چین اعمال فشار در آن منطقه را با احتیاط و جلوگیری از یک اقدام آشکار جنگی انجام می دهد. در اصطلاح نظامیان این یک جنگ غیر جنبشی است که به نبرد در “منطقه خاکستری” معروف است و وضعیت بین سفید و سیاه در آستانه ای پایین تر از ورود به درگیری آشکار می باشد و طرفین تا اطلاع ثانوی از موقعیت بازدارندگی در حوزه‌های گزینشی خارج می شوند.
به گزارش زنهار؛ طبق گزارش خبرگزاری ها آخرین دور تنش ها میان چین و فیلیپین دو روز پیش رخ داد. تنش‌ها بین دو همسایه بر سر دریای چین جنوبی در زمان ریاست جمهوری “فردیناند مارکوس جونیور” بر فیلیپین افزایش یافته است در برهه زمانی ای که مانیل به ایالات متحده نزدیک شده و واشنگتن نیز از آن کشور واقع شده در جنوب شرقی آسیا در مناقشات دریایی با چین حمایت می‌کند. مانیل بارها گارد ساحلی چین را متهم کرده که با ممانعت از انجام ماموریت های تدارکاتی مانع از توانایی آن کشور در تامین نیروهای خود در آنجا شده است همان گونه که در تاریخ 5 آگوست نیروهای چینی با استفاده از تجهیزات آب پاش به یک کشتی فیلیپینی یورش بردند. ارتش فیلیپین اقدامات سواحل چین را تشریح کرد. چین اما اشاره کرد که این حادثه صرفا یک اخطار بوده است. خوشبختانه هیچ تلفاتی رخ نداد اما این حادثه تازه ترین مورد از سلسله اقدامات چین علیه مانیل بوده است. متحدان فیلیپین از جمله فرانسه و ژاپن از طریق سفارتخانه های شان در مانیل نسبت به چنین اقداماتی ابراز نگرانی کرده و حمایت خود را از حکم داوری جولای 2016 میلادی که ادعاهای توسعه طلبانه پکن در دریای چین جنوبی را بی اساس خواند تکرار کردند.
در همین حال، همان طور که “دیوید آر ساندز” برای واشنگتن تایمز در یکشنبه گذشته گزارش داد وزارت امور خارجه ایالات متحده به صراحت اقدامات رژیم شی را محکوم کرد.
دولت ایالات متحده بر توافق نامه های دفاعی متقابل خود با مانیل تاکید کرد که در صورت حمله مسلحانه به کشتی ها، هواپیماها یا سربازان فیلیپین دولت امریکا به کمک فیلیپین خواهد آمد. ممکن است به طور منطقی این سوال مطرح شود که چرا دولت چین هم چنان به چنین تاکتیک های سنگینی متوسل می شود؟ پاسخ کوتاه به این سوال را می توان در مقاله ای چاپ شده درتاریخ 8 آگوست 2023 میلادی در نشریه تایم مشاهده کرد که در آن اشاره شده بود چین در حال سنجش میزان امکان حضور و فعالیت در دریای چین جنوبی و واکنش دیگر کشورهای منطقه به این موضوع است. در نتیجه، چین اعمال فشار در آن منطقه را با احتیاط و جلوگیری از یک اقدام آشکار جنگی انجام می دهد. در اصطلاح نظامیان این یک جنگ غیر جنبشی است که به نبرد در “منطقه خاکستری” معروف است و وضعیتی بینابین سفید و سیاه در آستانه ای پایین تر از ورود به درگیری آشکار می باشد و طرفین تا اطلاع ثانوی از موقعیت بازدارندگی در حوزه‌های گزینشی خارج می شوند.
قابلیت نظامی فیلیپین
جای تعجب نیست که نیروهای مسلح فیلیپین در مقایسه با ارتش آزادیبخش خلق چین از نظر اندازه در سطحی پایین تر قرار دارند. با این وجود، این به معنای فقدان انگیزه، آموزش یا توانایی های فنی در فیلیپینی ها نیست. نیروی هوایی فیلیپین پیش تر 12 فروند از هواپیماهای جنگنده چند منظوره سبک وزن پیچیده کره جنوبی را برای افزودن به زرادخانه خود خریداری کرده و قصد دارد تعداد بیش تری را اضافه کند. در همین حال، فهرست راهنمای جهانی کشتی های جنگی مدرن نظامی گزارش می دهد که نیروی دریایی فیلیپین 59 واحد را در فهرست موجودی دریایی فعال خود شامل دو ناوچه، یک ناو، 42 کشتی گشتی فراساحلی و 14 وسیله نقلیه تهاجمی آبی – خاکی را در اختیار دارد. هر شاخه از این سرویس دارای واحدهای نوع نیروهای ویژه خود است: فرماندهی عملیات ویژه نیروهای مسلح فیلیپین (AFPSOCOM): هنگ نیروهای ویژه ارتش (هوابرد)، هنگ تکاور پیشاهنگی (FSRR)، گروه جنگ ویژه نیروی دریایی، عملیات ویژه نیروی هوایی (SOW) و گروه عملیات ویژه تفنگداران دریایی (MARSOG) با نام مستعار گردان شناسایی نیرو (احتمالا الگوبرداری شده از روی نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده امریکا).
