هتک حرمت به امام هشتم شیعیان یکی از نقاط سیاه سوابق شاهان غزنوی، سلجوقی، مغول و ازبک است، اما ماهیت این هتک حرمت با هتک حرمت سلسله قاجار و پهلوی کاملا متفاوت بود. مأموران غزنوی، سلجوقی، مغول و ازبک برای تأمین مخارج و تعهدات دربار به شمش‌ها و گنجینه‌های طلا، سنگ‌های قیمتی و فرش‌های نفیس حرم مطهر متوسل شدند، اما نفرت و ترس مأموران قاجار و پهلوی از شهرک‌سازی و پناهندگان مردم و مخالفان آنها حمله به ثمان الحج را تحریک کردند. به حرم رضوی رفتند و مردم را کشتند و مجروح کردند.
به گزارش ایسنا، امروز نهم آبان ماه مصادف با چهل و پنجمین سالگرد هتک حرمت حرم رضوی توسط ساواک و شهرداری مشهد در سال 57 است.
حرم مطهر امام رضا (ع) در زمان استقرار سلطنت در ایران بارها مورد هتک حرمت قرار گرفت. بخش اعظم حرم، گنبد و رواق‌های رضوی در زمان غزنویان، سلجوقیان، مغول‌ها و ازبک‌ها تخریب شد، اما توسط خیرین و پادشاهان بعدی بازسازی و مرمت شد.
هتک حرمت حرم امام هشتم سه بار دیگر در اواخر قرن سیزدهم و چهاردهم در دوران احمدشاه قاجار، رضا شاه پهلوی و محمدرضا شاه پهلوی اتفاق افتاد.
این هتک حرمت بر خلاف هتک حرمت پادشاهان قبلی که عموماً در حول و حوش غارت شمش‌ها و گنجینه‌های طلا، سنگ‌های قیمتی و فرش‌های نفیس حرم مطهر صورت می‌گرفت، از ترس تصاحب مخالفان دولت و دژخیمان روس صورت می‌گرفت. پناه. در آهنربای هشتم
هتک حرمت در 10 آوریل 1991 توسط نیروهای روسی، در 21 ژوئیه 1998 توسط قشون رضا شاه و در 7 نوامبر 1998 توسط ساواک و شهربانی مشهد صورت گرفت.
قسمت توهین های شاه
بعدازظهر روز شنبه 8 آبان 1357 مجلسی به یاد یکی از طلبه های شهید افغانستانی به نام محمد نبی مبارز ساکن مشهد با دوستانش در حوزه علمیه عباسقلی خان مشهد برگزار شد. در پایان این مراسم جمع کثیری از طلاب و مراجع و مردم حاضر در این مدرسه از طریق تالار باستانی (انقلاب) به سمت حرم رضوی و منوره حرکت کردند. همزمان جمعی دیگر از طلاب و طلاب مشهدی در صحن باستانی گرد هم آمدند و به سخنان سخنرانان که به صورت دوره ای برگزار می شد گوش فرا دادند. گاه سخنرانان به رفتار ضد مذهبی رژیم شاه اعتراض می کردند.
شاه و فرح و عده ای از دربار و دربار در حرم امام هشتم
حال مردم و روحانیون به قدری روحی و روانی و سیاسی بود که توجه برخی از زائران و اهالی رضوی به فردی جلب شد که به طرز مشکوکی در حال واژگونی جمعیت و ارزیابی فضای صحن در گوشه ای از صحن عتیق بود. برخی از زائران در اعتراض به این رفتار با وی درگیری لفظی پیدا کردند و به دلیل توهین های او بین آنها درگیری فیزیکی ایجاد شد.
زائران بومی مشهد این فرد وقیح را شناسایی کردند که یکی از شناخته شده ترین عوامل رژیم در سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) بود. در پی تشدید درگیری، افسر ساواک با همکاران خود از سایر طبقات و نقاط حرم تماس تلفنی گرفت و آنها همزمان با مأموران کلانتری مستقر در سایر صحن ها و راهروهای حرم رضوی درخواست کمک کردند و آنها را متفرق کردند. جمعیت انبوهی در داخل حیاط شروع به تیراندازی هوایی کردند که افراد حاضر را هدف قرار دادند و تعدادی از آنها را شهید و مجروح کردند.
نیروهای نظامی و امنیتی رژیم پهلوی با حرکت به پشت صحن قدیم وارد این صحن شدند و به سمت زائران امام هشتم تیراندازی کردند. منابع مختلف تعداد شهدا را بین 2 تا 11 نفر و مجروحان را به صدها نفر اعلام کردند.
افسران و نیروهای تحت امر با هجوم به رواق ها و روضه منوره بی شرمی را به حداکثر رساندند. آنها با گاز اشک آور زائران را مسموم و مجروح کردند. حداقل دو کودک سه و پنج ساله در این ازدحام جان خود را از دست دادند و آثار بمباران روی در و دیوار حرم در پاسیوها و ایوان ها باقی ماند.
با متشنج شدن جو حیاط سابق، نیروهای انتظامی و ساواک سریعاً برای متفرق کردن جمعیت خشمگین تقاضای استقرار تانک و نفربر به حیاط مجاور را کردند.
رفتار وحشیانه و غیرانسانی عوامل رژیم هرگز از ذهن کفاش ارشد بست شیخ بهایی که صحنه جنایت را از نزدیک دیده بود پاک نشد.
چند روز پس از فروکش جنایت، خدام رضوی آثار گلوله روی آینه ها و سنگ های مرمر را از کف و دیوار حیاط ها و ایوان ها پاک کرد و سجاده های سوخته، کتب دعا و قرآن را جایگزین کرد.
پس از هتک حرمت حرم رضوی و کشته و مجروح شدن چند تن از زائران امام رضا (ع)، علما، دانشگاهیان، بازاریان و علمای مشهد روز جمعه ۹ آبان را عزای عمومی اعلام کردند.
بلافاصله پس از این جنایت خونین، استاندار خراسان و قائم مقام تولیت آستان قدس رضوی برای در امان ماندن از خشم انقلابیون و بی گناه جلوه دادن، با صدور اطلاعیه های جداگانه ای که از رادیو مشهد پخش شد، حادثه حرم را محکوم و از مردم عذرخواهی کردند. مردم و به این تراژدی. اشتباهاتی مرتکب شدند و قول مجازات دادند.
بازتاب هتک حرمت رضوی
فاجعه هتک حرمت رضوی تأثیر منفی گسترده ای بر افکار عمومی کشور گذاشت. کارگزاران محمدرضا شاه با زیر پا گذاشتن حرمت یکی از مقدس ترین اماکن شیعیان، به باورهای عمومی آسیب جدی وارد کردند.
سید عبدالله شیرازی مرجع معروف تقلید آن زمان، فردای جنایت را عزای عمومی اعلام کرد.
مراجع عظام تقلید و بزرگان حوزه های علمیه مشهد و قم نیز به صورت جداگانه یا مشترک بیانیه هایی در محکومیت این فاجعه غیرانسانی و ضد دینی صادر کردند.
چهار روز پس از تخریب بارگاه ملکوتی سامان الحجج توسط عوامل رژیم پهلوی و خبر این جنایت به امام خمینی (ره) که به مدت 15 روز (از چهاردهم تا بیست و نهم آبان ماه) از عراق به فرانسه تبعید شده بودند. 1357) در جلسه عمومی با دانشجویان و ایرانیان خارج از کشور حضور داشت. در نوفل لوشاتو به شدت با رژیم پهلوی مخالفت کردند و 5 آذر 1357 را عزای عمومی اعلام کردند.
امام خمینی (ره) در دیدار دانشجویان و ایرانیان مقیم خارج از کشور فرمودند: «دو سه روز پیش در مشهد مقدس، در معبد مسلمین، در حرم حضرت رضا – علیه السلام – با تانک رفتند تا – مثل[گزارش] گفته اند که با تانک به پاسیو رفتند. و دیوارهای صحن و دیوارهای ایوان را دارای آثار گلوله گویند. این اولین بار است که این خاندان پهلوی در معابد ما این کار را می کنند. به همان معبد حضرت رضا. این ثبات! آیا کشور ما اکنون ثبات دارد؟ خب، پادشاه اکنون است. آیا الان کشور با ثباتی است؟ آیا الان کشوری است که در آن هیچ شکی وجود ندارد یا می خواهید چنین چیزی به خودتان بگویید؟
کسی نیست که در برابر او بایستد و بگوید: پروردگارا، اینها چیست؟ خوب این مردم دارند به قتل می رسند، چه بلایی سر این مردم می آید؟ همه ایران الان مثل زلزله در هرج و مرج است، یک عده می گویند ما شاه را نمی خواهیم، یک عده اراذل و اوباش هم مردم را کشتند. که خوب نیست، ملت باید آن را بخواهند شاه! مردم باید شاه را به زور دوست داشته باشند! این ثباتی است که آنها می گویند ایران دارد و ما نمی توانیم ببینیم که این ثبات تحت تأثیر قرار می گیرد.
اطلاعیه بعد از سخنرانی
رهبر تبعیدی کشورمان در بیانیه تندی که همان روز توسط نوفل لوشاتو منتشر شد، نوشت: جنایات رژیم منحط شاه روز به روز بیشتر می شود، افزایش حجم جنایات به حدی است که قدرت بیان را می گیرد. ضایعات این چند هفته اخیر سراسر ایران را در ماتم فرو برده و قدرت تفکر را از شاه سلب کرده است.
حكومت نظامي شورشي به دستور شاه تر و خشك را آتش زد و يكي از بزرگ ترين ضربه هاي اين جنايتكار به اسلام بستن بارگاه مطهر حضرت علي بن موسي الرضا(ع) است. ) او را و به او آرامش بده) با مسلسل. در زمان رضاخان این بارگاه مقدس با مسلسل بسته شد و قتل عام مسجد گوهرشاد روی داد و در زمان محمدرضا خان آن جنایت از سر گرفته شد و سربازان شاه در دربار و حرم انداخته و کشته شدند. . از پیامبر اکرم (ص)
ملت مسلمان باید از شر این شاه و حکومت شورشی غاصب خلاص شود و باید با آن مخالفت کرد. همه اقشار ملت به ویژه مردم قره و کاسبات باید بدانند که شاه غاصب و حکومت یاغی او در صدد از بین بردن مقدسات اسلام هستند و اگر فرصت داده شود برای محو آثار شرعی قیام خواهند کرد. لازم است همه اقشار ملت به هر وسیله ممکن علیه سقوط این نظام طاغوتی قیام کنند. اطاعت از این نظام، اطاعت از ظلم و حرام است. خداوند مسلمانان را از شر آنها حفظ کند. در این عزای بزرگ و شجاعانه برای امام امت، روز یکشنبه 25 ذی الحجه پنجم آذر 1357 عزای عمومی اعلام می شود. ما برای خدا هستیم و به سوی او باز می گردیم.
واکنش مراجع
آیات اعظم مرعشی، گلپایگانی و شریعتمداری نیز در تاریخ 12 آذر 1357 با صدور بیانیه ای مشترک با یادآوری فجایع متعدد رژیم پهلوی در شهرهای مختلف کشور نوشتند: با تأسف فراوان و تأثیر حرم مطهر حضرت سامان. امام در مشهد مقدس نیز نماز بخواند.» از سوی رژیم در امان نبود و مورد هتک حرمت و بی احترامی قرار گرفت و تیراندازی و قتل در صحن مطهر صورت گرفت و حرم مطهر نیز مورد بی احترامی و آسیب قرار گرفت».
همچنین آیات عظام گلپایگانی و سید عبدالله شیرازی در پاسخ به پیام امام خمینی (ره) با صدور اطلاعیه‌های جداگانه‌ای پنجم آذر را عزای عمومی اعلام کردند.
موج اعتراضات و تعطیلی 9 آبان 1357 خاطره سیاه این جنایت ضد انسانی و غیر مذهبی را برای همیشه در حافظه تاریخی مردم مشهد ثبت کرد.
منابع:
صحیفه نور، جلد ۵، صفحه ۹۳
اسناد انقلاب اسلامی، ج 1، صص. 581-582
مشهد، از مقاومت تا پیروزی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
شهید عبدالکریم هاشمی نژاد به روایت اسناد ساواک صفحه 806
انتهای پیام
