محمد هاشمی
هدف امروز: سیاست خارجی ایالات متحده در خاورمیانه به طور کلی در هر دو حزب سیاسی (دموکرات ها و جمهوری خواهان) یکسان است و بر حفظ امنیت اسرائیل تمرکز دارد. هر دو طرف بر اهمیت تضمین امنیت اسرائیل تاکید می کنند. اما در روش اجرا تفاوت هایی وجود دارد. دموکرات ها تمایل دارند از طریق سازمان های غیر دولتی، احزاب و گروه های مختلف عمل کنند، در حالی که جمهوری خواهان تمایل دارند از طریق سران کشورها و رهبران سیاسی منطقه ای عمل کنند.
به عنوان مثال ترامپ قبل از انتخابات اعلام کرد که قصد جنگ با ایران را ندارد. او گفت که نمی خواهد وارد جنگ شود، اما تنها هدفش این است که ایران به دانش و انرژی هسته ای دسترسی نداشته باشد. اما مشکل اینجاست که این دانش در ذهن و توانایی دانشمندان ایرانی جای دارد و از بین بردن آن کار آسانی نیست.
ترامپ به عنوان یک تاجر و تاجر بیشتر بر تجارت و اقتصاد تمرکز می کند تا سیاست های جنگی. او علاقه مند است که وارد مذاکرات تجاری با ایران شود تا شرکت های آمریکایی بیایند و مانند شرکت های اروپایی قبل از برجام، در ایران سرمایه گذاری کنند. به نظر می رسد ترامپ می خواهد به جای ایجاد تنش و درگیری نظامی، از طریق تعاملات اقتصادی با ایران همکاری کند.
از سوی دیگر، منطقه خاورمیانه حساس ترین منبع انرژی در جهان است و هرگونه جنگ و تنش در این منطقه می تواند قیمت نفت و گاز را به میزان قابل توجهی افزایش دهد که این موضوع به شرکت های تجاری دنیا لطمه می زند. ترامپ به عنوان یک تاجر به دنبال افزایش قیمت انرژی و آسیب رساندن به بازارهای جهانی نیست. بلکه روند تقویت روابط اقتصادی بین ایران و آمریکا وجود دارد که بخشی از این روابط پس از توافق برجام بهبود یافت.
توافق برجام می توانست منافع اقتصادی خوبی برای ایران داشته باشد. به ویژه بازگشت حدود 100 میلیارد دلار از دارایی های بلوکه شده ایران. به نظر می رسد ترامپ نیز به دنبال تقویت چنین روابط تجاری است، زیرا سابقه او نشان می دهد که او همواره به دنبال تعاملات تجاری و اقتصادی است.
