در بین مربیانی که در دو سال اخیر در کنار حسن رنگرز بودند، همه آنها به جز یک نفر رفتند. این جدایی به هر دلیلی رخ داد، ظاهراً ماجرای محمد بنا درباره سرمربی وقت تیم فرانسوی تکرار می شود.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، سال 2022 بود که محمد بنا پس از چندین سال همکاری با فدراسیون کشتی به حضور خود در کشتی فرنگی پایان داد. تیم او در سال 2021 چهار مدال طلا برای میشم دلخانی، محمدرضا گرا، محمدهادی ساروی و علی اکبر یوسفی و دو مدال برنز برای محمدعلی گرا و پژمان پشتم کسب کرد و با اختلاف 6 برنز نایب قهرمان جهان شد. امتیاز از تیم روسیه تیم کشتی فرنگی 2022 با دو نقره برای محمدرضا گرا و امین میرزازاده و یک برنز برای محمد هادی ساروی که با شکست های مکرر مقابل ارمنی همراه بود، نه تنها مدال طلا کسب نکرد، بلکه حتی روی سکو هم نرفت. آرتور الکسانیان. در 97 کیلوگرم و رضا کایالوپ ترک در 130 کیلوگرم پس از تیم های ترکیه، آذربایجان و صربستان به مقام چهارم دست یافتند.
محمد بنا پیش از بازگشت به ایران در بلگراد از شاگردانش خداحافظی کرد و از سرمربیگری تیم ملی استعفا داد. در حالی که همکاری آنها با فدراسیون کشتی قبل از ریاست علیرضا دبیر و در زمان ریاست حمید بنی تمیم برای مسابقات جهانی 2019 برقرار بود این همکاری و قطع همکاری توسط محمد بنا برای چندمین بار اتفاق افتاد.
محمد بنا برای اولین بار در زمان ریاست محمدرضا طالقانی سرمربی تیم بزرگسالان شد و هدایت تیم ملی را در ادوار مختلف و روسای جمهوری که در این سال ها بر عهده داشتند را بر عهده داشت. او در المپیک 2012 لندن با مربیانی مانند ناصر نوربخش و جمشید خیرآبادی در کادر مربیگری خود کار کرد، اما پس از لندن که معجزه ای رخ داد و کشتی فرنگی که از نظر مدال و نتیجه از کشتی ایران بسیار عقب بود، سه قهرمان شد. مدال های طلا در یک دوره المپیک اما از همان لحظه اختلاف کادرفنی محمد بنا و او شروع شد.
گفته می شد دلیل جدایی نوربخش و خیرآبادی از کادرفنی محمد بنا این بود که آنها معتقد بودند هر چقدر در موفقیت کشتی نقش داشتند و نتیجه تاریخی آن را ثبت کردند، قدردانی نشدند و همه چیز به نام بنا نوشته شد. . . خیرآبادی همزمان به آذربایجان رفت و قرارداد مالی خوبی با تیم ملی این کشور بست و تا المپیک 2016 ریو نیز با آذربایجان همکاری کرد و در سال 2022 با این تیم خداحافظی کرد تیم ملی، رسول جزینی، بهروز حضرتی پور، طالب نعمت پور و عادل بالی تبار ترکیب ثابت او را تشکیل دادند و علی قیطاسی و سینا طالبوند مربیان سازنده محمدرضا بودند. مختاری و امین میرزازاده نیز در آخرین دیدار آنها را همراهی کردند.
پس از استعفای بنا، هدایت تیم ملی فرنگی به حسن رنگرز رسید و چرخه انتخابی تیم ملی در سال 2023 با فنی ترین بازیکن فرنگی کار جهان در سال های 2001 و 2002 آغاز شد. تنها مربی کادر مربیگری محمد بنا که در این تیم ماندگار شد. کادر مربیگری حسن رنگرز، طالب نعمت پور بود که البته در سال آخر همکاری با سرمربی قبلی، چالش های زیادی با او داشت و به نظر می رسد حمید سوریان که دوست مشترک این دو بود، ادامه داد. همکاری طالب و محمد بنا نقش مهمی داشت.
حسن رنگرز با طالب نعمت پور، مربی حسن حسین زاده سازنده مبارزه محمدهادی ساروی و آمل، مجید رمضانی که پیش از این با رنگرز در تیم ملی فرنگی همبازی بود و از مربیان سازندۀ مبارزه نوشهر به شمار می رود، کار کرد. فرزاد ایمانعلی زاده امین کاویانی را تمرین داد. نژاد، دانیال سهرابی و همچنین رحیم گیوی به عنوان مربی اخوان شروع کردند، اما از آنجایی که نتوانستند در المپیک شرکت کنند و جای خود را در پاریس به سعید اسماعیلی و امین کاویانی نژاد واگذار کردند، گیوی تنها در مسابقات جهانی 2023 شرکت کرد. مسابقات قهرمانی در بلگراد و او به پاریس نرفت.
حسین زاده، نعمت پور، رمضانی و ایمانعلی زاده چهار مربی ثابت تیم حسن رنجرز در دو سال 2023 در بلگراد و 2024 در پاریس بودند. مهدی علیاری جایگزین طالب نعمت پور شد و احتمالا در آینده در ترکیب ثابت رنجرز حضور خواهد داشت. حمزه ارگش، سعید اسماعیلی سرمربی، روح الله دهملایی و محمد صفرزاده هم تیمی های جدید سرمربی تیم ملی هستند که تعدادی از آنها هستند. قطعا بعد از جام جهانی آلبانی دوباره تغییر خواهد کرد.
طالب نعمت پور، مجید رمضانی و فرزاد ایمانعلی زاده سه نفر از اعضای کادرفنی و اصلی حسن رنگرز قطعا در جام جهانی آلبانی در کنار تیم ملی حضور ندارند و اگرچه گفته شده تفاوتی بین آنها و حسن رنگرز وجود ندارد. و تنها برای میدان دادن به سایر مربیان، تغییر ترکیب وجود دارد اما به نظر می رسد تفاوت هایی وجود دارد. اگر این بازیکنان از آغاز چرخه انتخابی تیم ملی در سال 2025 به تیم میهمان رنجرز نپیوندند، به نظر می رسد همان اتفاقی که پس از المپیک 2012 لندن در تیم محمد بنا رخ داد، آغاز شده است.
