در پی حضور تلویزیونی زنی که کشور را دارایی انحصاری حزب الله عنوان کرد، برخی تحلیلگران اصولگرا اقدام تلویزیونی دعوت از وی به همراه برخی چهره های اصلاح طلب را نشانه توجه رسانه ملی به صداهای مختلف بدون دفاع دانسته اند. اظهارات شما . این ارزیابی به چند دلیل شتابزده، سطحی و نادرست است.
اولاً نظرات دیگری در جامعه وجود دارد که اگرچه در گفتمان غالب فرهنگی و سیاسی جامعه قرار دارند، اما نظرشان در تلویزیون جایی ندارد و بعید است بعد از این هم باشد.
ثانیاً نظرات مشابه با نظرات مهمان برنامه مذکور در بین سایر نظرات یکسان نیست. کسانی که آشکارا می گویند که باید دیگران را حذف کرد، اساساً به گوش دادن به نظرات دیگر اعتقاد ندارند، کسی که بخواهد از دیدگاه خود به عنوان یک عقیده در میان عقاید و نشانه کثرت گرایی سیاسی دفاع کند. به خصوص که مهمان برنامه مذکور صریحا از حضور سایر افراد با سلیقه سیاسی در دولت در تلویزیون انتقاد می کند!
ثالثاً ارائه چنین نظری در تلویزیون اصلا مسبوق به سابقه نیست که فردی که از خود دفاع می کند از فریاد زدن این افراد به این نظرات حتی اگر خنده دار باشد توجه کند. همه ما سخنانی شبیه به اظهار نظر میهمان این برنامه شنیده ایم که اساساً معلوم نیست با چه دانش و تجربه سیاسی و از چه طریقی فرصت حضور در رسانه جهانی تلویزیون را داشته است. حرف هایی که غیرمستقیم یا مثل حرف شما واضح و آشکار است که معنایش این است که کسانی که مثل ما فکر نمی کنند باید بروند!
رابعاً دعوت از چنین افرادی در شرایطی که کشور نیازمند توجه و تأکید بر جنبه های مشترک فرهنگی و ملی شهروندان است، اقدامی بی شرمانه است. با همان منطقی که چندی پیش تیتر یک روزنامه محلی مورد انتقاد قرار گرفت که محکومیت جنایت اسرائیل در غزه را به یک طیف فکری محدود کرده و به جای تاکید بر گستردگی این محکومیت، ناخواسته خط اختلاف را برجسته کرده است. انتقاد کرد.
مهمتر از همه این است که به قول یکی از تحلیلگران اصولگرای سیاسی و ارتباطی، صدا و سیمای ما برخلاف همه رسانه های دولتی (دولتی) دیگر وابستگی خود را به یک طیف فکری خاص با شنیدن چنین صداهایی از رادیو پنهان نمی کند. و تلویزیون به هر دلیلی اینکه دعوت شده اند از نظر ارتباطی جز موافقت با محتوای آن تعبیر نمی شود. موضوعی که اغلب به وضوح با اراده سیاسی مطرح می شود، تضاد حاکمیت است.
