در حکم شروین حاجی پور آمده است: «متهم به اتهام تبلیغ علیه نظام به هشت ماه حبس تعزیری و اغوا و تحریک به اغتشاشات به سه سال حبس تعزیری با احتساب روزهای بازداشت قبلی محکوم شده است که اشد مجازات برای آنهاست. متهم: عملکردی است بر اساس بندهای ص، ح، ز ماده 23 قانون مجازات اسلامی، متهم به مدت دو سال ممنوع الخروج است و دستاوردهای انقلاب در حوزه فرهنگی را جمع آوری و در نشریه منتشر می کند. فضای مجازی خود را بخوانید و خلاصه کنید کتاب «حقوق زن در اسلام» دکتر مطهری و کتاب «زنی در آیینه جمال و جلال» آیت الله جوادی آملی، هر کدام سی صفحه به صورت جداگانه و دست نویس و از طریق مجازی منتشر شده است. فضا و ساخت موسیقی درباره مبارزات آمریکا علیه بشریت در قرن اخیر که از طریق فضای مجازی منتشر شده شرکت در دوره آموزشی مهارت های رفتاری و دانش در حوزه هنر را محکوم می کند.
پس از انتشار حکم دادگاه شروین حاجی پور برخی از مردم اینگونه واکنش نشان دادند:
* محمد بحرانی، بازیگر و مجری تلویزیون: هنر را تحمل کنید. آهنگ تحمل کمدی و کمدین ها رو تحمل کن. انتقاد را بشنوید و تحمل کنید و درباره آن فکر کنید. هنر نفس جامعه است. من به عنوان یک شهروند ساده، یکی از هشتاد میلیون ساکن ایران، با احترام، از صمیم قلب و با تمام وجود از شما می خواهم در حکم شروین حاجی پور تجدید نظر کنید.
* حسین مطهری نوه شهید مطهری درباره بخشی از حکم شروین پیشنهاد کرده است: جز نوشتن خلاصه دو کتاب «نظام حقوق زن در اسلام» شهید مطهری و «زن در آینه» کاری از دستم برنمی آید. جلال و جمال». آیت الله جوادی آملی به آقای حاجی پور رسیدگی می کنند تا روزی که خواندن کتاب شهید مطهری دیگر مجازات محسوب نشود.
* کاوه یغمایی خواننده و ترانه سرای مقیم کانادا نیز خواستار بازنگری حکم شروین حاجی پور شد و آن را ناعادلانه خواند.
* مرتضی جوادی آملی فرزند آیت الله جوادی آملی از مرجع تقلید قم: نوشتن خلاصه کتاب پدرم «زنی در آیینه جلال و جمال» هرگز قصد تنبیه نبود، بلکه یک اقدام ضد فرهنگی محسوب می شد. امید است با حفظ و تکریم جوانان به ویژه هنرمندان کشور، اقدامات مناسبی در راستای توسعه علمی و فرهنگی کشور انجام شود.
سایت عصر ایران نیز در بخشی از یادداشت خود از عبارت «برایی» این خواننده انتقاد کرد:
*گیرم شروین حاجی پور مخالف بود و ترانه ای در این باره نوشت. سوال جدی و اساسی این است که آیا ابراز مخالفت جرم است؟ و مهمتر اینکه آیا این شیوه برخورد با مخالفان با سیره حضرت علی (علیه السلام) سازگار است؟
* یا اگر شروین در توصیف جنایات آمریکا که ما هم معتقدیم دولت جنایتکار است موسیقی بسازد، آیا جوانان از زندگی دولت آمریکا باخبر خواهند شد؟ یعنی چهار دهه است که شعر، آهنگ، فیلم، سریال، سخنرانی، رویداد، خبر، گزارش، کاریکاتور و… درباره جنایات آمریکا ساخته شده اما تاثیرگذار نبوده است و حالا شروین حاجی پور باید موسیقی بسازید و کارتون بسازید؟
روزنامه همامیهن در یادداشتی به قلم علی ورامینی درباره حکم شروین حاجی پور نوشت:
* در حکم شروین حاجی پور آمده است که وی محکوم به خواندن دو کتاب از آیت الله مطهری و جوادی آملی است و همچنین باید آثار هنری درباره دستاوردهای انقلاب و جنایات آمریکا علیه بشریت بنویسد. من می گویم به همین دلیل او را به شدت تنبیه می کنند و سکان وزارت فرهنگ و ارشاد را به او می سپارند تا تا آخر عمر با این مواردی که در حکمش آمده است برخورد کند.
* من نمی دانم کدام قاضی بین المللی چنین حکمی را برای این هنرمند جوان صادر کرده است و آیا مقامات بالاتر این حکم را تایید کرده اند یا خیر، اما اگر این حکم صحت داشته باشد و نظر سران قوه قضاییه هم همین باشد. من به طور جدی پیشنهاد می کنم که او به اوج برسد. وزارت فرهنگ را تعیین و حداقل برای مدت یک سال به پیشبرد سیاست های فرهنگی کشور محکوم کند. جز این است که وزارت فرهنگ باید همان اقداماتی را که شروین حاجی پور به آن محکوم شده بود، برنامه ریزی کند. جز این نیست که نهادهای عظیم و طویل دولتی در تمام این سال ها بودجه های هنگفتی را برای انجام آنچه امروز مجازات حاجی پور است خرج کرده اند. همه این کارها را به این جوان خوش ذوق بسپارید که با دوربین تلفن همراه و دستگاهی ارزان، پربیننده ترین ویدیوی تاریخ ایران را ساخت.
* گویا ذکاوت و ذوق قاضی در این حکم نهفته است و به نظر می رسد او به جای تنبیه شروین حاجی پور قصد داشته مسئولان کشور به ویژه مسئولان فرهنگی کشور را مجازات کند. به کسانی که میلیاردها تومان خرج محصولاتی می کنند که تولیدکنندگان خودشان نمی خواهند دوبار دیده شوند. به کسانی که امکان تقلیل جشنواره فجر بزرگترین رویداد هنری این کشور را به جشنواره تابستانی مرکز فرهنگی منطقه دارند.
* احتمالاً قاضی محترم با این حکم می‌خواسته به فرهنگیان گوشزد کند که ما از شعار انقلاب به جایی رسیده‌ایم که ارزش‌هایمان و تولید محصولات بر اساس آن ارزش‌ها مجازات محسوب می‌شود. .
*آقای قاضی حتما می دانست که پربازدیدترین ویدیوی تاریخ شبکه های اجتماعی در ایران باید دارای نشانه هایی برای کسانی باشد که می خواهند فکر کنند. اولین علامت به ما می گوید که جامعه (جامعه واقعی، نه جامعه ایده آلی که در رادیو نمایش داده می شود) مایل به شنیدن و دیدن چه نوع محصولات فرهنگی است. نشانه دیگر این است که اگر درک واقعی از جامعه نباشد، تمام بودجه های نجومی و سازمان گسترده و طویل کشور برای بیست و چند ساله ای که گوشه ای از خانه اش موسیقی می سازد، قافیه را از دست می دهد. نشانه دیگر این است که تمام این 45 سال راه آهن فرهنگی به بیراهه رفته است و حالا باید جوانی را که هنرش بسیار محبوب بود و هنرش با ایدئولوژی ساختار سیاسی همخوانی نداشت مجازات کرد.
* آقای قاضی حتما بهتر از همه ما این چیزها را می دانست و شاید با این عبارت می خواست به خود بیاید. وگرنه چگونه می توانی معرفت را جزا بدانی و بگویی حتما باید کتاب فلان اندیشمند را بخوانی؟ به این معنا هم متفکر است و هم عمل بیهوده ای است. یا قاضی باید می دانست که هیچ اثر هنری بدون زاییده ذهن و خلاقیت هنرمند نمی تواند با مردم ارتباط برقرار کند. نمونه‌های بی‌شماری وجود دارد، محصولات شخصی‌سازی‌شده بی‌شماری که مدیر برای پر کردن تراز کارش سفارش می‌دهد و تولیدکننده برای پر کردن جیبش. هر دو گروه به اهداف خود می رسند و فقط پول از بودجه عمومی صرف آثاری شده است که یا به آرشیو سازمان ها ختم می شود یا باید با هزاران برنامه و بسیج دانش آموزان مدارس و سازمان های دولتی که دارای اندک هستند ایجاد شوند. حضار. برای آنها.
* اکنون که حکم او ثابت می کند که این راهزن خطرناک برای بشریت از کرده خود پشیمان نیست و اصرار دارد که هیچ اشتباهی انجام نداده است، باید او را مجبور کنیم تا مجازات خود را به عنوان مسئول سیاست فرهنگی این کشور صرف کند. شاید استعداد و حیله گری و حساسیت مردم در کنار بودجه های نجومی گرهی در کار فرهنگی آنها باز کرد.
