در 24 ساعت آینده، انتخابات در آخرین ایالت های آمریکا به پایان می رسد و به زودی رئیس جمهور جدید آمریکا در مقر قدرت در دفتر بیضی کاخ سفید اقامت خواهد کرد. حال سوال اصلی برای افکار عمومی جهان این است; ترامپ یا هریس؟ پیروزی چه کسی به نفع جهان است؟
نویسنده: محمد صادقی: در 24 ساعت آینده انتخابات در آخرین ایالت های آمریکا به پایان می رسد و به زودی رئیس جمهور جدید آمریکا بر کرسی قدرت در دفتر بیضی کاخ سفید مستقر می شود. حال سوال اصلی برای افکار عمومی جهان این است; ترامپ یا هریس؟ پیروزی چه کسی به نفع جهان است؟
هیچ کس نمی تواند انکار کند که انتخاب رئیس جمهور جدید ایالات متحده نه تنها بر خود کشور بلکه بر سیاست جهانی نیز تأثیر می گذارد، از اروپا و آسیا گرفته تا آفریقا و ایالات متحده، همه جهان این انتخابات را تماشا می کنند و جالب است. مسئله این است که کشورهایی با منافع مشابه گاهی در این انتخابات متضادهایی پیدا می کنند.
به عنوان مثال، بر خلاف ایران و چین، روسیه بیشتر به دنبال پیروزی ترامپ است، زیرا پیروزی او احتمالاً شکافی را در محور ناتو ایجاد خواهد کرد و حتی جنگ در اوکراین نیز جهت دیگری پیدا خواهد کرد. در حالی که ایران و اروپا احتمالاً بیشترین سود را از پیروزی هریس خواهند برد، اروپا نگران است که حضور ترامپ با سیاستهای یکجانبهگرایانهاش باعث شود این اتحادیه مسئولیت بیشتری در ناتو به عهده بگیرد. در همین حال، نتانیاهو و اسرائیل احتمالاً به پیروزی ترامپ چشم دوختهاند، زیرا عموماً با جمهوریخواهان احساس راحتی بیشتری میکنند، اگرچه دموکراتها و جمهوریخواهان برای حمایت از اسرائیل با یکدیگر رقابت میکنند و حمایت آنها در زمان هر دو رئیسجمهور ادامه خواهد داشت.
چرا ترامپ خطرناک است؟
به طور کلی برخی از ابعاد سیاست خارجی آمریکا مانند حمایت از اسرائیل یا مخالفت با ایران از جمله اصول خدشه ناپذیری است که مهم نیست رئیس جمهور کیست و تحت هر شرایطی ادامه می دهد، آنچه ترامپ را خطرناک تر می کند بی شخصیتی اوست. قابل پیش بینی است
ترامپ شخصیتی فوقالعاده دراماتیک و غیرقابل پیشبینی دارد تا جایی که یک روز از سفرش به تهران و تلآویو میگوید و روز دیگر از نابودی ایران. برای او مهم است که در کانون توجه قرار بگیرد و برای رسیدن به آن دست به هر کاری بزند، اگر روزی مثلاً با ملاقات با رئیس جمهور ایران به آن برسد، این کار را می کند و اگر چنین اعتقادی داشته باشد. چنین چیزی ممکن نیست، شاید به جنگ بروید.
ترامپ در دور اول ریاست جمهوری خود نیز نشان داد که چندان استراتژیک فکر نمی کند، او فقط می خواهد با تصمیمات و اقدامات لحظه ای، از خروج از برجام و توافقات بین المللی گرفته تا تمجید، نام خود را به عنوان شخصیتی متفاوت در تاریخ مطرح کند. پوتین و دیدار با کیم یا ترور شهید سلیمانی و تلاش برای ترویج پیمان موسوم به ابراهیمی در چارچوب جهان بینی او قابل تبیین است. به همین دلیل است که حتی افراد مشهوری مانند جان بولتون با او زاویه پیدا کردند زیرا برخی از تصمیمات او برای کسی قابل درک نیست.
در واقع آنچه ترامپ را نه تنها برای ایران، بلکه برای جهان خطرناک می کند، رادیکالیسم یا رویکرد خصمانه او نیست، بلکه غیرقابل پیش بینی بودن اوست. در ضمن، ترامپ آنقدرها هم که برخی فکر می کنند خطرناک نیست، بلکه به این دلیل است که یک روانشناس روانشناس است. شخصیت پایدار نیست، خطرناک است.
گفتنی است، شایان ذکر است که شاید ترجیح بسیاری از کشورهای جهان این است که کاملا هریس به قدرت برسد، زیرا او و دموکرات ها حداقل برای بسیاری قابل پیش بینی تر هستند.