این کشورها پرستاران ما را می دزدند/ حقوق باورنکردنی پرستاران در اروپا

به گزارش خبرآنلاین، پرستاری یکی از سخت ترین مشاغل دنیاست، اما در ایران به دلیل وجود مشکلات فراوان، این کار بسیار طاقت فرسا است.

همشهری در خبری نوشت: ساعات کاری طولانی، کمبود شدید پرسنل نسبت به بیماران، حجم کار سنگین، شیفت کاری زیاد، اضافه کاری اجباری با ساعتی 20 هزار تومان!، حقوق کم، استرس و فشار عصبی، تاخیر در پرداخت معوقات، چند کارمند و ده ها مشکل. همچنین باعث شده است که بسیاری از پرستاران استعفا داده و شغل خود را تغییر دهند، یا شغل دوم یا سومی را برای گذران زندگی انجام دهند و یا بدون انگیزه به کار خود ادامه دهند. موضوعی که می تواند ایمنی و سلامت بیماران را به خطر بیندازد.

مشکلات عدیده ای که پرستاران با آن روبه رو هستند بسیاری از آنها را مجبور به مهاجرت از کشور کرده است. طی چند سال گذشته شاهد موج های متعدد مهاجرت پرستاران از کشور – از جمله سالمندان – به کشورهای حوزه خلیج فارس و اروپا بوده ایم. مشکلات رشته پرستاری باعث بی انگیزگی دانشجویان این رشته نیز شده است به طوری که بسیاری از آنها پس از فارغ التحصیلی وارد بازار کار این رشته نمی شوند. این مشکلات به کمبود نیروی کار دامن می زند و مشکلات زیادی را برای بیماران ایجاد می کند.

از راه اندازی فروشگاه اینترنتی تا تغییر شغل

همه ساله در آستانه روز پرستار (26 آبان) اخبار زیادی مبنی بر افزایش اضافه کار، پرداخت معوقه و افزایش حقوق پرستاران توسط مسئولان رسانه به گوش می رسد، اما تا به امروز اراده ای برای رفع مشکلات اساسی این قشر وجود ندارد. .

این فعال صنفی سلامت که پرستار خانواده نیز هست می گوید: عدم توجه به مطالبات پرستاران با بحران های مالی و روانی جدی مواجه شده است. بسیاری از پرستاران برای امرار معاش، کار در پارچه فروشی و میوه فروشی، مسافرت و در نهایت شغل دوم و سوم برای امرار معاش، فروشگاه های آنلاین باز کرده اند. بسیاری از افراد شغل خود را تغییر می دهند.

علوی می گوید: با وجود اینکه مقام معظم رهبری بارها بر رسیدگی به مشکلات معیشتی پرستاران تاکید کرده اند، اما تا امروز مسئولان اقدام عملی خاصی انجام نداده اند و آنچه انجام شده، تنها شعارهایی تکرار شده است.

مقایسه حقوق پرستاران در ایران و کشورهای عربی

در حالی که مشکلات پرستاران مطرح است، مسئولان وعده پرداخت فوری معوقات را می دهند. در حالی که حقوق معوقه تنها بخشی از مطالبات پرستاران است، مقامات باید تفاوت بین دو دسته «معوقیت» و «مطالبات» را درک کنند. علوی این را به عنوان یک فعال صنفی در حوزه سلامت بیان می کند و خاطرنشان می کند: بی عدالتی ها به ویژه در زمینه اجرای ناقص و سلیقه ای نرخ خدمات پرستاری باعث نارضایتی و کاهش انگیزه پرستاران شده است.

به گفته علوی، در حال حاضر کشورهای حوزه خلیج فارس و سپس کشورهای اروپایی به دلیل اقتصاد قوی و تقاضای بالای نیروی کار واجد شرایط در بخش بهداشت و درمان و با توجه به شرایط اقتصادی کنونی ایران به یکی از مقاصد اصلی مهاجرت پرستاران ایرانی تبدیل شده اند. ، پیش بینی می شود روند مهاجرت پرستاران در سال های آینده افزایش یابد.

این پرستار به تفاوت درآمد پرستاران در ایران و کشورهای عربی اشاره می کند و می گوید: در حال حاضر حداقل حقوق پرستاران در ایران 8 میلیون تومان و حداکثر حقوق آنها تقریبا 22.5 میلیون تومان است. در حالی که میانگین حقوق پرستاران در امارات 12 تا 18 هزار درهم است که معادل حدود 150 تا 220 میلیون تومان در ماه است. حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کرده اند 6 برابر حقوق یک پرستار در ایران است.

و ادامه می دهد: در قطر پرستاران ماهانه بین 11 تا 16 هزار ریال قطری معادل 130 تا 200 میلیون تومان ایرانی دریافت می کنند. حقوق پرستاران در عربستان سعودی بین 9000 تا 13000 ریال سعودی است که معادل 100 تا 145 میلیون توکن است.

پرستاران معتقد نبوده اند که به جای وعده دادن باید مشکلات را به صورت جدی و اساسی حل کرد. طی یک سال گذشته پرستاران بسیاری از شهرها با برگزاری جلسات مختلف تلاش کرده اند تا اعتراض صنفی خود را نسبت به وضعیت موجود نشان دهند. سال گذشته موجی از استعفای دسته جمعی پرستاران در کشور به راه افتاد. تنها در یک مورد حدود 50 پرستار در تهران به صورت گروهی استعفا دادند تا اعتراض خود را به مقامات اعلام کنند.

سید محمد علوی فعال صنفی در حوزه سلامت نسبت به وضعیت معیشتی و اشتغال پرستاران در کشور هشدار جدی می دهد و از کم توجهی عمیق مسئولان به این قشر مهم انتقاد می کند. او معتقد است بی توجهی به نیازهای پرستاران به یک بحران ملی تبدیل شده است.

حقوق باورنکردنی برای پرستاران در اروپا

این فعال صنفی سلامت، حقوق پرستاران در کشورهای اروپایی را بسیار بیشتر از پرستاران ایرانی عنوان می کند و می گوید: در آلمان به طور میانگین ماهیانه بین 2500 تا 3500 یورو به پرستاران پرداخت می شود. این مبلغ بین 150 تا بیش از 200 میلیون تومان است.

علوی ادامه می دهد: در کشورهایی مانند سوئد و نروژ، پرستاران بین 3500 تا 5000 یورو دریافت می کنند که در پول ما بین 200 تا 300 میلیون تومان است. پس چگونه می توان انتظار داشت که پرستار بماند و تحمل کند؟ شکاف درآمدی زیاد، شرایط کاری و رفاهی مناسب و امنیت شغلی بسیاری از پرستاران را تشویق به مهاجرت می‌کند. این شرایط باعث شده است که کشورهای عربی و اروپایی پرستاران ما را کتک بزنند و بگیرند. موضوعی که می تواند به یک بحران جدی تبدیل شود. زیرا نیروی انسانی مجرب را از نظام سلامت کشور حذف می کند.

علوی می گوید: پرستاران در ایران با فشارهای کاری شدید، کمبود نیروی انسانی، ساعات کاری طولانی و … مواجه هستند. در حالی که در کشورهای مقصد شرایط کار برای آنها بهتر است، برنامه کاری متعادل تر، حمایت اجتماعی بیشتر، امنیت شغلی و ثبات اقتصادی وجود دارد، پرستاران امکان رشد و پیشرفت حرفه ای را دارند. این فرصت ها نه تنها درآمد پرستاران را بهبود می بخشد، بلکه رضایت شغلی و امنیت روانی را برای آنها فراهم می کند.

پرستاران دقیقا چه می خواهند؟

اما دقیقاً خواسته های پرستاران چیست و چرا مسئولان ارتقای این قشر را در اولویت برنامه های کشور قرار نمی دهند؟ علوی در تحلیل مشکلات پرستاران به سه سطح کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت اشاره می کند و توضیح می دهد: در سطح کوتاه مدت اولویت اول پرداخت فوری معوقات و اصلاح نرخ اضافه کاری پرستاران است. همچنین اجرای کامل قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و استخدام نیروهای خارج از طرح سهمیه در دوران کرونا ضروری است. در میان مدت، هماهنگ سازی حقوق پرستاران سازمان های مختلف ضروری است. بسیاری از پرستاران دیده اند که همکارانشان در سایر سازمان ها حقوق بسیار بیشتری دریافت می کنند و این بر انگیزه و کارایی آنها تأثیر منفی می گذارد. در بلندمدت ایجاد یک سیستم جامع که رفاه و امنیت شغلی پرستاران را تضمین کند ضروری است.

این فعال صنفی سلامت می گوید: سیاست ها باید بر اساس نیاز واقعی کادر درمانی باشد. نه تنها برای حل بحران های دوره ای. علوی از بی عدالتی های گسترده در نسبت دستمزد پرستاران انتقاد می کند و تاکید می کند که این نسبت ها با شرایط سخت کاری و فشارهای روانی شغل همخوانی ندارد.

به گفته این پرستار، بی توجهی به خواسته های پرستاران نه تنها منجر به فرسایش نیروهای پزشکی می شود، بلکه سلامت عمومی جامعه را نیز تهدید می کند. بنابراین انتظار می رود دولت، مجلس و وزارت بهداشت به طور جدی به این موضوعات رسیدگی کنند.

۲۳۳۲۱۷