کنیم. تخم مرغ در سبدهای مختلف یک استراتژی: حداقل تعامل بازدارنده با غرب داشته باشید تا همزمان از مزایای رابطه با شرق استفاده کنید.
غرب برای نشکستن تخم‌های سبد خود و بهره‌برداری از بازار و اقتصاد ایران، با سرمایه‌گذاری در صنایع حیاتی ایران از جمله انرژی‌های پاک و نفت، پشت سپر بازدارندگی می‌ماند و شرق نیز دستی به چشم نمی‌بیند. ایران. مثل گربه رقصان خالی از جیب ایران مشکلاتش را حل می کند.
اگر ترامپ یا یکی از نومحافظه‌کاران تیمش انتخاب شود، که بعید نیست، این استراتژی برای سیاست خارجی ایران حیاتی است تا مهلت دیگری پیدا کند.
