به گفته یک روزنامه نگار سیاسی خبرگزاری تسنیمهنری کیسینجر، یکی از مهمترین و جنجالی ترین دیپلمات های آمریکایی قرن بیستم، در سن 100 سالگی درگذشت. در دوران ریاست جمهوری ریچارد نیکسون و جرالد فورد، وی به عنوان وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی ایالات متحده خدمت می کرد و پس از ترک دولت آمریکا در سال 1977، نظرات وی همچنان در حوزه سیاست خارجی آمریکا مهم تلقی می شد.
کیسینجر را معمار سیاست خارجی آمریکا در قرن اخیر و یکی از بنیانگذاران اصلی ماشین جنگی آمریکا می دانند. او به خاطر ایفای نقش در بمباران کامبوج در طول جنگ ویتنام، حمایت از نسل کشی پاکستان در بنگلادش و چراغ سبز نشان دادن دیکتاتوری آرژانتین در “جنگ کثیف” علیه مخالفان رژیم وقت و حمایت از کودتای 1973 علیه این کشور شناخته شده است. سالوادور آلنده، رئیس جمهور منتخب شیلی.
جلال آل احمد نویسنده مشهور ایرانی و خالق آثاری چون «غرب زادگی»، «خسی در میقات»، «مدیر مدرسه»، «از دردی که می کشیم» و چندین کتاب داستان کوتاه، ترجمه و سفرنامه است. . در سال 1956 مصادف با سال 1344 شمسی، آل احمد برای شرکت در یک سمینار بین المللی به دانشگاه هاروارد سفری دو ماهه کرد.
به گفته جلال آل احمد، دانشگاه هاروارد از سال 1951 هر تابستان سمینار بین المللی برگزار می کند و برای چند هفته از نویسندگان و اندیشمندان از نژادها، فرهنگ ها و ملیت های مختلف به این دانشگاه دعوت می کند و به قول جلال: «به این منظور که روشنفکران جهان را با سبک زندگی و تفکر آمریکایی آشنا کنند.همانطور که همه بورس های دیگر مد شده اند در این سال های بعد از جنگ جهانی دوم.نمک و ایجاد تعهد و اینها.حب دل ها و موارد دیگر.
آل احمد در سال 1344 به این سمینار دعوت شد و کتاب سفر به آمریکا خاطرات وی از سفر او به آمریکا است که حاوی نکات جالبی درباره فضای آمریکا در دهه 1960 و همچنین وضعیت سیاه پوستان این کشور است. هنری کیسینجر بین سال‌های 1951 تا 1971 مدیر سمینارهای بین‌المللی دانشگاه هاروارد بود و جلال در کتاب سفر خود به ایالات متحده در مورد نحوه برخورد با شخصی که از ایالات متحده مشاور امنیت ملی و سپس وزیر امور خارجه شد، چندین اشاره دارد. چند سال بعد.
در یکی از قسمت‌های این کتاب که خواندن آن را به خوانندگان توصیه می‌کنیم، در بخشی از این کتاب پس از شنیدن سخنان برخی از شخصیت‌های آمریکایی، آمده است: «امروز برایم روشن شد که این نوع سخنرانان و سخنرانی‌ها بیشتر با هدف مسمومیت، روشنفکران جهان را در این هاروارد در مقایسه با آمریکا در نظر بگیرید؛ اکنون به عنوان روز روشنی می بینم که امکانات و سازمان های شرکت کار خود را انجام می دهند، اما فقط برای خاموش کردن صداها و به عنوان حفره امنیتی شناخته شده به آدم قلابی مثل کیسینجر هم پول می دهند. شان آیریش (یکی از مهمانان این سمینار) اشاره کرد که کوافمن، که برنامه آموزشی را آغاز کرد، از کیسینجر خواست تا در آن مجمع سخنرانی کند، نورمن میلر. کیسینجر پرسید: موافق یا مخالف؟ اراذل و اوباش روشنفکران جهان را در اینجا جمع کنید و به آنها نشان دهید که بله، ما آزادی می خواهیم و علیه جنگ صحبت می کنیم، اما نگذارید بفهمند که جنگ را تعمید می دهند.
نورمن میلر نویسنده مشهور، صاحب سبک آمریکایی و برنده جایزه ادبی «پولیتزر» است که در فضای سیاسی هنرمندی صلح طلب محسوب می شد.
هنری کیسینجر و محمدرضا پهلوی
آل احمد در ادامه درباره کیسینجر می نویسد: گویی خود کیسینجر کتابی به نام بمب اتمی و نمی دانم چیست… نوشته است که در آن همان ترفندهایی را که امروز می بینیم انجام داده است.
یکی از آثار معروف آل احمد کتاب غرب زدگی است و او نقدی بر گرایش به فرهنگ غرب نوشت و در این سمینار با جمعی از میهمانان همین موضوع را مطرح کرد و به قول خودش: «این غرب زدگی شما را کرد. کار سخت”! سخنان آل احمد علیه غرب به دست خود کیسینجر نرسید و می نویسد: دیروز کیسینگر در بحث سمینار سیاست و اقتصاد بحث غرب زدگی را مطرح کرد و از من و مرد سیلان (سیل واگانام، یکی از مهمانان سمینار) نام برد که به شدت از من حمایت کرد و قرار است این کار را انجام دهد. امروز هم همینطور همان مقاله. فن دایک هلندی به من گفت بد نیست امروز به مجلس او بروم و ابتدا تصمیم گرفتم بروم بعد دیدم خوب نیست. رفتن من به آن مجلس یعنی اهمیت دادن به کیسینجر و دفاع او از غرب زدگی (مدرنیزاسیون) و لاجرم باید پاسخ داد…
در پایان کتاب در فصل. “گزارش دو ماهنامه هاروارد” آل احمد درباره مدیریت جلسات توسط کیسینجر می نویسد: «یکی دیگر از کارهای این سمینار، سخنرانی های آزادی بود که عصر سه شنبه در اتاق کنفرانس موزه آلستونبور وابسته به هاروارد به نام بحث آزاد برگزار شد و ورود برای همه آزاد بود. هر هفته موضوعی انتخاب می شد و سه چهار نفر صحبت می کردند و بعد بحث می شد… رؤسای مجلس از گروه سیاسی بودند اما رئیس مجلس که «خود هنری کیسینجر رهبری می کرد. این نشست به گونه ای است که هیچ حمله ای به سیاست صورت نگیرد. آمریکا نباید در آنجا جایی داشته باشد.»
انتهای پیام/
