حمله قلبی، انفارکتوس میوکارد یا سندرم حاد کرونری به دلیل کمبود اکسیژن به عضله قلب و آسیب یا از دست دادن بخشی از عضله قلب به دلیل انسداد مسیر جریان خون از شریان های کرونری، یعنی عروق، ایجاد می شود. که قلب را تغذیه می کند ماهیچه ای و حاوی اکسیژن و مواد مغذی است. اگر زود تشخیص داده شود قابل درمان است و اگر درمان نشود کشنده است.
علائم حمله قلبی
علائم سکته قلبی شامل احساس ناراحتی در قفسه سینه مانند درد، فشار، سنگینی و سوزش، درد یا ناراحتی در گردن، شانه‌ها، فک پایین، بازوها، پشت بالای سینه و شکم، سبکی سر، سرگیجه یا غش است. . حالت تهوع یا استفراغ، تعریق غیرمعمول، خستگی غیرعادی و غیرقابل توضیح، احساس اضطراب، تپش قلب مانند ضربان قلب سریع یا نامنظم.
اگر فردی علائم حمله دارد، اقدامات زیر را انجام دهید:
– کمک 115 تماس ها و درخواست ها. برای مراجعه به بیمارستان نباید رانندگی کنید.
– 115 عدد آسپرین بدون روکش 325 میلی گرمی یا چهار عدد آسپرین 80 میلی گرمی بدون روکش را بعد از تلفن بجوید یا بخورید، مگر اینکه به آسپرین حساسیت داشته باشید.
– اگر فرد دچار حمله قلبی شد و در خانه تنها بود، در را برای دسترسی اضطراری باز بگذارید.
– فرد باید روی صندلی بنشیند و منتظر کمک باشد.
– گوشی باید نزدیک فرد باشد.
علل حمله قلبی
حمله قلبی زمانی رخ می دهد که بخشی از عضله قلب به دلیل کمبود اکسیژن آسیب ببیند یا از بین برود. شریان هایی که خون و اکسیژن عضله قلب را تامین می کنند، عروق کرونر نامیده می شوند که سه تا و هر کدام دارای چندین شاخه هستند. انسداد یکی از این سه رگ یا شاخه های آنها باعث کاهش یا قطع جریان خون و اکسیژن و آسیب یا مرگ عضله قلب می شود.
علت انسداد سیاهرگ ها رسوب چربی، کلسیم و سایر مواد بر روی دیواره سیاهرگ ها است. این پدیده که آترواسکلروز نامیده می شود، باعث سخت شدن دیواره عروق می شود. از آنجایی که رسوب روی دیواره لوله ها باعث انسداد می شود، این رسوبات نیز به تدریج رشد می کنند و قطر داخلی رگ را کاهش می دهند و در نهایت رگ را مسدود می کنند. از طرف دیگر، سطح آن ممکن است به دلایلی ترک بخورد و لخته ای در ناحیه آسیب دیده ایجاد شود و در نتیجه جریان خون قطع شود.
عوامل خطر اساسی برای حمله قلبی
عوامل خطر اساسی برای حمله قلبی شامل سیگار کشیدن، دیابت، اختلالات چربی خون مانند کلسترول بالا، فشار خون بالا، سابقه خانوادگی حمله قلبی، کم تحرکی، چاقی، رژیم غذایی ناکافی مانند مصرف زیاد نمک، محتوای چربی اشباع و ترانس بالا است. و مصرف کم سبزی و میوه، سنی که با افزایش سن شیوع سکته قلبی افزایش می یابد و مردان بالای 45 سال و زنان بالای 55 سال بیشتر در معرض خطر حمله قلبی هستند.
تشخیص حمله قلبی
الکتروکاردیوگرام که الکتروکاردیوگرام نامیده می شود، فعالیت های الکتریکی قلب را ثبت می کند و تغییراتی را نشان می دهد که پس از انسداد شریان های تامین کننده عضله قلب (رگ های کرونری)، آسیب به عضله قلب، ضربان قلب و نظم و منظم بودن آنها رخ می دهد.
از آزمایش خون برای اندازه گیری موادی استفاده می شود که با آسیب عضله قلب در خون ترشح می شوند و مقادیر این مواد آسیب به قلب را نشان می دهد. این آزمایش ممکن است دو یا سه بار در عرض 24 تا 48 ساعت پس از ظاهر شدن علائم حمله قلبی تکرار شود.
آزمایشات دیگری که ممکن است پزشک شما تجویز کند:
اکوکاردیوگرافی: این آزمایش مشابه سونوگرافی است. در این روش امواج صوتی به قلب منتقل می شود و تصاویر دریچه ها، محفظه ها و نحوه پمپاژ قلب را نشان می دهد.
رادیوگرافی قفسه سینه انجام می شود. این آزمایش اندازه و شکل قلب را نشان می دهد و از طرف دیگر، پزشک نیز ممکن است متوجه مشکلات ریوی شود.
تصویربرداری هسته ای یا بررسی ظاهر قلب؛ در این روش مقدار کمی ماده رادیواکتیو به داخل سیاهرگ تزریق می شود. این ماده از طریق خون به قلب می رسد و سپس یک دوربین یا اسکنر تصاویری از جایگزینی این ماده رادیواکتیو در قلب می گیرد و مناطقی از عضله قلب را نشان می دهد که مواد مغذی و اکسیژن کمتری دریافت می کند. تصاویر در دو فاز فعالیت و استراحت ساخته می شوند. ماده رادیواکتیو مورد استفاده بی خطر است و پس از اتمام آزمایش از بدن دفع می شود.
آنژیوگرافی عروق کرونر: برای تشخیص قطعی انسداد عروق کرونر انجام می شود. در این آزمایش، یک لوله کوچک (کوچکتر از لوله مغزی) وارد یک سرخرگ (معمولاً شریان فمورال یا فمورال) می شود. از آئورت سرچشمه می گیرد و ماده حاجب به داخل شریان کرونری تزریق می شود. این ماده کل رگ را در اشعه ایکس نشان می دهد، از جمله تنگی ها و انسدادها، در صورت وجود، در طول رگ.
درمان حمله قلبی
در صورت درد قفسه سینه، پزشک نیتروگلیسیرین را تجویز می کند. این دارو باعث گشاد شدن عروق کرونر، افزایش جریان خون به عضله قلب و کاهش درد قفسه سینه ناشی از کاهش اکسیژن و مواد مغذی به عضله قلب می شود.
اگر حمله قلبی تایید شود، پزشک ممکن است بسته به شرایط بیمار و امکانات موجود از گروهی از داروها به نام ترومبولیتیک استفاده کند. این داروها می‌توانند اندازه لخته‌ای را که شریان کرونری را مسدود می‌کند، حذف یا حداقل کاهش دهند. راه دیگر برای برداشتن عروق کرونر مسدود شده در صورت امکان آنژیوپلاستی است. در این روش یک بالون با یک کاتتر کوچک (لوله کوچکی که قطر آن کوچکتر از قطر مغز خودکار است) وارد ورید کرونر می شود و در محل انسداد ورید قرار می گیرد. بالون در نقطه فشار مناسب باز می شود و رگ باز می شود و برای باز نگه داشتن رگ، یک دستگاه توری کوچک معروف به استنت (چشمه) در محل قرار دادن بالون قرار می گیرد.
اگر شرایط بیمار برای آنژیوپلاستی و استنت گذاری مناسب نباشد، جراحی قلب باز و بای پس عروق کرونر ممکن است پیشنهاد شود. در این روش جراح قلب از وریدهای پا یا شریان داخل قفسه سینه برای پیوند عروق کرونر استفاده می کند. یک سر این ورید به آئورت شریان اصلی و سر دیگر به پایین انسداد عروق کرونر متصل می شود و به این ترتیب جریان خون به انتهای تنگی برقرار می شود.
صرف نظر از نوع درمان، اگر درمان در اسرع وقت انجام شود، شانس زنده ماندن افزایش می یابد و احتمال حمله قلبی دیگر کاهش می یابد.
بیمار پس از خروج از بیمارستان به داروهایی برای بهبود جریان خون به قلب و جلوگیری از لخته شدن خون و عود حملات قلبی نیاز دارد. این داروها شامل کلوپیدوگرل، آسپرین، بتابلوکرها مانند متوپرولول، پروپرانولول، آتنولول، استاتین‌ها مانند آتورواستاتین، مهارکننده‌ها و غیره است.
فردی که دچار حمله قلبی می شود باید سبک زندگی اشتباه خود را تغییر دهد و این تغییرات بسیار مهمتر از مصرف مواد مخدر است.
اگر فردی سیگار یا هر نوع تنباکو دیگری مانند قلیان مصرف می کند، باید ترک سیگار را یکی از اصلی ترین تغییرات سبک زندگی خود قرار دهد. کاهش استرس و یادگیری مقابله با آن، تغذیه مناسب مانند کاهش نمک و چربی به خصوص چربی های اشباع و ترانس بالا، خوردن حداقل پنج بار در روز میوه و سبزیجات، انجام فعالیت بدنی منظم به مدت نیم ساعت در روز، پیاده روی نسبتاً سریع به طوری که ضربان قلب و تعداد تنفس باید افزایش یابد، اما فرد باید بتواند با همسر خود صحبت کند. کنترل وزن یکی از مواردی است که فردی که دچار حمله قلبی شده است باید در زندگی بعد از حمله قلبی به آن توجه کند.
توانبخشی قلب
قبل از ترخیص از بیمارستان، پزشک در مورد توانبخشی قلبی با بیمار صحبت می کند و اطلاعات کافی در مورد عوامل خطر بیماری عروق کرونر و حمله قلبی و در مورد سبک زندگی سالم در اختیار او قرار می دهد. بیمار یاد می گیرد که چه نوع رژیمی را دنبال کند و تمرینات مفیدی را انجام دهد، چگونه با استرس مقابله کند، فشار خون، کلسترول و وزن را کنترل کند. بنابراین توانبخشی قلبی قبل از ترخیص بیمار از بیمارستان آغاز می شود و در مراکز توانبخشی ادامه می یابد. یک برنامه توانبخشی قلبی سه تا شش ماه طول می کشد. با اجرای این برنامه احتمال سکته قلبی و بستری شدن مجدد در بیمارستان بسیار کم می شود.
افسردگی بعد از حمله قلبی
به گفته وزارت بهداشت، افسردگی پس از حمله قلبی شایع است، به طوری که از هر سه بیمار حمله قلبی یک نفر از افسردگی رنج می برد. لازم به ذکر است که افسردگی یک بیماری مانند دیابت یا فشار خون بالا است. علائم افسردگی عبارتند از:
– فرد احساس غمگینی می کند و به هر دلیلی می خواهد گریه کند.
– علاقه خود را به فعالیت های روزانه از دست می دهد.
– تغییر در اشتها و وزن.
– زیاد می خوابد یا اختلال خواب دارد.
– احساس بی قراری می کنید، مستعد درد و افسردگی هستید.
– انرژی ندارید و احساس ضعف و خستگی می کنید.
– احساس گناه و بی ارزشی می کنید.
– کاهش قدرت تمرکز و نمی تواند تصمیم گیری کند.
– افکار خودکشی دارید.
– اگر فرد افسرده باشد، در تمام روز و هر روز به مدت دو هفته یا بیشتر چندین علامت از لیست بالا دارد.
خلق افسرده و کاهش علاقه به فعالیت های روزانه شایع ترین علائم هستند. اگر فردی هر یک از علائم بالا را داشت، به پزشک خود مراجعه کنید.
