به گزارش بازار، صابر گلانبری پژوهشگر امور بین الملل در تحلیل خود نوشت:
اگرچه محتوای قطعنامه تفاوت چندانی با قطعنامه های قبلی ندارد و نیازی به اقدامات عملی مانند ارجاع پرونده به شورای امنیت ندارد، اما پذیرش آن در کنار دور سریع تحریم ها و مواضع اروپا نباید واکنشی منفعلانه باشد. چه در پرونده هسته ای و چه در موارد دیگر مانند جنگ اوکراین، اما به نظر می رسد نتیجه راهبرد جدید و حساب شده طرف های غربی در قبال ایران است که با گام های مترقی اعمال می شود. بنابراین، ممکن است این روند تا فعال شدن مکانیسم تحریک ادامه یابد. مگر اینکه یک اتفاق خارق العاده مانع آن در میانه راه شود.
اما علاوه بر آن، نباید از نظر دور داشت که هدف دیگر تصویب قطعنامه علیه ایران ممکن است ایجاد بستر و آماده سازی فضای بین المللی برای اقدامات علیه برنامه هسته ای ایران باشد. بنابراین می توان گفت که از هم اکنون تا حداقل دو سال اول دولت ترامپ، تنش بین غرب و ایران بسیار جدی تر و شدیدتر از گذشته خواهد بود.
تصویب این قطعنامه پس از تهدیدهای بیشتر ایران نسبت به گذشته و سفر گروسی به تهران نشان می دهد که مدل سنتی مدیریت و کنترل تنش در ایران دیگر جواب نمی دهد و بر محاسبات طرف مقابل تأثیری نداشته است.
به نظر می رسد طرف غربی از جمله آمریکا و اروپا به این موضوع واقف است که زمان آن فرا رسیده است که به طور جدی فشار بر ایران را افزایش داده و از اهرم های فشار استفاده کند. به همین دلیل بعید است فلاح اراده ای برای دیپلماسی جدی و مذاکره بر اساس قوانین قدیمی داشته باشد. از این منظر، احتمالاً طرف‌های غربی پیش از آغاز مذاکرات جدی، گام‌های خود را در مبادله تشدید کرده و منتظر تأثیر آن بر محاسبات طرف ایرانی با هدف عقب‌نشینی جدی در بسیاری از پرونده‌های مورد مناقشه باشند.
