سال 536، دهمین سال سلطنت ژوستینیانوس اول، ملقب به ژوستینیانوس بزرگ، امپراتور بیزانس (روم شرقی) بود. در آن سال یک غبار اسرارآمیز در آسمان ظاهر شد که جلوی نور خورشید را گرفت و باعث کاهش شدید دمای جهانی شد و سال ها جهان را در هرج و مرج فرو برد و باعث خشکسالی، نابودی محصولات کشاورزی، برف تابستانی در چین و قحطی شد.
اگر کسی از شما بپرسد که بدترین سال تاریخ بشر چه سالی بوده است، چه چیزی را حدس می زنید؟ سال 1347 شمسی سال بسیار وحشتناکی بود، سال مرگ سیاه که در آن طاعون خیار بین یک چهارم تا یک سوم جمعیت اروپای آن زمان را کشت. و در طول سال های جنگ جهانی دوم، تخمین زده می شود که حدود 60 میلیون نفر در جبهه های جنگ و زیر آوار بمباران های زمینی و هوایی جان خود را از دست دادند.
به گزارش راز بقا، شاید در سال 1918 بود که اپیدمی آنفولانزای خوکی شیوع پیدا کرد و گفته می شود تا 100 میلیون نفر بر اثر این بیماری مهلک جان خود را از دست دادند. اما برخلاف تصور رایج، بدترین سال تاریخ آن چیزی نیست که اکثر ما فکر می کنیم، بلکه سال 536 میلادی است.
مک کورمیک و همکارانش در مقاله جدید خود دریافتند که در طول این دوره وحشتناک، تا سال 640، یعنی بیش از یک قرن بعد، هیچ نشانه ای از بهبود اقتصادی مشاهده نشد.
سال 536، دهمین سال سلطنت ژوستینیانوس اول، ملقب به ژوستینیانوس بزرگ، امپراتور بیزانس (روم شرقی) بود. البته همانطور که می توانید تصور کنید، آن سال دوران جنگ و خونریزی نبود. بلکه در این دوره اتفاق خاصی نیفتاد جز جنگ های جزئی در ابعاد انسانی.
هیچ بیماری همه گیر (طاعون هنوز فرا نرسیده بود) و یا نسل کشی بزرگی وجود نداشت. اما یک رویداد غیرمنتظره در آسمان رخ داد: مه غبارآلود اسرارآمیز در آن سال در آسمان ظاهر شد، نور خورشید را مسدود کرد، باعث کاهش شدید دمای جهانی شد و جهان را برای سال‌ها در هرج و مرج فرو برد و باعث خشکسالی، نابودی محصولات کشاورزی و برف شد. یک تابستان در چین و قحطی گسترده بود.
پروکوپیوس مورخ، محقق و حقوقدان بیزانسی نوشت: در آن سال بود که نشانه های وحشتناک ترین قحطی ظاهر شد. از آنجا که خورشید دیگر نمی تابد و مانند ماه بود، در تمام این سال، انگار خورشید همیشه در یک ابرخسوف بود.
شواهدی وجود دارد که فوران‌های آتشفشانی فاجعه‌بار باعث این رویدادها شده و نه تنها بر هسته‌های یخی در قطب جنوب و حلقه‌های درختان در گرینلند تأثیر می‌گذارد، بلکه فوران‌های آتشفشانی بعدی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد که باعث سرد شدن کوتاه مدت جهانی و قحطی ویرانگر می‌شود.
در حال حاضر، تجزیه و تحلیل جدید از هسته یخی یخچال طبیعی Col Gnifiti در مرز سوئیس و ایتالیا اطلاعات جدیدی در مورد قرنی که جهان را به وحشت انداخته است، به محققان داده است.
دمای هوا در تابستان سال 536 بین 1.5 تا 2.5 درجه سانتیگراد کاهش یافت و آن را به سردترین دهه در 2300 سال گذشته تبدیل کرد.
هسته های یخ یک منبع باستان شناسی فوق العاده هستند. در یخچال های طبیعی، برفی که می بارد آب نمی شود، بلکه کم کم جمع می شود. برف از کریستال های کوچکی تشکیل شده است که هوا بین آنها جریان دارد. با گذشت زمان، این لایه های یخ هر ساله بدون از بین رفتن یک لایه اضافه می شوند.
این صفحات یخی که ضخامت آنها گاهی به 3000 متر می رسد حاوی آرشیوهای هوایی با قدمت یک میلیون سال است که برای محققان مانند یک کپسول زمان است. در سال 536 پس از میلاد، خاکستر و زباله های آتشفشانی با ورقه های یخ مخلوط شد که نشانه یک رویداد آتشفشانی بزرگ است. هسته های یخی در گرینلند و قطب جنوب شواهدی از فوران دوم در سال 540 را نشان می دهد. و سپس در سال 541 طاعون شیوع یافت و اوضاع از بد به وحشتناکی رسید.
