خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: یکی از مسائل مهم فلسطین 1402، آینده نوار غزه و سکاندار آن پس از طوفان الاقصی است. سکاندار نوار غزه در دهه های مختلف تغییر کرده است. از زمان اشغال تا کنون، مصر، تشکیلات خودگردان فلسطین و رژیم صهیونیستی مدیریت این سنگر را قبل از سیطره سیاسی حماس بر آن در سال 2007 بر عهده داشتند.
داستان از کجا شروع شد؟
پس از آغاز اشغال فلسطین در سال 1948، به دلیل فروپاشی دولت در فلسطین، نوار غزه تحت کنترل و مدیریت سیاسی مصر قرار گرفت. این کنترل حدود 20 سال یعنی تا جنگ شش روزه ادامه داشت تا اینکه با اشغال این منطقه و صحرای سینا غزه به کنترل رژیم صهیونیستی درآمد. اما با توافق اسلو در سال 1993، بخشی از مدیریت خدمات سیاسی، شهری و امنیتی نوار غزه به تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری یاسر عرفات واگذار شد.
این وظیفه با چالش ها و تحولات متعددی روبرو بود. از آغاز سال 2005، با توافق سازمان خودمختار به ریاست محمود عباس و سایر گروه های فلسطینی از جمله حماس، برای برگزاری انتخابات برای تشکیل کشور فلسطینی در کرانه باختری و نوار غزه، انتفاضه تقریباً آرام شد و جریان ها وارد منطقه شدند. فضای انتخاباتی
در حالی که فضای انتخاباتی حاکم بود، در سپتامبر 2005 خروج کامل رژیم صهیونیستی از نوار غزه به دلیل ناتوانی در کنترل مقاومت رخ داد و پیروزی بزرگی نصیب فلسطینی ها شد. عقب نشینی صهیونیست ها بدون هماهنگی و حتی مذاکره و بدون امتیاز توسط سازمان های خودمختار، وجهه محمود عباس و حامیان پیمان اسلو را در مقابل مخالفان راه سازش خدشه دار کرد.
پس از انتخابات و پیروزی حماس در سال 2006، پارلمان سابق تحت کنترل فاتیت در اقدامی غیرعادی قوانینی را برای کاهش اختیارات نخست وزیر منتخب پارلمان و واگذاری آن به رئیس حزب تصویب کرد. سازمان خودمختار، محمود عباس. این عمل در حماسه ها ضربه سفید نامیده می شد.
پارلمان جدید فلسطین سرانجام هنیه را به عنوان نخست وزیر انتخاب کرد زیرا چالش ها و اختلافات حقوقی، محاصره اموال تشکیلات خودگردان توسط تل آویو و درگیری های مسلحانه بین حامیان حماس و تشکیلات خودگردان در سال های اخیر به اوج خود رسیده بود. ماه های 2006. در سال 2006، این درگیری ها و اختلافات که توسط محمد دحلان، رئیس امنیت سازمان خودمختار دامن زده شد، باعث کشته شدن 260 نفر از طرف فلسطینی شد.
وضعیت فوق جنبش حماس را به سمت اقدام نظامی قاطع علیه جریان کودتاچیان مزدور در داخل کشور و خنثی کردن سناریوی خطرناک صهیونیستی آمریکایی سوق داد و حماس توانست در ششمین ماه سال 2007 نوار غزه را در سه روز تحت کنترل خود درآورد. پس از این اتفاقات، رژیم صهیونیستی محاصره نوار غزه را آغاز کرد. با وقوع طوفان الاقصی و حوادث پس از آن، یکی از موضوعاتی که مطرح شده این است که آیا دولت نوار غزه را به بازیگر جدیدی واگذار کنیم یا خیر. حال سوال این است که چه سناریوهایی برای آینده غزه پس از طوفان الاقصی وجود دارد؟
نوار غزه بدون حماس ناتوان خواهد بود
طرح اول که دور از واقعیت به نظر می رسد، بازگشت نوار غزه به دوران پس از جنگ شش روزه و قبل از توافق اسلو است. یعنی زمانی که مدیریت سیاسی، نظامی و امنیتی آن در اختیار صهیونیست ها بود. تحلیلگران بر این باورند که تحقق این سناریو برای رژیم صهیونیستی بسیار پرهزینه خواهد بود. نتانیاهو با وجود چالش ها و بلاتکلیفی ها پس از طوفان الاقصی بارها اعلام کرده است که ایده او برای نوار غزه پس از جنگ این گزینه است. نتانیاهو بارها مخالفت خود را با پیشنهاد سقوط کنترل غزه به دست تشکیلات خودگردان فلسطین پس از جنگ ابراز کرده است. نتانیاهو معتقد است که هیچ تفاوتی بین حماس و سازمان های خودمختار وجود ندارد.
بازگشت نوار غزه به کنترل تشکیلات خودگردان فلسطین
اما ایده دوم، نزدیکتر به آنچه آمریکایی ها و به ویژه دموکرات ها اعلام کردند، واگذاری نوار غزه به تشکیلات خودگردان فلسطین است. بنی گانتز، رئیس حزب «وحدت ملی اسرائیل» پس از پیوستن به ائتلاف کابینه جنگی بنیامین نتانیاهو، بلافاصله خواستار تدوین استراتژی برای خروج از نوار غزه شد و گفت: «ایالات متحده آمریکا نیز هشدارهای لازم را به اسرائیل داد. نمی تواند برای مدت نامحدودی در غزه بماند..واشنگتن اصرار دارد که تشکیلات خودگردان فلسطین در نهایت قادر خواهد بود خلاء را با ادغام سیاسی کرانه باختری و نوار غزه پر کند و راه را به سوی راه حل نهایی تشکیل دو دولت هموار کند.. اما باید توجه داشت که واقعیت تشکیلات خودگردان در کرانه باختری نشان می دهد که اکنون در بحران مشروعیت و محبوبیت قرار دارد و پذیرش آن از سوی مردم با چالش جدی مواجه است. بررسی های اخیر همچنین نشان می دهد که این سازمان خودمختار پس از 7 اکتبر با کاهش محبوبیت مواجه شده است.
دولت ملی فلسطین در چارچوب راه حل دو دولتی
اما سناریوی دیگر بازگشت به گذشته نه چندان دور و نه چندان موفق، یعنی دوران تشکیل حکومت وحدت ملی است. هفته گذشته نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین استعفای خود را تقدیم محمود عباس کرد. اگرچه وی بحران غزه، نسل کشی صهیونیست ها و چالش های اقتصادی را دلایل استعفای خود عنوان کرد، اما تحلیلگران بر این باورند که استعفای وی مربوط به مذاکرات بین جناح های فلسطینی بر سر دولت وحدت ملی پس از طوفان الاقصی است. اسامه حمدان یک روز پس از استعفای حماس گفت: ما با گروه های فلسطینی برای تشکیل دولتی برای کمک به فلسطینی ها، بازسازی غزه و آمادگی برای انتخابات عمومی به توافق رسیدیم. در این سناریو، حماس بخشی از اختیارات خود در نوار غزه را با هدف بازسازی این منطقه به دولت وحدت ملی واگذار خواهد کرد. به نظر می رسد حماس از این سناریو برای بازسازی نوار غزه استقبال می کند.
نوار غزه را به یک بازیگر بین المللی بسپارید
اما آخرین سناریو که بیشتر از سوی کشورهای عربی، منطقه ای و برخی کشورهای اروپایی دنبال می شود، وجود بازیگر سوم (علاوه بر دو بازیگر صهیونیست و فلسطینی) برای کنترل نوار غزه حداقل در زمان بازسازی نوار غزه است. غزه پس از طوفان الاقصی.
این سناریو که نشانه ای از گشایش کنترل شده نوار غزه در چارچوب یک توافق منطقه ای است، عملی می شود. در این شرایط تل آویو تضمین های امنیتی منطقه ای و بین المللی را دریافت خواهد کرد. علاوه بر آمریکا، همسایگانی مانند مصر و اردن و همچنین قطر و کشورهایی که در چارچوب پیمان ابراهیم روابط خود را با رژیم صهیونیستی عادی کرده اند، باید مسئولیت اداره غزه را بر عهده بگیرند. البته ناگفته نماند که این سناریو از سوی نتانیاهو نیز مطرح شده است. وی تاکید کرد که بازیگرانی که در این سناریو مورد تایید او هستند عربستان و امارات هستند نه قطر یا ترکیه.
نتیجه
آینده نوار غزه پس از طوفان الاقصی به شرایط این منطقه پس از آتش بس و نوع توافق بستگی دارد و ترکیبی از سناریوهای فوق قابل اجرا است. اما اکنون با وجود گذشت 5 ماه از جنگ، صهیونیست ها می دانند که با سناریوی حذف کامل حماس فاصله دارند و سناریوی عقب نشینی این جنبش از نوار غزه تا کنترل کامل آن بر این نوار دور از ذهن خواهد بود. به دست آورد. . و گران قیمت اکنون ارتش رژیم صهیونیستی با وجود عقب نشینی نیروهای نظامی خود از شمال غزه، وضعیت این منطقه را در وضعیتی غیرعادی و جنگی حفظ کرده است تا حماس را علاوه بر حجم تخریب ها و بحران غذایی و انسانی، مجبور به بازگرداندن برخی از مناطق کند. بازیگران برای مدیریت این نوار. از این نظر می توان اقدامات جنایتکارانه این رژیم مانند حمله به مردمی که در میدان نابلس غزه منتظر رسیدن کمک های بشردوستانه بودند نیز تحلیل کرد. در هر صورت به نظر می رسد حتی اگر کنترل نوار غزه به دولت وحدت ملی واگذار شود، این گزینه معقولی برای حماس خواهد بود. از سخنان رهبران حماس مشخص است که آنها چندان مخالف این سناریو نیستند.
