حمله به پگاه آهنگرانی

می گویند فلانی «یک روده در معده ندارد». این ضرب المثلی است که مردم هنگام مواجهه با افراد دروغگو، مکر و توطئه از آن استفاده می کنند. تاریخچه بی بی سی دقیقاً مشابه این گفته است. اگر این رسانه ها دل به رزمندگان دفاع مقدس ما داشتند، اولاً پرده کمک های مالی و تسلیحاتی دولت انگلیس به صدام را در جنگ با ایران برمی داشتند و تلاش می کردند حتی اگر حداقل، حقیقت را در قالب یک مستند بگویم. از نظر علما، جنگ خود پدیده ای وحشتناک و زشت است و از نظر اخلاق رایج به هیچ وجه قابل توجیه نیست. اما واقعیت دنیایی که در آن نفس می کشیم به ما آموخته است که جنگ، دفاع یا هر چیزی که آن را می نامیم یک واقعیت طبیعی است و برای رسیدن به صلح همیشه باید منتظر بدترین اتفاق ممکن باشیم. این هفته، هفته دفاع مقدس و یادآور رشادت های فرزندان این آب و خاک در جنگ تحمیلی است و رسانه های مختلف رسمی و مستقل هر کدام موضع خود را در این خصوص اتخاذ می کنند. بی بی سی فارسی روز شنبه سی و یکم شهریورماه در واکنش به سالگرد آغاز دفاع جانانه فرزندان ایران از حزب بعث عراق، مستند جدید «فرزند سرباز» ساخته پگاه آهنگرانی را برای مخاطبان خود پخش کرد. سوالی که در ابتدای بحث ذهن بسیاری را به خود مشغول می کند این است که چرا رسانه های دولتی انگلیس این لحظه را برای خواندن جنگ ایران و عراق انتخاب کرده اند؟

منظور از اکانت کودک سرباز چیست؟

نزدیک به یک سال از حمله همه جانبه رژیم اشغالگر قدس علیه مردم غزه و کرانه باختری از زمین و هوا می گذرد و از آن زمان با تجهیز به انواع سلاح های پیشرفته، بی امان حملات خود را آغاز کرده است. غزه و کرانه باختری از زمین و هوا. جالب اینجاست که در شرایطی که رسانه‌های استعماری مانند بی‌بی‌سی و… این جنایت جنگی را کاملا نادیده می‌گیرند و حتی یک مدافع حقوق بشر برای فلسطینی‌های کوچک و بزرگ دل نمی‌سوزد، پگاه آهنگرانی و تیم بی‌بی‌سی فارسی تصمیم می‌گیرند «دایه» خطاب کنند. مهربان تر از یک مادر» در مورد پوستین. » وارد صحنه شده و در ذهن بیننده رژه می رود و تاریخ دفاع مقدس را تداعی می کند و دید او را نسبت به نقاط حساس و درخشان این سرزمین خراب می کند. آینده

آهنگرانی سنگ اول را برای مددجویان خود گذاشته و با یک صحنه نگاری دقیق و حساب شده قصد دارد با مفهوم دفاع مقدس آشنا شود و با استفاده از احساسات گرایی کور غرب، افکار عمومی خود را در برابر نظامی که گوشه ای از این آب را راه می دهد مقابله کند. و زمین با سازمان خود جدا شود دشمن تسلیم نشد، گذاشت. در مستند «پسر سرباز» همان طور که از نامش پیداست، فیلمساز دستش را در شکاف دولت و ملت می گذارد، خود را جایی در این میان قرار می دهد و با تلفیق حقیقت و دروغ، خود را بین همه جا می اندازد. طیف روشنفکر مخالف

ماجرا از این قرار است که برخی از رزمندگان دفاع مقدس که آن روزها در سنین جوانی در جبهه حضور داشتند، در متن جنگ در زیر اتاقک پگاه آهنگرانی، روایت خود را روایت می کنند و احساسات و عواطف شما را به اشتراک می گذارند. با بینندگان بی بی سی. این فقط ظاهر قضیه است و بی بی سی فارسی به همراه بایکوت کننده اش پگاه آهنگرانی برای رضایت خود به شکار موش نمی پردازند. علیرغم جنبه صلح طلبانه و متفاوت مستند کودک سرباز، باید گفت که نگاهی حسابگر برای دیدن همه چیز از منطق بازار و دستاوردهای آنی این حوزه غالب شده است.

در ابتدا و قبل از شروع فیلم متنی با این عنوان نشان داده می شود که دادگاه کیفری بین المللی و کنوانسیون ژنو به استفاده از کودکان در جنگ به عنوان جنایت جنگی اشاره می کند و تکلیف هر کدام با توجه به آنچه شما هستید مشخص می شود. قرار است انجام دهد. برای دیدن زیر روایت با معرفی سه رزمنده سابق به عنوان کسانی که از جنگ به عنوان یک پدیده شوم یاد می کنند ادامه می یابد و سپس پگاه آهنگرانی به وضوح چشم انداز مواجهه خود با انقلاب را در نقش راوی بیان می کند. از آرمان های انقلاب و کنترل و سازماندهی نیروهای ایرانی در ابتدای جنگ با ارتش عراق می گوید. چهار دقیقه اول کافی است تا بتوانیم به راحتی و بدون اینکه خودمان را به منطق صلح طلبانه کار پاسخ دهیم. این فیلمساز به درستی بیان می کند که کشور به دلیل تغییر نظام سیاسی و قرار گرفتن در شرایط انقلابی آمادگی دفاع از خود در برابر متجاوزان را ندارد و به همین دلیل مردم از گوشه و کنار ایران برای مقابله با ارتش عراق سازماندهی می کنند.

واضح است که در این شرایط نمی توان گروه های سنی مختلف را به خاطر حضور در دفاع مقدس مقصر دانست. وقتی ارتش آنطور که باید آماده نیست، وظیفه مردم این است که در هر سنی از مرزهای خود دفاع کنند و با پشتوانه نیروی معنوی خود از میدان نبرد عقب نشینی نکنند. آهنگرانی برای روایت جعلی خود از آن روزها، علاوه بر اشاره به خاطرات رزمندگان، به تصاویر آرشیوی متوسل می شود و با اشاره به حضور سربازان جوان، آنان را افرادی بد شکل و ایدئولوژیک به تصویر می کشد. می‌خواهد با موسیقی متن پر از صداهای دلخراش و دوچندان کردن وحشیگری جنگ در نحوه استفاده دولت‌ها از شهروندان نوجوان خود، به این هدف دست یابد، اما واقعیت و حقیقت در این مورد خاص کاملاً مطابقت دارند و نمی‌توان آنها را دستکاری کرد . اختلال در وجود شما دولت در دفاع مقدس هیچ نوجوانی را برای مقابله با دشمن بعثی مجبور و اصرار نکرد و بسیاری با شور و شوق در این مسیر قدم برداشتند. ویژگی رسانه ها – به ویژه رسانه های مرتبط با غرب – این است که با عظمت و بزرگنمایی به دنبال ورود به دل مفاهیمی هستند که کار آنها را مختل می کند و چرخ مقاومت و ایثار و دفاع را از نو اختراع می کنند. “. عاشورا درس مقاومت و مخالفت با ظلم است و بی‌بی‌سی فارسی این را بهتر از هرکسی با سابقه استعماری عوامل خود در ایران می‌داند. بنابراین این مفاهیم باید به هر وسیله ممکن و مردم ایران مورد حمله قرار گیرد. باید برای دفاع از کشورشان پاسخگو باشند در ساخت روایت مستند کودک سرباز، نقش اصلی دو برابر «دفاع» و «تسلیم» است و فیلمساز می خواهد با درگیر کردن ذهن، حرف اصلی خود را روشن کند. از عموم مردم با این دو مفهوم که برگرفته از تحلیل طیف غربی و لیبرال است و در ایستگاه آخر به پرداخت هزینه کسب و کار و بازار خود می پردازیم.

پگاه آهنگرانی در سخنان مستند خود به بیان نکته اصلی می پردازد: این جنگ در نهایت هیچ تغییری در مرزهای دو کشور ایجاد نکرد و هیچ دستاوردی برای هیچ یک از طرفین نداشت. در پاسخ به این فرد باید گفت که کمترین دستاورد دفاع مقدس فراهم آوردن شرایط امن برای مردم ایران بود تا بتوانند بدون ترس از دشمن خارجی به زندگی خود ادامه دهند و به آرزوهای خود جامه عمل بپوشانند. پگاه آهنگرانی این را بهتر از هرکسی می داند، چرا که اگر کشور ما در جنگ شکست خورده بود و بخشی از خاک خود را از دست داده بود، حالا نمی توانست با رانت خانواده وارد سینما شود و نامی برای خود دست و پا کند.

جان انسان ها برای بی بی سی مهم نیست

می گویند فلانی «روده درست در معده ندارد». این ضرب المثلی است که مردم هنگام مواجهه با افراد دروغگو، مکر و توطئه از آن استفاده می کنند. تاریخچه بی بی سی دقیقا مشابه این ضرب المثل است. اگر این رسانه ها به فکر رزمندگان دفاع مقدس ما بودند، اولاً پرده کمک های مالی و تسلیحاتی دولت انگلیس به صدام در جنگ با ایران را برمی داشتند و در قالب مستند تلاش می کردند. ، حتی اگر حداقل بود، حقیقت را بازگو کنیم. اما انتظارات ما از این رسانه که با حمایت پول مالیات مردم بریتانیا اداره می‌شود، برخلاف انتظاری که مدیران بی‌بی‌سی از دیگران برای پاسخگویی به اعمال و رفتارشان دارند، زیاد نیست.

اسناد منتشر شده توسط وزارت امور خارجه انگلیس نشان می دهد که دولت انگلیس از برنامه صدام برای ساخت سلاح شیمیایی آگاه بوده است، اما برای جلوگیری از آن مداخله نکرده است، در عوض به شرکت انگلیسی Wirepumps اجازه داده است تا مجموعه ای از بمب های کارخانه سمارا را در دسترس داشته باشد برای تولید گاز و فراهم کردن زمینه برای تولید سلاح های شیمیایی. 20 هزار رزمنده ما در دوران دفاع مقدس تنها با گاز خردل و گاز اعصاب به شهادت رسیدند و مطمئناً سربازان نوجوان نیز در این امر سهم دارند. حتی یکی از افرادی که در این مستند خاطرات خود را از دوران کودکی سربازی بازگو می کند، یک شیمیدان جانباز است و فیلمساز بدون اشاره به دلیل اصلی شیمیایی شدن خود، تنها حضور او در میدان جنگ را عامل اصلی و تعیین کننده می داند. . علت این حادثه است و ترجیح می دهد حقیقت را نگویم

از سوی دیگر، بیش از 16 هزار کودک در غزه بر اثر حمله نظامی رژیم کودک کش جان خود را از دست داده اند و در آن سوی جهان، جنگ افغانستان در فاصله سال های 2005 تا 2019 بیش از 26 هزار کودک را کشته است. . یا با ناتوانی دائمی آنها را کشت. این آمارها به تنهایی برای بی بی سی فارسی و پیمانکارانش ارزش چندانی ندارد و تنها زمانی وارد اصول اخلاقی خود می شوند که بخواهند از آن برای تقویت محاصره دولت مخالف غرب استفاده کنند تا به آنها هدیه دهد. مقاومت و مطیع دستورات آمریکا و شرکای آن است.