خبرآنلاین: شبیه تلاقی تمساح و سمندر بود و قطعاً حیوانی نبود که بتوان با آن سر و کار داشت. مدت ها قبل از دایناسورها یا حتی ظهور اولین دوزیستان و خزندگان واقعی، موجودی منحصر به فرد به نام واتچریا یک شکارچی واقعی بود.
تحقیقات جدید درک عمیق‌تری از واتچریا ارائه می‌کند، که تقریباً ۳۳۰ میلیون سال پیش در دوره کربونیفر می‌زیست و در زمان آزمایش‌ها و نوآوری‌های تکاملی که در ده‌ها میلیون سال پس از اولین تسخیر مهره‌داران بر زمین پدید آمد، نقش این جانور عظیم‌الجثه برای انسان‌های امروزی روشن شد.
پس از بررسی دقیق استخوان‌های فسیل‌شده‌اش، دانشمندان با تعجب دریافتند که واتچریا در طول زندگی خود از الگوی رشد آهسته و پیوسته مشابه بسیاری از خزندگان و دوزیستان مدرن پیروی نکرده است، بلکه در دوران جوانی مانند پرندگان و پستانداران به سرعت رشد کرده است.
واتچریا یکی از چهارپایان اولیه بود، همانطور که اولین مهره داران خشکی – حیوانات با ستون فقرات – شناخته شده بودند. اینها پیشینیان مهره داران زمینی امروزی بودند؛ دوزیستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران. وتچریا که بیشتر وقت خود را در دریاچه ها و رودخانه ها می گذراند، به طول حدود ۷ فوت (۲ متر) رسید و آن را به بزرگترین قلدر در دوره خود تبدیل کرد.
مگان ویتنی دیرینه شناس از دانشگاه لویولا در شیکاگو و نویسنده ارشد این تحقیق که در مجله Communications Biology منتشر شده است، می گوید: “واتچری یکی از دوزیستان بزرگ کند و تنبل نبوده‌است. این شکارچی فعال بود که در مرحله جوانی زندگی خود به سرعت رشد کرد.”
واتچریا از نزدیک به ۴۰۰ فسیل کشف شده در نزدیکی شهر کوچک What Cheer در آیووا شناخته شده است.
ویتنی می‌گوید: «واتچریا با جمجمه بزرگی که با دندان‌ها و اندام‌های قوی و درشت پر شده است مشخص می‌شود. “این شکارچی راس محیط خود بود که شامل انواع مختلف ماهی ها و کوسه های باستانی و همچنین سایر چهارپایان اولیه کوچکتر بود.”
بن اوتو، یکی از نویسندگان این مطالعه، دانشجوی دکترای دیرینه شناسی در کمیته زیست شناسی تکاملی دانشگاه شیکاگو و موزه فیلد که بقایای واتچریا را در مجموعه خود نگهداری می کند، اضافه کرد: “این یک جانور فوق العاده عجیب است.” “شما اگر آن را دیدید احتمالاً فکر می کنید یک کایمن است یا شاید یک سمندر بزرگ. فلس نداشت و به جای جمجمه صاف، جمجمه ای بلند و باریک داشت.”
بر خلاف بسیاری از چهارپایان اولیه و بیشتر گونه های منقرض شده از هر حیوانی، فسیل های واتچریا از نقاط مختلف چرخه زندگی این حیوان به دست آمده است.
ویتنی گفت: “استخوان ها مانند کتاب داستان عمل می کنند و اطلاعات مربوط به حیوانات را تا زمانی که زنده هستند ثبت می کنند و یکی از اطلاعات مهمی که در استخوان ثبت می شود سرعت رشد حیوان است.”
بررسی میکروسکوپی برش‌های استخوان ران نه عدد از واتچریاها الگوهای رشد استخوان را در طول زمان نشان داد.
“یکی از یافته های کلیدی این تحقیق این است که ما استخوان های با رشد سریع را در بچه های واتچریا شناسایی کردیم. این مهم است زیرا نشان می دهد که استراتژی رشد این حیوان مشابه استراتژی ما بوده است: رشد سریع در جوانی و سپس کند شدن رشد با تبدیل شدن به یک بزرگسال.
اوتو گفت: این استراتژی رشد به این معنی است که واتچریا متابولیسم بالایی داشته‌است.
