به گزارش ایلنا، ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران در واکنش به تصویب قطعنامه پیشنهادی کانادا علیه کشورمان در کمیته سوم مجمع عمومی، با صدور بیانیه ای درباره برخورد سیاسی و ابزاری کشورهای غربی با حقوق بشر و نهادهای بین المللی حقوق بشر برای اعمال فشار بر کشورهای مستقل اعتراض کردند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
بار دیگر رژیم نژادپرست کانادا که سابقه سیاه حقوق بشری دارد و نقض گسترده حقوق بشر به ویژه در رابطه با حقوق زنان و دختران، بومیان و مهاجران را به همراه برخی دیگر از کشورهای مدعی که به دلیل حمایت گسترده از رژیم صهیونیستی، جنایتکاران و کودک کشان بیش از هر زمان دیگری اعتبار خود را از دست داده و حتی مورد انتقاد شدید مردم خود قرار گرفته اند، قطعنامه ای علیه کشورمان تصویب کردند که تنها از 77 کشور جهان حداقل حمایت را دریافت کرد. و ۱۱۶ کشور رای منفی دادند. و رای ممتنع یا غایب بودند.
این قطعنامه در حالی به تصویب رسیده است که رژیم جنایتکار صهیونیستی با حمایت همه جانبه بنیانگذار و یکی از بنیانگذاران این قطعنامه ضدایرانی، جنایت علیه بشریت، جنایات جنگی، نسل کشی و پاکسازی نژادی و قومی را علیه مظلومان به نمایش گذاشته است. مردم غزه و لبنان به کشتار بی امان غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان بی گناه ادامه می دهد.
این کشورهایی که خواستار حقوق بشر هستند باید پاسخ دهند که در پاسخ به مرگ بیش از 50000 نفر و مجروح شدن بیش از 104000 انسان بی گناه در غزه، به گفته دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر، بیش از 70 درصد آنها زن هستند. و بچه ها آیا کاری بیش از حمایت سیاسی و دیپلماتیک و تجهیزات پیشرفته نظامی از رژیم صهیونیستی انجام داده اند؟ علاوه بر سرکوب تظاهرات مسالمت آمیز مردم و دانشجویان معترض به جنایت علیه بشریت، رژیمی که بر اساس آمار منتشر شده از سوی سازمان های بین المللی از سال گذشته تاکنون هر 10 دقیقه یک کودک را در غزه به شهادت رسانده و بیش از 17 هزار کودک فلسطینی را به قتل رسانده است. صدها نوزاد در مدت کوتاهی پس از تولدشان به دلیل بمباران کور مناطق مسکونی، بیمارستان ها، مدارس، چادرهای آوارگان داخلی و همچنین تخریب امکانات بهداشتی و درمانی؟
آیا کشتار غیرنظامیان، از جمله زنان و کودکان بیگناه، سوزاندن وحشتناک کودکان در مقابل چشمان مادرانشان، بمباران مدارس، بیمارستان ها و چادرهای پناهجویان، برای کشورهایی که خواستار حقوق بشر هستند برای تشکیل جلسه ویژه در روز حقوق بشر کافی نبود؟ شورای حقوق بشر و تشکیل کمیته تحقیق؟ و مراجعه به کمیته سوم مجمع عمومی و حمایت از تصویب قطعنامه حقوق بشر علیه نسل کشی، جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی در غزه و لبنان؟
بدیهی است کشورهایی که به جهان و کشورهای مستقل تنها با دریچه های استعماری، سلطه جویانه و خودخواهانه می نگرند و در تضییع حقوق شهروندان خود و سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز دانشجویی دریغ نمی کنند، نمی توانند انتظار نگرش عادلانه در زمینه حقوق بشر و حقوق بشر را داشته باشند . همراه با افکار عمومی جهان برای مقابله با رژیم صهیونیستی که کودکان را می کشد.
طنز تلخ تاریخ این است که رژیم کانادا که با نقض گسترده حقوق بومیان و کشف گورهای دسته جمعی دانشجویان بومی در این کشور آشنایی کامل دارد، به خود اجازه می دهد در مورد وضعیت حقوق بشر در کشورهای دیگر اظهار نظر کند. بررسی زنان این کشور برای پی بردن به نادرستی ادعاهای این کشور در حوزه حقوق بشر: اکثریت قریب به اتفاق قربانیان کشف شده قاچاق انسان در کانادا را زنان و دختران تشکیل می دهند که 25 درصد آنها زیر 18 سال سن دارند. از هر 100 تجاوز، تنها 6 مورد به پلیس گزارش می شود. 11 درصد زنان به دلیل تجاوز به عنف آسیب های جسمی دیده اند و 60 درصد قربانیان تجاوز زیر 17 سال سن دارند. 83 درصد از زنان دارای معلولیت در طول زندگی خود مورد تجاوز جنسی یا آزار جنسی قرار گرفته اند و 57 درصد از زنان بومی نیز مورد آزار جنسی قرار گرفته اند. بین اکتبر 2020 و آوریل 2021، تقریباً 10 درصد از 4900 کارگر مورد بررسی گفتند که حداقل یک شکل از آزار جنسی یا خشونت را در محل کار تجربه کرده اند و 70 درصد مجبور به ترک شغل خود شده اند. در سال 2021، بیش از 34200 تجاوز در کانادا گزارش شد که 18 درصد افزایش نسبت به سال قبل را نشان می دهد.
تقریبا 50 درصد از زنان در زندان های کانادا زنان بومی هستند که زمان بیشتری را در سلول انفرادی می گذرانند و پس از آزادی با شرایط سخت تری مواجه می شوند، در حالی که از هر 20 زن در کانادا تنها یک نفر بومی است. نزدیک به سه و نیم درصد از جمعیت بی خانمان را زنان تشکیل می دهند. هر شب 6000 زن به پناهگاه های اضطراری پناه می برند که اغلب همراه با کودکان هستند. 96 درصد از زنان بی خانمان دچار نوعی تجاوز جنسی، سرقت، توهین و تهدید شده اند. 75 درصد از زنان بی خانمان با اختلالاتی مانند اضطراب، افسردگی و اسکیزوفرنی دست و پنجه نرم می کنند. در سال 2021، 127082 نفر در کانادا قربانی خشونت خانوادگی شدند که 69 درصد آنها زن و دختر بودند. در همان سال 173 زن به دلیل خشونت کشته شدند که 58 نفر از آنها زن و دختر بومی بودند. شکاف دستمزد جنسیتی نیز 20 درصد تخمین زده می شود، به این معنی که زنان به ازای هر دلاری که مردان برای انجام کار مشابه به دست می آورند، 77 سنت درآمد دارند. شایان ذکر است که مرگ و ناپدید شدن زنان و دختران بومی به عنوان یک چالش حقوق بشری در کانادا به حدی پیش رفته است که این کشور در نهایت مجبور به اعلام وضعیت اضطراری ملی شد.
علاوه بر وضعیت زنان و دختران، حقوق مهاجران نیز در این کشور به شدت پایمال شده است. گزارش شده است که در سال 2023، افرادی که در بازداشت مهاجرت بودند، از جمله افراد دارای معلولیت، همچنان با دستبند و غل و زنجیر در بازداشت به سر میبردند. بازداشت مهاجرت در کانادا محدودیت زمانی خاصی ندارد. کانادا مهاجران و پناهجویان را ماه ها یا سال ها در زندان های استانی در کنار افرادی که به دلیل اتهامات جنایی یا محکومیت های جدی زندانی می شوند، حتی گاهی اوقات در سلول های انفرادی نگهداری می کند. همچنین نقض حقوق بشر مردم بومی در کانادا در سال 2023 به حدی بود که گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق مردمان بومی در گزارشی از سفر خود به کانادا در ماه ژوئیه از دولت این کشور خواست تا فوراً به این موضوع رسیدگی کند. نژادپرستی سیستم و ساختاری که بر مردمان بومی این کشور تأثیر می گذارد، مراقب آن باشید و آن را حل کنید.
بنابراین اینکه کانادا با این آمار وحشتناک حقوق بشری به خود اجازه اظهار نظر در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران را داده است تنها دلیل بر این است که ریاکاری، استانداردهای دوگانه و استفاده گزینشی از حقوق بشر در سیاست وجود ندارد. خارجی ها از کانادا و متحدانش وجود ندارند.
ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران در پایان از برخورد سیاسی و ابزاری برخی کشورهای غربی از جمله آمریکا، کانادا، انگلیس، فرانسه و آلمان با سازوکارهای حقوق بشری و حقوق بشری ابراز نارضایتی کرد تصویب قطعنامه ضدایرانی توسط کمیته را محکوم کرد. سوم، مجمع عمومی امیدوار است که مقامات بین المللی حقوق بشر، به ویژه کمیساریای عالی حقوق بشر، با این روند مخالفت کرده و از آسیب بیشتر به اعتبار نهادهای بین المللی حقوق بشر توسط این مدعیان جلوگیری کنند. کشورها بدون شک هر اقدامی از سوی این کشورها در این مدت با هدف انحراف افکار عمومی از فجایع فجیع غزه و لبنان و ایجاد مهلت مصنوعی برای رژیم صهیونیستی که به کشتن کودکان و مجازات این رژیم می پردازد، انجام می شود . به یک مطالبه عمومی تبدیل شده است و باید به طور گسترده در دستور کار نهادهای بین المللی حقوق بشر قرار گیرد.
انتهای پیام/