دانشمندان کشف کرده اند که اتحاد دو پروتئین می تواند به طور انتخابی سرطان را از بین ببرد.
دانشمندان یک روش ابتکاری جدید را برای از بین بردن موثر سلول های سرطانی با عوارض جانبی کمی نشان داده اند.
اتصال دو پروتئین خاص به یکدیگر تومورهای سرطانی را فریب می دهد تا دست به خودکشی بزنند.
سلول‌های بدن ما به‌طور طبیعی در فرآیندی به نام آپوپتوز می‌میرند تا با سلول‌های دیگر جایگزین شوند، اما وقتی این فرآیند اشتباه پیش می‌رود، برخی سلول‌ها می‌توانند خارج از کنترل در شرایطی که ما آن را «سرطان» می‌نامیم رشد کنند.
برخی از ژن ها پتانسیل جهش به انکوژن ها را دارند که محرک های اصلی سرطان هستند. این انکوژن ها معمولاً با تکثیر و حذف سلولی همراه هستند، به طوری که سلول های آسیب دیده می توانند از آپوپتوز فرار کنند.
قابل درک است که انکوژن ها و پروتئین هایی که کدگذاری می کنند یک هدف رایج برای درمان سرطان هستند، اما مطالعه جدید محققان دانشگاه استنفورد از زاویه دیگری به این مشکل می پردازد.
رومن ساروت، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: از زمانی که انکوژن ها کشف شدند، مردم سعی کردند آنها را در سرطان از بین ببرند. در عوض، ما سعی می کنیم از آنها برای روشن کردن سیگنال استفاده کنیم و امیدواریم که برای درمان مفید باشد.
محققان دانشگاه استنفورد بر روی پروتئین انکوژنی به نام BCL-6 تمرکز کردند که در لنفوم سلول B منتشر شده نقش دارد. به رشد و تقسیم غیرقابل کنترل ادامه دهند.
برای رسیدگی به این رویداد، دانشمندان نوعی چسب مولکولی ایجاد کردند که BCL 6 را به پروتئین دیگری به نام CDK 9 متصل می کند. این پروتئین ژن ها را فعال می کند و در این مورد، ژن های مربوط به آپوپتوز را که BCL6 سرکوب می کند، دوباره فعال می کند.
این روش در آزمایش های آزمایشگاهی برای از بین بردن سلول های لنفوم با قدرت بالا عمل کرد.
ناتانائل گری، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: “ایده این است: آیا می توان وابستگی به سرطان را به سیگنالی تبدیل کرد که سرطان را می کشد؟” شما چیزی را می گیرید که سرطان به آن معتاد است، فیلمنامه را ورق می زنید و آن را به چیزی تبدیل می کنید که آن را می کشد.
این جفت پروتئین خاص برای لنفوم سلول B منتشر (DLBL) بسیار انتخابی است. این بدان معنی است که بر خلاف رادیوتراپی و شیمی درمانی، به نظر نمی رسد که بر سلول های سالم تأثیر بگذارد.
در آزمایش‌هایی که روی موش‌های بدون سرطان انجام شد، هیچ عارضه جانبی منفی عمده‌ای مشاهده نشد، اگرچه به برخی سلول‌های ایمنی سالم نیز حمله می‌کند.
در آزمایش دیگری، محققان این مولکول را در برابر 859 نوع سرطان مختلف آزمایش کردند و تنها موردی که این مولکول را از بین برد، لنفوم سلول B منتشر بزرگ (DLBL) بود.
محققان قصد دارند این مکانیسم را برای هدف قرار دادن سایر پروتئین های انکوژنیک شناخته شده مانند Ras که در اشکال مختلف این بیماری دخیل هستند، اصلاح کنند.
در حالی که این روش مطمئنا یک مکانیسم جذاب است، مهم است که توجه داشته باشیم که هنوز در مراحل اولیه خود است. این تیم در حال حاضر این ترکیب را روی موش‌های مبتلا به لنفوم سلول B منتشر می‌کنند، با این امید که این ایده کلی در نهایت بتواند برای درمان طیف وسیعی از سرطان‌ها با گزینش‌پذیری شدید مورد استفاده قرار گیرد.
اگر همه چیز خوب پیش برود، یک حمله پرتودرمانی یا شیمی درمانی تمام بدن می تواند به گذشته تبدیل شود.
این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.
