دکتر سینا شیری
هدف امروز: سخنرانی ائتلاف ملی، دکتر مسعود بژیدیان، رئیس جمهور ایران؛ رمان سه جلدی محمود دولت آبادی درباره دوران گذشته سالمندان را به خاطر بیاورید. در واقع در این رمان شما قادر خواهید بود با نویسنده کتاب «محمود دولت آبادی» بیشتر از هر اثر دیگری با او از زوایای مختلف آشنا شوید.
دکتر مسعود مزیکیان رئیس جمهور با حضور در همایش بین المللی «پیوستگی زمان ها و تمدن ها: اساس صلح و توسعه» گفت: بهترین و موثرترین راه برای جلوگیری از تشتت ایجاد وحدت در جامعه امروزی است. بنابراین، آشتی تنها مختص جامعه اسلامی نیست، بلکه صحبت از صلح و ایجاد گفتمان سازش، نیاز امروز جامعه جهانی است. اما در این گذار، مولفه های یکجانبه گرایی همچنان همزیستی جامعه جهانی را مختل کرده است. در این جا شایان ذکر است گفت وگوی تمدن ها در دوران اصلاحات که برای اولین بار در ایران توسط سید محمد خاتمی رئیس دولت اصلاحات ارائه و گفته شد و در تقویم رسمی اتحادیه ثبت شد. ملل به نمایندگی از ایران در سپتامبر 2001. گفت و گوی تمدن ها به عنوان پاسخی به نظریه ساموئل هانتینگتون نظریه پرداز آمریکایی درباره برخورد تمدن ها مطرح شد. عبارت «گفت و گوی تمدن ها» پس از آنکه سازمان ملل در بیانیه ای سال 2001 را به عنوان سال «گفتگوی تمدن ها» نامید، شهرت جهانی یافت. نگاه جهان به ایران به هیچ وجه با آنچه امروز دارد قابل مقایسه نیست. آنچه اکنون در ایران رخ داده است، از بین رفتن اعتماد جامعه به دولت است. علاوه بر این، وضعیت ایران در این برهه با بحران های بین المللی فراوانی مواجه است که بدون در نظر گرفتن بهترین استراتژی به راحتی نمی توان از آن عبور کرد.
در دوران دولت اصلاحات، بدنه دانشگاه، روشنفکران، تشکل های دانشجویی، انجمن های اسلامی و نخبگان به طور کامل از رئیس دولت اصلاحات حمایت کردند. اما اکنون اگر دکتر مسعود مزیکیان بخواهد به گفت و گوی صلح و این نوع گفت و گو در خارج از مرزهای ایران فشار بیاورد، به هیچ وجه نمی تواند دوران اصلاحات را بازآفرینی و تکرار کند. به خصوص در کشوری که نه دانش آموزان حرف های رئیس جمهور را جدی می گیرند و نه اقشار تحصیل کرده نسبت به این مسائل واکنش نشان می دهند. بنابراین اولین اقدام رئیس جمهور که البته به نظر می رسد آغاز شده است. گفتمان سازی برای گسترش آن به خارج از مرزها در فرصتی بهینه و مناسب امری درونی است. آنچه در ادامه می‌آید یکی از ابزارهای مهم تحقق گفت‌وگوی تمدن‌ها، حرکت به سوی نهادینه‌سازی فرهنگ تعامل و گفت‌وگو در درون تمدن‌ها است که بدون تحمل آرا و نظرات دیگران امکان‌پذیر نخواهد بود. تا زمانی که ملتی یاد نگرفته است که مشکلات خود را در صحنه داخلی از طریق گفتگو حل کند، طبیعتاً در صحنه بیرونی نیز با مشکل مواجه خواهد شد.
البته از دیگر مکمل ها می توان به نبود قدرت آتشین در صحنه اشاره کرد; وقتی قدرت‌های بزرگ به دنبال تسلط و استثمار بر کشورهای ضعیف هستند و می‌خواهند عقاید خود را به آنها تحمیل کنند، گفت‌وگو در شرایط کنونی معنا ندارد. اکنون وضعیتی که در آن قرار داریم. در واقع محصول دو دهه پس از پایان دولت اصلاحات است که تندروهای غیر اصولی پیش از آن بودند.
