در سال 2004، زمانی که نواک جوکوویچ برای اولین بار به عنوان یک تنیس باز حرفه ای شناخته شد، در رده 680 جهان قرار گرفت و در 49 درصد از مسابقات خود پیروز شد. تا پایان سومین سال فعالیت خود، او به مقام سوم جهان رسید. در این سال، درصد برنده شدن او به 79 درصد و درآمد او از 250000 دلار به 5 میلیون دلار در سال افزایش یافت. او در سال 2011 با کسب میانگین سالیانه 14 میلیون دلار جایزه تنها در رده 1 تنیس مردان جهان قرار گرفت و 90 درصد از مسابقات خود را برنده شد. پیروزی پشت سر گذاشت
اما بررسی درصد امتیازات جوکوویچ در هر مسابقه یک نکته جالب را نشان می دهد. زمانی که نواک در رتبه 680 جهان قرار گرفت، 49 درصد از امتیازات خود را در هر بازی کسب می کرد. با رسیدن به مقام سوم در سراسر جهان، این درصد به 52 درصد افزایش یافت. در حالی که در رتبه اول دنیا این درصد به 55 درصد رسید. استبان دانیر او در یک سخنرانی TED این موفقیت ها را به تصمیمات کوچکی که جوکوویچ همیشه می گیرد نسبت می دهد. در واقع جوکوویچ با دو پیشرفت 3 درصدی در تصمیم گیری و امتیازدهی به تنیسور شماره یک جهان تبدیل شد. البته این پیشرفت های کوچک نیازمند تلاش مداوم زیادی است.
راه حل آموزشی و عملی
داستان موفقیت نواک جوکوویچ نمونه ای الهام بخش برای تصمیم گیری در سطح فردی و اجتماعی است. مسیر موفقیت بیشتر از طریق پیشرفت های کوچک و مستمر حاصل می شود تا تغییرات بزرگ و ناگهانی. جوکوویچ تنها با درصد کمی پیشرفت در عملکرد خود توانست به صدر جدول تنیس جهان برسد و اهمیت تصمیم گیری در هر لحظه از زندگی را نشان دهد.
در زمینه توسعه شخصی، پیشرفت های کوچک اما مستمر می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. به عنوان مثال، مطالعه چند دقیقه بیشتر در روز، یادگیری یک مهارت جدید یا ایجاد یک عادت سالم می تواند در طول زمان به موفقیت بزرگی منجر شود.
در سطح جامعه، با گام های کوچک و استراتژیک می توان به تغییرات بزرگ دست یافت. ارتقای سطح رفاه یک جامعه می تواند با سرمایه گذاری های کوچک در آموزش مردم آغاز شود. یک تغییر سیاست کوچک می تواند سرنوشت یک کشور را تغییر دهد. به عنوان مثال اصلاح یک قانون، به روز رسانی یک سیاست مدیریتی یا برداشتن گامی استراتژیک در روابط بین الملل می تواند نتایج مهمی در سطح ملی و بین المللی داشته باشد. این قانون سیستم ها است که تغییرات کوچک در نقاط اهرمی می تواند در طول زمان سود بسیار زیادی ایجاد کند.
بنابراین نمی توان تصمیماتی مانند بازگشت استاد یا دانشجو به دانشگاه، انتصاب مدیر ذیصلاح و یا عزل مدیر نالایق را دست کم گرفت و خواستار ادامه چنین تصمیماتی شد و منتظر آثار بزرگ آن بود.
216216
