به گزارش اقتصادنیوز، انتظار می رود ولادیمیر پوتین برای اولین بار به خارج از مرزهای روسیه سفر کند تا 17 اکتبر با شی جین پینگ چین دیدار داشته باشد.به گفته ناظران، اگر رهبران چین و روسیه با یکدیگر دیدار داشته باشند، پکن از مسکو به عنوان اهرمی برای افزایش نفوذش در اروپا و آمریکا استفاده خواهد کرد تا بدین طریق جا پای خود را تثبیت کند.
سفر پر حاشیه!
هدف از سفر احتمالی پوتین به پکن، حضور در دهمین سالگرد ابتکار یک کمربند و جاده (BRI)، پروژه جاه طلبانه چینی برای گسترش مسیرهای تجاری جهانی با سایر کشورها و گسترش ارتباطات حمل و نقل و زیرساخت است.رئیس جمهور چین به بهانه چنین رویدادی 17 و 18 اکتبر میزبان نمایندگانی از 130 کشور جهان در پکن خواهد بود.پوتین در این نشست احتمالا به سان ستاره می درخشد. به گفته منابع روسی ماه سپتامبر، پوتین دعوت شی را پذیرفت، اگرچه پکن از تایید این موضوع خودداری کرده است.
آنگونه که آسیا تایمز نوشته، دو رئیس جمهور بدون شک قادرند درباره مسائل مختلفی رایزنی داشته باشند. از زمانی که آنها فوریه 2022، درست قبل از حمله تمام عیار روسیه به اوکراین، شراکت “بدون محدودیت” خود را اعلام کردند، جهان به طور چشمگیری تغییر کرده و همچنان در حال تغییر است. قفقاز جنوبی و خاورمیانه درگیر بی ثباتی است – دو منطقه ای که منافع روسیه و چین در در این دو جغرافیا به خطر افتاده است.با این حال، مشارکت بدون محدودیت دو بازیگر به رخدادی یک جانبه تبدیل شده است. امروز احتمال دارد برخلاف گذشته، مسکو و پکن رویکردهای هماهنگی تعریف کرده و براساس منافع متقابل پلن تعریف کنند.
چرایی نزدیکی مسکو به پکن
در شرایط کنونی، جنگ اوکراین، روسیه را تضعیف کرده و نفوذش را نه تنها در خاورمیانه و قفقاز جنوبی، بلکه در آسیای مرکزی کاهش داده است. این وضعیت به چین اجازه می دهد تا به قدرت مسلط تبدیل شود و روابط خود را با منطقه تقویت کند. اگرچه اکنون پوتین به شریک کوچکتری برای شی تبدیل شده، اما سفرش به پکن نشان می‌دهد که روسیه و چین در مورد پایان دادن به نظم بین‌المللی تحت سلطه غرب و محدود کردن نفوذ آمریکا و اروپا در مناطقی که هر دو به عنوان مناطق تحت نفوذشان می‌دانند، دستور کار مشترکی دارند.
روسیه به سان گذشته بر همسویی با چین تاکید دارد.تحریم های غرب علیه روسیه در پاسخ به جنگ مسکو علیه اوکراین، تجارت در امتداد پل زمینی اوراسیا جدید (یک راه آهن زمینی بین چین و اروپا) را که زمانی کریدور حمل و نقل اصلی برای صادرات چین به بازارهای اروپایی بود، به شدت کاهش داده.در عوض، مسیرهای حمل‌ونقلی که از روسیه دوری می‌کنند اهمیت پیدا کرده‌اند، از جمله کریدور میانی که چین را از طریق آسیای مرکزی، دریای خزر و قفقاز جنوبی به اتحادیه اروپا متصل می‌کند. چنین گزاره ای امیدهای روسیه را برای ادغام در پروژه کمربند و جاده و ابتکار یکپارچگی اقتصادی مسکو در اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU) را کاهش داده است.
بازی در دو زمین
حضور پوتین در پکن از این منظر قابل توجه است که این فعل و انفعال دوجانبه نیست. فارغ از سفر شی به مسکو در مارس 2023، سفر پوتین فرصتی برای گفتگو با شی در حاشیه اجلاس کمربند و جاده را می دهد، پروژه ای که صرفا برای چین دارای منافع جدی است. چین همچنین گزینه های دیگری در روابط خارجی خود دارد – و آنها را دنبال می کند. هنوز احتمال دیدار جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و شی در نشست آپک وجود دارد. جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپاا نیز احتمالا برای تدارک نشست رهبران این نهاد و چین در اواخر سال جاری از پکن دیدن خواهد کرد.با این همه هیچ یک از این مولفه ها به این معنی نیست که شی در حال کنار گذاشتن پوتین به عنوان متحد است.
حال سوال این است که چین میان ایالات متحده و روسیه کدام یک را انتخاب می کند؟به بیانی دیگر، آیا شی میان حمایتش از پوتین و نیازش به رابطه ای باثبات با ایالات متحده و جلوگیری از “ریسک زدایی” در مقیاس بزرگ تعادل ایجاد می کند. طبیعتا بعید است شی به پوتین پشت کند اما این احتمال زیاد است تا پکن به واسطه نزدیکی اش به مسکو، در ارتباط با جنگ اوکراین راه حلی میانه یافته تا بدین طریق هم بستر را برای اجرایی کردن طرح کمربند و جاده تسهیل کرده و به آروزی ابرقدرتی چین جامه عمل بپوشاند.در چنین شرایطی نقش چین در نظم امنیتی اروپا-آتلانتیک و اروپا-آسیا تقویت خواهد شد.
