چرا باید در تابستان درس بخوانیم؟ پس چه زمانی می توانیم هفته های بدون نگرانی داشته باشیم؟ درست است که ما الان چون کلاس زبان رفتیم برای جان پدر و مادرمان دعا می کنیم، اما اگر نمی رفتیم چه می شد؟ اگر کلاس آموزش کامپیوتر; اگر به DOS و Windows حرکت نکنیم چه اتفاقی می افتد؟
یادم می آید در دوران کودکی در مدرسه که عید می گذشت، روز شماری می کردیم تا تابستان برسد. فکر می کردیم این سه ماه تابستان تمام نمی شود و برای همیشه تعطیل می شویم. امتحان روز آخر عید ما بود. کتاب و دفتر را گوشه ای نگه داشتیم و آماده شروع تعطیلات شدیم. اما هر سال کلاس زبان و ورزشی که هر سال تغییر می کرد، کیک را می گرفت. دوباره کلاس ورزش بد نبود و ما فعالیت هایی انجام دادیم یا در آب پاشیدیم. اما امان از کلاس زبان. دو روز در هفته با تکالیف زیاد. هیچ کودکی این قسمت را دوست نداشت.
چرا باید در تابستان درس بخوانیم؟ پس چه زمانی می توانیم هفته های بدون نگرانی داشته باشیم؟ درست است که ما الان چون کلاس زبان رفتیم برای جان پدر و مادرمان دعا می کنیم، اما اگر نمی رفتیم چه می شد؟ اگر کلاس آموزش کامپیوتر; اگر به DOS و Windows حرکت نکنیم چه اتفاقی می افتد؟ حالا داس کجا در زندگی ما نقش دارد؟ دوست دارم به جای آموزش زبان کلاسیک، محیطی باشد که زبان را همراه با بازی یاد بگیریم یا مثل امروز اپلیکیشن های مختلفی در اینترنت وجود داشته باشد و هر روز چند درس می خوانیم. هم حدس زدن بود و هم مشاهده. این یک بازی کامپیوتری بود و ما درس گرفته بودیم.
پسر بزرگ من 6 ساله است و در آستانه رفتن به مدرسه است. از زمانی که فهمید مدرسه در تابستان تعطیل می شود، روزها و شب هایش را تلف کرده است. روزهایی را حساب می کنم که سه ماه در سال در مدرسه و تعطیلات باشم و مهدکودک نروم. پسر نمی داند که تابستان مثل روزهای قدیم نیست که بچه ها در تعطیلات بودند. البته در گذشته چیزی به نام تعطیلات خالص وجود نداشت اما خبری از آن نیست. من نمی خواهم او را در کلاس خاصی ثبت نام کنم که روزهایش را پر کند، زیرا روزهای او پر از مهدکودک است. اما می توانم نظر شما را بپرسم که حالا که تابستان است دوست دارید چه کار کنید؟ میخوای تو کلاس ثبت نام کنم؟ آیا دوست دارید ورزش یاد بگیرید؟ چون بچه ها الان نیازی به کلاس زبان ندارند و با این کارتون هایی که می بینند انگلیسی شان از ما بهتر است. برخی Duolingo را نصب می کنند و زبان سومی را یاد می گیرند و آموزش زبان کلاسیک به آنها منطقی نیست.
پسرم به من گفت که دوست دارد شنا یاد بگیرد. این خبر خیلی خوبی برای من بود که از همان بدو تولد می خواستم شناگر شوم. کرونا آمد و پای ما را از استخر بریدند. بعد از آن وقتی به استخر رفتیم، دیگر شنا را دوست نداشت. اما امسال قصد دارد شنا را یاد بگیرد به شرطی که لباس شنای مرد عنکبوتی خود را بپوشد. شاید در کلاس نقاشی بنویسم. بعد از پایان ترم خیلی درخواست کرد که کلاسش ادامه پیدا کند، چون با کلاس های پیش دبستانی تداخل داشت، نتوانست ثبت نام کند. او موسیقی را هم دوست دارد، از این پس خود را پیانیست می داند. خب این هم از کلاس موسیقی. با اینکه پیانو نداره ولی هفته ای یکبار بهم میگه کی میفرستن کلاس پیانو؟ بقیه در روز مهدکودک، شب دوچرخه سواری و آخر هفته ها پارک و پیک نیک با دوستان است.
کودکان عاشق تابستان می شوند، تا زمانی که تابستان برای آنها آزادی، بی خیالی، بازی و شادی به ارمغان بیاورد، نه این که کودکان ساعت 8 صبح به مهدکودک بروند و ساعت 5 بعدازظهر به خانه برگردند، همانطور که در 9 ماه دیگر اتفاق می افتد. سال آنها کارتون می بینند، ماشین هایشان را آموزش می دهند، شام می خورند و می خوابند. کاش تابستان‌ها مثل قبل بود، مثل زمانی که در کوچه گل‌های کوچک بازی می‌کردیم یا شب را با دوچرخه‌سواری می‌گذراندیم و بازی‌های هیجان‌انگیزی از این دست انجام می‌دادیم. کاش بچه های ما هم مثل ما در زندگی آزاد بودند و هیچ کس با آنها کاری نداشت.
