تست کریپتو تورینگ چیست؟ آزمایشی برای استفاده روزانه از ارزهای دیجیتال

بیش از یک دهه از معرفی اولین ارز دیجیتال می گذرد. اکنون تقریباً همه مردم جهان با ارزهای رمزنگاری شده آشنا هستند و آنها را به عنوان بهترین شکل پول می شناسند. اما سوال اینجاست که آیا ارزهای دیجیتال به سطحی رسیده اند که به راحتی بتوان از آنها در معاملات روزمره مشابه پول سنتی استفاده کرد؟ ما پاسخ این سوال را می خواهیم تست کریپتو تورینگ برای یافتن تست کریپتو تورینگ، سطح استفاده روزمره از ارزهای دیجیتال اندازه گیری می کند اگر به دانستن تست تورینگ کریپتو چیست و دقیقا چه کاری انجام می دهد، علاقه مندید، با بلاک چین مهین همراه باشید.

مقایسه قیمت صرافی های ایران

بهترین قیمت خرید و فروش ارزهای دیجیتال را با Blockchain Homeland بیابید!

مقایسه تبادل

تست کریپتو تورینگ چیست؟

قبل از اینکه بدانیم تست تورینگ کریپتو چیست، لازم است مروری بر تست تورینگ داشته باشیم و ببینیم هدف از طراحی این تست چه بوده است. آزمون تورینگ (آزمون تورینگ) با نام اصلیبازی تقلیدیدر سال 1950 توسط آلن تورینگ، پدر علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی معرفی شد. از این آزمون برای اندازه گیری سطح هوش ماشین ها در زمینه هوش مصنوعی استفاده می شود

این آزمایش نشان می‌دهد که آیا یک ماشین می‌تواند به اندازه کافی هوشمندانه، معادل یا غیرقابل تشخیص از انسان رفتار کند که بتوانیم هوش روبات‌ها را بپذیریم. روش آزمایش به این صورت است که انسان در نقش قاضی از طریق پیام های تایپ شده روی صفحه کامپیوتر با شرکت کنندگان انسان و ماشین ارتباط برقرار می کند. تنها در صورتی که شرکت کننده ماشین بتواند داور را متقاعد کند که یک انسان است و نه یک ربات، ماشین تست تورینگ را پشت سر می گذارد و باهوش در نظر گرفته می شود.

ماهیت آزمون تورینگ این است که اگر فعل و انفعالات انسان و ماشین کاملا طبیعی باشد، افراد می توانند بدون اینکه متوجه شوند با ماشین ها تعامل داشته باشند. حالا بیایید به تست تورینگ کریپتو بازگردیم. تقریبا 15 سال از ورود ارزهای دیجیتال به دنیای ما می گذرد. بدون شک در این مدت طرفداران زیادی پیدا کرده اند. اما سوال اینجاست که آیا آنها توانسته اند جایگاه خود را تثبیت کنند تا عموم مردم بتوانند بدون فکر به این شیوه پرداخت از آن استفاده کنند؟ برای یافتن پاسخ این سوال و اندازه گیری قابلیت استفاده روزانه ارزهای دیجیتال از جانب تست کریپتو تورینگ ما استفاده می کنیم.

تست تورینگ کریپتو چگونه انجام می شود؟

برای اینکه بدانیم آیا ارزهای دیجیتال با غرور از تست تورینگ کریپتو بیرون می آیند یا نه، شرطی مشابه عبارت زیر قرار دادیم:

اگر بتوانیم قهوه را در استارباکس با استفاده از یک ارز دیجیتال خریداری کنیم، بدون اینکه فروشنده بداند که از ارز دیجیتال برای پرداخت استفاده شده است، می توانیم ادعا کنیم که این ارز دیجیتال تست تورینگ را گذرانده است.

در این گزاره عمدا از قهوه بخر و استارباکس استفاده شده؛ زیرا خرید قهوه یک معامله عادی و روزمره است و هدف از تست تورینگ کریپتو دیدن است آیا به جایی رسیده ایم که مردم هنگام خرید ساده ترین کالاهای روزمره به نحوه پرداخت فکر نمی کنند؟. اگر عموم مردم همچنان باید به نحوه استفاده از این فناوری، امکان خرید یا حتی مقرون به صرفه بودن خرید با ارزهای دیجیتال فکر کنند، به این معنی است که این روش پرداخت هنوز به اندازه کافی ساده و قابل قبول نیست.

شاید بسیاری از کافه های کوچک در سراسر جهان پرداخت با بیت کوین را بپذیرند. اما دلیل انتخاب استارباکس این است پذیرش ارز دیجیتال توسط یک زنجیره بزرگ نشان دهنده پذیرش گسترده است.

اگرچه تلاش‌هایی در سرتاسر جهان برای پذیرش گسترده ارزهای دیجیتال انجام شده است. اما هنوز هیچ ارز دیجیتالی نتوانسته تست تورینگ کریپتو را پشت سر بگذارد. برای مثال، استارباکس چندین بار برای پذیرش ارزهای دیجیتال جهش کرده است. اما هیچ یک از آنها موفق نبوده اند. همکاری با شرکت های iPayYou، Flexa و Bakkt نمونه هایی از اقدامات ناموفق استارباکس است. در آخرین نمونه که همکاری با کیف پول ارز دیجیتال Bakkt بود، کاربران باید ارز دیجیتال خود را در پی پال به ارز فیات تبدیل می کردند و سپس خرید خود را انجام می دادند. این بدان معنی است که در نهایت پرداخت به دلار انجام می شود و بنابراین در آزمون تورینگ کریپتو مردود می شود.

حالا ممکن است با خود بگویید که برای انجام این تست لازم است استارباکس قیمت محصولات خود را به بیت کوین اعلام کند. اما اینطور نیست. هدف اصلی آزمون تورینگ کریپتو انجام پرداخت با ارز دیجیتال به روش طبیعی بدون نیاز به ثبات ارزش و بدون فکر کردن به تفاوت با روش‌های پرداخت سنتی است. اگرچه ثبات قیمت مهم است. اما ایده اصلی این است که استارباکس محصولات خود را با قیمت لحظه ای بیت کوین عرضه کند و این آزمون را پشت سر بگذارد.

آنچه هنگام پرداخت با ارزهای دیجیتال اتفاق می افتد باید فرآیندی مشابه روش های سنتی باشد. تصور کنید شخصی با کارت بانکی کانادایی می خواهد از یکی از شعبه های آمریکایی استارباکس با دلار آمریکا قهوه بخرد. این تراکنش بدون دردسر انجام می شود، هزینه قهوه به اضافه نرخ تبدیل ارز مستقیماً از حساب بانکی مشتری در کانادا کسر و به حساب فروشگاه اضافه می شود.

برای اینکه ارز دیجیتالی مانند بیت کوین از آزمون تورینگ کریپتو عبور کند، باید بتواند فرآیند مشابهی را انجام دهد. اولین راه این است که مشتری کیف پول خود را در صرافی ارز دیجیتال به یک کارت پرداخت متصل کند و از آن کارت در دستگاه پرداخت استارباکس استفاده کند. صرافی ارز دیجیتال را از حساب مشتری کسر می کند، سپس آن را به ارز مورد قبول استارباکس تبدیل می کند و در نهایت رسید پرداخت را صادر می کند. این در حالی است که صرافی برای تبدیل ارز کارمزد جداگانه ای دریافت می کند.

روش دوم این است که استارباکس مستقیماً بیت کوین را بپذیرد تا نیازی به تبدیل ارز و دریافت کارمزد از صرافی نباشد. استارباکس می‌تواند از بیت‌کوین‌هایی که به دست می‌آورد برای خرید لوازم ضروری مانند دانه‌های قهوه، فنجان‌ها و حتی پرداخت به باریستا استفاده کند.

برای رسیدن به مرحله‌ای که «فروشنده نمی‌داند مشتری برای پرداخت از ارز دیجیتال استفاده کرده است»، ارزهای دیجیتال باید همان استانداردهایی را داشته باشند که توسط دولت‌ها مانند دلار و یورو صادر می‌شوند. این استاندارد تنها مربوط به دولت ها نیست، بانک ها و سایر سیستم های پرداخت سنتی نیز به این استانداردها رسیده اند.

برای مثال، بانک‌ها حساب‌هایی با موجودی دیجیتالی ارائه می‌دهند که پول پایه نیستند. اما دلیل کارایی آنها این است که ابزارهای پرداخت بانکی مانند کارت های نقدی از تست تورینگ پولی سربلند بیرون آمدند. ماجرای چک ها کمی متفاوت است و با وجود استقبال گسترده، ممکن است برخی چک را قبول نکنند. با این حال، برای رسیدن ارزهای دیجیتال به چنین استانداردی، زمان و تلاش بیشتری لازم است.

نکته دیگر برای تراکنش های ارزهای دیجیتال برای گذراندن موفقیت آمیز آزمون تورینگ رمزنگاری، حذف فرآیندهای پیچیده یا اضافی مانند رعایت مالیات است. در برخی از مکان‌های جغرافیایی، مشتری می‌تواند به راحتی برای یک قهوه با ارز دیجیتال پرداخت کند. اما ممکن است مجبور شود سوابق تبدیل ارز دیجیتال به پول فیات را تا پایان سال مالیاتی نگه دارد تا به مقامات مالیاتی پاسخ دهد. در چنین مواردی، اگر تراکنش به راحتی تراکنش‌های معمولی انجام نشود، نمی‌تواند آزمون تورینگ کریپتو را پشت سر بگذارد. ادامه این ماجرا را از السالوادور دنبال کنیم، اولین کشوری که گامی در جهت پذیرش ارزهای دیجیتال برداشته است.

آیا السالوادور در آزمون کریپتو تورینگ موفق شد؟

السالوادور که سال ها از دلار آمریکا به عنوان واحد پول خود استفاده می کرد، اولین کشوری بود که در سپتامبر 2021 با حمایت رئیس جمهور نایب بوکله، بیت کوین را پذیرفت. با تصویب این قانون، تمامی مشاغل ملزم به پذیرش بیت کوین به عنوان روش پرداخت شدند. دولت حتی یک کیف پول ارز دیجیتال به نام Chivo Wallet راه اندازی کرد و به کاربران Chivo 30 دلار اعتبار اولیه داد. به نظر می‌رسد که همه این مراحل برای آسان‌تر کردن فرآیند انتقال طراحی شده‌اند و ال سالودار می‌تواند از آزمون تورینگ کریپتو با رنگ‌های درخشان بیرون بیاید.

به نظر می رسید که ایده دولت موفقیت آمیز بود و معاملات متعددی با کیف پول Chivo انجام می شد. اما لازم بود معیارهای ارزیابی دقیق تری در نظر گرفته شود. واقعیت این است که تست تورینگ کریپتو باید آزمایشی در قلب جامعه و قلب بازار باشد.

فقط اجرای چنین مدلی مهم نیست، باید ببینیم مردم عمیقاً این تغییر را قبول دارند یا خیر. آمارها نشان می دهد که با وجود تلاش های فراوان دولت، بیت کوین به آستانه خرید نرسیده است. تنها 20 درصد از کاربران پس از صرف 30 دلار اعتبار رایگان دولتی به تراکنش با بیت کوین ادامه دادند. بیشتر این معاملات صرف خریدهای روزانه و معاملات تجاری نمی شد. در عوض، بیت کوین فقط برای پرداخت مالیات و حواله های دولتی استفاده می شد.

صاحبان مشاغل نیز علیرغم قوانین دولتی، تنها 20 درصد بیت کوین را به عنوان وسیله پرداخت پذیرفتند. این مشاغل عمدتاً شرکت های بزرگ بودند و به دلیل الزامات قانونی غرق شده بودند. با این حال، ما نمی‌توانیم تلاش السالوادور برای پذیرش بیت‌کوین را در آزمون تورینگ کریپتو موفقیت‌آمیز بدانیم.

منطقی نیست که ادعا کنیم اگر دولتی ارز دیجیتالی را به عنوان ارز قانونی اعلام کند، نمی تواند از آزمون تورینگ کریپتو عبور کند. مسئله این است که حتی با قانونی شدن ارزهای دیجیتال توسط دولت، باید شرایط بیشتری ایجاد شود تا بتوان از ارزهای دیجیتال مانند ارزهای فیات بدون نیاز به فکر اضافی استفاده کرد.

آخرین سوال در مورد تست تورینگ کریپتو این است که آیا خریدار و فروشنده باید هر دو ارز دیجیتال داشته باشند تا در این آزمون موفق شوند؟ پاسخ این سوال را باید در آنچه در مبادلات ارزی و برای ارزهایی که به موفقیت سیستماتیک می رسند (مانند دلار در ایران) بیابیم. حقیقت این است که در تئوری موفقیت ارزهای دیجیتال در تست کریپتو تورینگ، نیازی به استفاده خریدار و فروشنده از ارز دیجیتال ندارد. اما در عمل، پذیرش باید در سطح سیستم اتفاق بیفتد.

نتیجه

اکنون همه در جهان ارزهای دیجیتال را به عنوان نوعی پول می شناسند. ولی تست کریپتو تورینگ این نشان می دهد که ارزهای دیجیتال تا رسیدن به پذیرش و کاربرد گسترده در معاملات روزانه از راه دور زیاد دارند.

پذیرش ارزهای دیجیتال به عنوان یک ابزار رایج پرداخت بدون مشکل نیاز به زمان و تلاش بیشتری دارد. ارزهای رمزپایه باید استانداردهای مشابه ارزهای سنتی را داشته باشند تا قابل استفاده روزمره شوند و جایگاه خود را در بازارهای مالی تثبیت کنند. نظر شما در مورد تست کریپتو تورینگ چیست؟ آیا ارزهای رمزنگاری شده می توانند در آینده نزدیک قابلیت استفاده روزمره را پیدا کنند و از آزمون تورینگ کریپتو با رنگ های درخشان خارج شوند؟