نجمه جهان تیغ، بازار; کاهش تسهیلات واحدهای تولیدی و مسکن، حل برخی مشکلات فعالان صنعتی، مجتمع‌های تولیدی و تحقق تولید مسکن در قالب طرح حرکت ملی را به یک رویا تبدیل کرده است.
«جهش تولیدی با مشارکت مردمی» وظیفه ای است که بر عهده بخش خصوصی و بخش دولتی است. دولت باید فضای بیشتری را برای نقش آفرینی بخش خصوصی بگذارد زیرا دیگر ظرفیت تصاحب اقتصاد را ندارد اما متاسفانه همچنان بر ادامه این روند اصرار دارد.
در همین راستا خبرنگار بازار با «حسین عامری» مدیر گروه شرکت های مهندسین شالوده که در حوزه مهندسین مشاور و شرکت های تولیدی و پیمانکار فعالیت می کند گفت وگو کرده است. شرح این گفتگو را در ادامه بخوانید.
* در مورد مجموعه توضیحاتی بدهید.
گروه شرکت های مهندسین شالوده فعالیت خود را در سال 1380 با شرکت مهندسین مشاور آغاز کرد. شالوده فولاد نیز یک گروه تولیدی و پیمانکاری است که از سال 1392 شروع به کار کرده است. شرکت مهندسین مشاور شالوده خاک در زمینه های ژئوتکنیک، راه، آب، سازه، نوسازی، راه آهن و ساختمان فعالیت می کند.
مطالعات گسترده ای در کشور انجام شده است و با توجه به لزوم ایجاد زنجیره کامل در زمینه ساخت و ساز، یک شرکت تولیدی در زمینه محصولات ساختمانی ایجاد کردیم که با سازه های فولادی شروع و تکمیل این زنجیره شرکت ها ادامه یافت. در زمینه های مرتبط با صنعت که تولید اسکلت فلزی است، پیمانکار ایجاد کردیم. علاوه بر این با هدف تولید ساختمان های پیش ساخته شروع به تاسیس زیرگروه «طلوس» کردیم.
محدودیت های تخصیص منابع بانکی به واحدهای تولیدی که با توجیه مهار تورم صورت گرفت و همچنین مشکلات بیمه ای، صنعت و فعالان اقتصادی را با مشکلات و زیان های زیادی مواجه کرده است.
* در واحد تولیدی خود با چه مشکلاتی مواجه هستید؟
با توجه به اینکه اکثر مشتریان ما در حوزه مهندسین مشاور دولتی بودند، به دلیل محدودیت در تخصیص اعتبار برای پروژه های عمرانی، مشکلات و مشکلات زیادی ایجاد شد و مطالبات ما توسط دولت پرداخت نشد که ما را با چالش مواجه کرد. در پرداخت هزینه ها
محدودیت های تخصیص منابع بانکی به واحدهای تولیدی که با توجیه مهار تورم صورت گرفت و همچنین مشکلات بیمه ای، صنعت و فعالان اقتصادی را با مشکلات و زیان های زیادی مواجه کرده است. صرف حمایت کلامی مشکلات صنعتگران را حل نمی کند. بسیاری از بازیگران صنعت این منطقه را دوست دارند زیرا بازارهای موازی علاقه بیشتری را برای سرمایه گذاران ایجاد می کند. اکنون چشم انداز این صنعت خوب نیست و در صورت عدم افزایش حمایت ها، آینده این حوزه خطرناک به نظر می رسد.
*به نظر شما دولت می تواند در حوزه صنعت و مسکن موفق باشد؟
برنامه هایی که دولت در حوزه مسکن و صنعت دارد با گلوگاه بانک ها پیش نمی رود. باید تلاش کرد تا از فرسودگی و از دست دادن علاقه صنعتگران جلوگیری شود.
دوران کارفرمایی دولت به پایان رسیده است، دیگر سرمایه ای برای استخدام و پروژه های سرمایه گذاری ندارد و ناگزیر باید برای کمک به بخش خصوصی مراجعه کند.
کمبود نیروی انسانی در زمینه تولید، جذب و مشاوره مهندسان مشکلاتی را برای کشور ایجاد خواهد کرد. مجتمع های تولیدی در بخش ساختمان در یک روز شکل نگرفتند، تجربه کسب کردند و پول پرداخت کردند، اما این قابلیت ها به راحتی از سوی مسئولان دولتی نادیده گرفته می شود. باید تلاش کرد تا از نیمه توانمندی ها و تجربیات صنعت ساختمان بهره برد.
دوران رئیس دولت به پایان رسیده است، دیگر سرمایه ای برای استخدام و پروژه های سرمایه گذاری ندارد و ناگزیر باید برای کمک به بخش خصوصی مراجعه کند.
متأسفانه دولت به بخش خصوصی اعتماد ندارد و این بی اعتمادی نیز متقابل بوده است، بنابراین باید کاری کرد که فاصله این دو بخش کاهش یابد.
البته تا کنون بیشتر بخش خصوصی به کمک دولت آمده است تا برعکس. زیرا در انجام تعهدات خود مسئولیتی ندارد. این در حالی است که اگر بخش دولتی از فعالان اقتصادی تقاضای بیمه ای، مالیاتی یا بانکی داشته باشد، توجهی نمی کند و برای مطالبات خود فاصله زمانی می طلبد.
سیاست های بی تدبیری سرمایه گذاران را از استان خارج کرده است که موضوع پر رنگی در فضای مسکن و ساختمان است.
اقتصاد اول استان گلستان بخش کشاورزی است که درآمد خوبی ندارد و در بخش صنعت نیز جایگاه خوبی نداشته است، بنابراین باید با جذب منابع مالی به افزایش درآمد سرانه مردم کمک کنیم.
سازه های پیش ساخته کوچکترین آسیبی به منابع طبیعی وارد نمی کند و نیازمند همکاری نهادهای قضایی در این زمینه هستیم.
