سمیه شوریابی؛ بازار: علی عباسیان کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه ضمن اشاره به اینکه سقف بدهی های آمریکا افزایش پیدا کرده و در یک روز ۴۰۰ میلیارد دلار به سقف قبلی که ۳۱.۴ تریلیون دلار بود اضافه شد چنانچه در حال حاضر با عبور از ۳۲ تریلیون دلار به ۳۳ تریلیون دلار نزدیک شده است، تشریح کرد: قبلاً توافق شده بود که سقف بدهی آمریکا تا سال ۲۰۲۵ از ۳۱.۴ تریلیون دلار بالاتر نرود اما بنا به دلایلی که ذکر خواهد شد این سقف شکسته شد.
عباسیان افزود: پس از ماه ها اختلاف نظر بین جمهوری خواه ها و دموکرات‌ها بالاخره جمهوری خواه ها افزایش سقف بدهی آمریکا را پذیرفتند، اما دلیل این اختلافات چه بود!
جمهوری خواه ها مخالف افزایش سقف بدهی بودند و اعتقاد داشتند هزینه های دولت باید کاهش پیدا کند اما دموکرات‌ها بر عکس جمهوری خواه ها تن به کاهش هزینه نمی‌دادند و تأکید داشتند تا سقف بدهی افزایش پیدا کند
این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این سئوال که چرا جمهوری خواهان تن به افزایش بدهی نمی دادند اما در ادامه راضی شدند ، بیان کرد: بعد از کرونا که کل اقتصاد جهان در رکود فرو رفت و بعداً در پی جنگ روسیه و اوکراین که موجب افزایش قیمت جهانی طلا شد و نیز با توجه به اینکه طلا و دلار همبستگی منفی دارند، با افزایش قیمت طلا ارزش دلار افت می‌کرد که بلافاصله فدرال رزرو با اعمال سیاست پولی انقباضی نرخ بهره را افزایش داد و موجب تقویت دلار شد اما این سیاست انقباضی موجب رکود نیز شد، تورم آمریکا از طرف دیگر موجب می‌شد که در آمریکا شاهد رکود تورمی باشیم که به نظر می‌رسید آمریکا در پی کاهش تورم حتی با قبول کردن فرورفتن در رکود بود اما بعد سعی کرد تا از رکود تورمی فرار کند و با توجه به سیاست های پولی و مالی مختلف عملکرد خوبی داشت.
عباسیان با عنوان دلیلی که دموکرات ها نمی خواستند هزینه ها را کاهش دهند، افزود: دموکرات ها اعتقاد داشتند این کار موجب فرو رفتن آمریکا در رکودی عمیق تر خواهد شد که رهایی از این رکود کار دشواری است، لازم به ذکر است که مهم ترین هزینه های آمریکا هزینه تأمین مالی جنگ ها، تأمین اجتماعی، افزایش هزینه های فدرال، مراقبت های بهداشتی و اقدامات اضطراری برای برون رفت از رکود بود در عین حالی که سیاست مالی انقباضی اعمال کرده بودند همزمان سیاست مالی انبساطی و تشویقی نیز برای بنگاه ها اعمال کرده بودند و مالیات ها را کاهش دادند تا در رکود عمیقی فرو نروند.
علت توافق جمهوری خواه ها و دموکرات ها این موضوع بود که با افزایش مداوم نرخ بهره به رکودی خیلی عمیق فرو خواهند رفت اما با توجه به این که حساسیت نرخ بهره نسبت به بازار بدهی خیلی کمتر بود به جای افزایش نرخ بهره تصمیم گرفتند تا سقف بدهی را افزایش دهند تا با اینکار هم سیاست پولی انقباضی اعمال نمایند و هم از نکول فرار کنند که در نتیجه با این کار توانستند نقدینگی را جذب و تورم را کمی بهتر کنترل نمایند
این کارشناس بازار سرمایه در ادامه ابراز داشت: دلایلی که ذکر شد باعث شده بود تا آمریکا نرخ بهره خود را افزایش دهد اما مشکلی که به وجود آمده بود بحث مهمی در اقتصاد کلان به نام حساسیت سرمایه‌گذاری نسبت به نرخ بهره بود چنانچه با افزایش نرخ بهره میل به سرمایه‌گذاری کاهش پیدا می‌کند و هرچه این حساسیت بیشتر شود با هر بار افزایش یک واحد نرخ بهره، مقدار بیشتری از سرمایه‌گذاری کاهش پیدا می‌کند.
عباسیان با بیان علت توافق جمهوری خواه ها و دموکرات‌ها، اظهار داشت: علت توافق جمهوری خواه ها و دموکرات ها این موضوع بود که با افزایش مداوم نرخ بهره به رکود خیلی عمیق فرو خواهند رفت اما با توجه به این که حساسیت نرخ بهره نسبت به بازار بدهی خیلی کمتر بود به جای افزایش نرخ بهره تصمیم گرفتند تا سقف بدهی را افزایش دهند تا با اینکار هم سیاست پولی انقباضی اعمال نمایند و هم از نکول فرار کنند که در نتیجه با این کار توانستند نقدینگی را جذب و تورم را کمی بهتر کنترل نمایند و اصطلاحاً بین بد و بدتر، بد رو انتخاب کردند.
عباسیان با اشاره به اینکه اختلاف دو حزب بر سر افزایش سقف بدهی با یک مسئله علمی کاملاً حل و در نهایت با یکدیگر توافق کردند، تأکید کرد: سیاست آمریکا و کشورهای دیگر اقتصادی است اما در ایران اقتصاد سیاسی است یعنی در آمریکا با توجه به اقتصاد، سیاست خود را تغییر می‌دهند چون اقتصاد در اولویت اول است اما در ایران اقتصاد را بر پایه سیاست تغییر می‌دهند و مبنا سیاست است.
