به نظر می رسد کهکشان مارپیچی NGC 3169 (جسم آسمانی شماره 3169 در فهرست NGC) مانند یک رشته کیهانی باز می شود. این کهکشان در فاصله 70 میلیون سال نوری از ما (یک سال نوری فاصله ای است که نور با سرعت 300000 کیلومتر در ثانیه در یک سال طی می کند که معادل تقریباً 9450 میلیون کیلومتر است) و در جنوب ستاره درخشان اسد قرار دارد. (الفا اسد) به سمت صورت فلکی نور ضعیف ناقل دیده می شود.
بازوهای مارپیچی به وضوح زخم های جزر و مد گرانشی را نشان می دهند، زمانی که NGC 3169 (سمت چپ) و همسایه اش NGC 3166 با هم برخورد می کنند و برهم کنش های گرانشی قوی دارند. در نهایت این دو کهکشان با هم ادغام می شوند و کهکشان بزرگتری را تشکیل می دهند. این سرنوشتی است که در انتظار یک سوم کهکشان های جهان است و ظرف 4 میلیارد سال آینده برای کهکشان راه شیری و کهکشان همسایه ما آندرومدا رخ خواهد داد.
کمان های بیرون زده و ستون های ستاره ای که فعالیت های قوی تشکیل ستاره را نشان می دهند، نشانه های واضحی از برهم کنش های گرانشی قوی در سراسر این گروه دوردست و رنگارنگ از کهکشان ها هستند. قاب تصویر حدود 20 دقیقه قوسی (دو سوم قطر ماه بدر) را پوشش می دهد که معادل 400 هزار سال نوری در آن فاصله است (برای مقایسه، قطر کهکشان خودمان 100 هزار سال نوری است). در این تصویر NGC 3165 را در سمت راست تصویر می بینید که کوچکتر و رنگ آبی آن بیشتر است.
NGC 3169 یک کهکشان درخشان است که در سراسر طیف الکترومغناطیسی، از امواج رادیویی گرفته تا پرتوهای ایکس، قابل مشاهده است.
اعتبار تصویر و حق چاپ: کریستوف ورگنز، عزیز کائوچ. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا کلیک کنید.
۵۴۵۴