تب روماتیسمی؛ همه چیز در مورد این بیماری خود ایمنی

تب روماتیسمی یک بیماری خودایمنی و التهابی است و زمانی رخ می دهد که گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک به درستی درمان نشود. این عارضه می تواند باعث التهاب بافت هایی مانند مفاصل و قلب شود. یکی از شایع ترین علائم این بیماری، بثورات قرمز و ناهموار است. هر آنچه را که باید در مورد تب روماتیسمی بدانید در این مقاله خواهید خواند. با ما بمان.

تب روماتیسمی چیست؟

تب روماتیسمی یک بیماری خودایمنی نادر است که باعث التهاب بافت ها و اندام های بدن می شود. این بیماری که تب روماتیسمی حاد نیز نامیده می شود، زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی فرد به عفونت هایی مانند گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک درمان نشده واکنش نشان دهد. اگر این عفونت ها درمان نشوند، سیستم ایمنی بدن می تواند به بافت های سالم بدن حمله کند و باعث تورم و التهاب شود.

اگرچه هرکسی ممکن است به تب روماتیسمی مبتلا شود، اما این بیماری در اسمارتک نیوز اول کودکان و نوجوانان (5 تا 15 سال) را تحت تاثیر قرار می دهد. تب روماتیسمی در کودکان معمولاً 2 تا 3 هفته پس از عفونت استرپتوکوک یا مخملک ایجاد می شود و در کودکان کمتر از 5 سال یا بزرگتر از 15 سال رخ نمی دهد.

علائم تب روماتیسمی چیست؟

یکی از شایع ترین علائم این بیماری، بثورات قرمز و ناهموار است. سایر علائم رایج عبارتند از:

• بنابراین؛
• درد عضلانی؛
• قرمزی و تورم لوزه ها؛
• سردردهای مداوم و غیر قابل توضیح؛
• درد قفسه سینه یا ضربان قلب غیر طبیعی؛
• توده های کوچک (ندول) زیر پوست؛
• قرمزی و تورم مفاصل (به خصوص زانو، مچ پا و آرنج)؛
• احساس خستگی مفرط در تمام ساعات شبانه روز؛
• حرکات ناگهانی و غیر ارادی بدن (عمدتاً در دست ها، پاها و صورت).

علل تب روماتیسمی

تب روماتیسمی یک واکنش دفاعی سیستم ایمنی است که باعث می‌شود با بافت‌های سالم مبارزه کند. گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک درمان نشده این واکنش دفاعی را تحریک می کند. ارتباط بین عفونت استرپتوکوک و تب روماتیسمی دقیقاً مشخص نیست. به نظر می رسد این باکتری سیستم ایمنی را فریب می دهد تا به بافت های سالم حمله کند.

سیستم ایمنی بدن همیشه به باکتری های عامل عفونت حمله می کند، اما در این شرایط، سیستم ایمنی به اشتباه به بافت های سالم به ویژه قلب، مفاصل، پوست و سیستم عصبی مرکزی حمله می کند. این واکنش سیستم ایمنی باعث تورم بافتی (التهاب) می شود.

عوامل زمینه ساز این بیماری است.

برخی از عوامل احتمال ابتلای فرد به این بیماری را افزایش می دهند، مانند:

• سن: این عارضه عمدتاً کودکان یا نوجوانان 5 تا 15 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد.
• سابقه خانوادگی: اگر فردی در خانواده تب روماتیسمی داشته باشد، سایر اعضای خانواده نیز می توانند به آن مبتلا شوند.
• حضور در مناطق پرتردد: باکتری ها در مکان های شلوغ راحت تر پخش می شوند.
• ضعف سیستم ایمنی: سیستم ایمنی ضعیف، فرد را در برابر این بیماری آسیب پذیرتر می کند. کودکانی که عفونت مکرر استرپتوکوکی دارند ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به تب روماتیسمی باشند.
• محل: اکثر افراد مبتلا به تب روماتیسمی در مکان هایی با منابع پزشکی و بهداشتی محدود مانند کشورهای فقیر زندگی می کنند. زندگی در منطقه ای که مراقبت های پزشکی یا دارو در دسترس نیست، می تواند کودکان را مستعد ابتلا به این بیماری کند.

تب روماتیسمی چه تاثیری بر سلامت قلب دارد؟

اگرچه این عارضه معمولاً بر سلامت قلب تأثیر نمی گذارد، اما گاهی اوقات به بافت های قلب به ویژه دریچه های آن آسیب می رساند. با گذشت زمان، این وضعیت می تواند باعث آسیب دائمی و غیرقابل برگشت به قلب شود، چیزی که پزشکان آن را بیماری روماتیسمی قلب یا نارسایی احتقانی قلب می نامند. آسیب قلبی می تواند 10 تا 20 سال پس از تشخیص تب روماتیسمی رخ دهد.

تشخیص تب روماتیسمی

اگر فردی بیش از چند روز گلودرد داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کند. آزمایش سریع استرپتوکوکی یا کشت گلو، آزمایش‌های تشخیصی برای بررسی این عارضه هستند. نتیجه آزمایش استرپتوکوکی 10 دقیقه بعد از آزمایش و نتیجه کشت گلو چند روز بعد از آزمایش تهیه می شود. علاوه بر این 2 آزمایش، پزشک ممکن است بسته به علائم بیمار این آزمایش ها را نیز تجویز کند:

• آزمایش خون: گاهی پزشکان آزمایش خون را برای تایید عفونت استرپتوکوکی تجویز می کنند. آزمایش خون آنتی بادی ها و سایر مواد موجود در خون مانند پروتئین ها را شناسایی می کند. وجود موادی مانند پروتئین در خون نشان دهنده التهاب بدن است.
• آزمایشات قلبی: گاهی اوقات ممکن است پزشک آزمایش‌های قلبی مانند نوار قلب یا اکوکاردیوگرافی را برای بررسی عملکرد قلب بیمار تجویز کند.

برای تشخیص تب روماتیسمی بیمار باید 2 معیار ماژور یا 1 معیار ماژور و 2 معیار مینور داشته باشد.

معیارهای اصلی عبارتند از:

معیارهای جزئی عبارتند از:

• بنابراین؛
• درد مفصلی؛
• سابقه تب روماتیسمی یا روماتیسم قلب؛
• افزایش میزان رسوب گلبول قرمز (ESR) یا سطح پروتئین واکنشی C.

درمان تب روماتیسمی

از بین بردن عفونت باکتریایی و سپس درمان التهاب بافتی مراحل درمان تب روماتیسمی است.

1. آنتی بیوتیک ها

پزشکان معمولاً در مرحله اول درمان برای این بیماری آنتی بیوتیک تجویز می کنند تا عفونت باکتریایی زمینه ای را درمان کند. برخی از آنتی بیوتیک ها تزریقی و برخی دیگر خوراکی هستند و باید به مدت 1 هفته یا بیشتر مصرف شوند.

2. داروهای ضد التهاب

هنگامی که عفونت برطرف شد، پزشک احتمالاً داروهایی برای کاهش التهاب در سراسر بدن شما تجویز خواهد کرد. این دارو ممکن است علائمی مانند درد مفاصل را تسکین دهد. برای علائم شدید، ممکن است یک داروی قوی‌تر (مانند کورتون) برای بیمار تجویز شود.

3. روش های درمانی دیگر

این وضعیت می تواند افراد را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد. پزشک ممکن است بسته به نحوه تأثیر بیماری بر بیمار، درمان های دیگری را توصیه کند. در موارد شدید، بیمار ممکن است به جراحی قلب یا درمان های مفصلی نیاز داشته باشد.

پیشگیری از تب روماتیسمی

درمان زودرس گلودرد استرپتوکوکی و مخملک یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از این عارضه است. علائم گلودرد استرپتوکوکی و مخملک همیشه واضح و قابل تشخیص نیستند. اگر کودک بیش از 3 روز گلودرد یا علائم دیگر داشت، باید به پزشک مراجعه کنید.

اگر کودک تب استرپتوکوکی یا مخملک دارد، داروهای تجویز شده توسط پزشک را به او بدهید و مراحل درمان را کامل کنید. کودک باید کل دوره آنتی بیوتیک را تمام کند، حتی اگر احساس بهتری داشته باشد. در غیر این صورت، عفونت ممکن است از بین نرود و کودک را مستعد ابتلا به تب روماتیسمی کند.

رعایت بهداشت احتمال ابتلای فرد به عفونت باکتریایی را کاهش می دهد و همچنین از سرایت عفونت به فرد دیگر جلوگیری می کند. تب روماتیسمی مسری نیست اما گلودرد استرپتوکوکی و مخملک مسری است. این عفونت ها از طریق سرفه یا عطسه در محیط منتقل می شوند.

آخرین کلمه

مهم ترین علل تب روماتیسمی عفونت های استرپتوکوک درمان نشده و مخملک است. اگر کودک گلودرد استرپتوکوکی و مخملک دارد، داروهای تجویز شده را در اسرع وقت به او بدهید و درمان را کامل کنید.

آیا فرزند شما یا اطرافیان شما تا به حال از این مشکل رنج برده است؟ نظرات و تجربیات ارزشمند خود را با ما و کاربران عزیز در میان بگذارید.