وی ادامه داد: ویژگی بارز موج تکنولوژی کنونی در جهان «عظمت در عین کوچکی» است؛ یعنی بزرگترین داده‌ها و بزرگترین پیچیدگی‌های صنعتی و فناوری در کوچک‌ترین پلت‌فرم‌ها متجلی می‌شوند که یکی از الزامات اصلی توسعه این علوم و فناوری‌های جدید و پیشرفته یعنی «کلان زیرساخت‌های علمی» را تشکیل می‌دهد.
رئیس انجمن هسته ای ایران با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی ایران این موضوع را به خوبی درک کرده است، گفت: جمهوری اسلامی ایران با درک ضرورت توجه ویژه به موج کنونی فناوری، تنها در صدد ایجاد زیرساخت های ابرعلمی نیست. در کشور به منظور ارتقای کمی و کیفی. حوزه های مختلفی شامل امنیت غذایی، محیط زیست، بهداشت، درمان و در نهایت توسعه پایدار در کشور است، اما مشارکت فعال و موثر در این نوع پروژه ها نیز با مشارکت بالا در دستور کار قرار گرفته است. جدیت و عضویت در پروژه PIK در همین زمینه است.
کریمی ثابت با تاکید بر اینکه پروژه ها و زیرساخت های ابرعلمی در هر کشوری باید به عنوان یک نهاد فراملی مورد توجه قرار گیرد، تصریح کرد: برای ایجاد همکاری های پایدار باید سیستم ها و چارچوب هایی ایجاد شود که تضمین کننده همکاری های بلندمدت و پایدار باشد. به عبارت دیگر، باید بتوانیم اثرات ژئوپلیتیک ملی این گونه پروژه ها را به سطح اثرات ژئوپلیتیکی منطقه ای (یعنی کشورهای منطقه ای عضو پروژه) یا جمعی برسانیم، زیرا در این صورت همکاری بسیار پایداری شکل می گیرد.
وی با اشاره به عضویت ایران در پروژه راکتور تحقیقاتی هسته ای PIK روسیه، خاطرنشان کرد: این پروژه می تواند مبنای همکاری های علمی و فناوری مسکو و تهران در زمینه «پروژه های علمی بزرگ» باشد. زیرا با توجه به فعالیت تاریخی صنعت هسته ای ایران در حوزه پزشکی هسته ای و برنامه جامع ایران در زمینه کاربرد فناوری هسته ای در حوزه سلامت، امنیت غذایی، انرژی و محیط زیست و توانمندی های موجود در مجموعه PIK ممکن است. مکمل مناسبی برای ایران در این زمینه ها باشد.
رئیس مرکز ملی استانداردها و سیستم کیفیت اتمی ایران با ارائه پیشنهادهای مدیریتی برای ارتقای سطح همکاری ایران و روسیه در پروژه PIK به مشارکت راهبردی، تصریح کرد: شرایط برای تحقق این پیشنهاد کاملا مهیا است. به دلیل وجود منابع مکمل، اهداف مشترک و بازارهای هدف متفاوت.
به گفته کریمی ثابت، پروژه های «مگاعلم» پروژه های علمی بلندمدتی در مقیاس بزرگ هستند و اغلب نیازمند سرمایه گذاری های قابل توجه و همکاری های بین المللی هستند. این پروژه ها عموماً توانایی تأثیرگذاری بر جنبه های مختلف اقتصاد ملی و مؤلفه های کلان آن مانند رشد اقتصادی، توسعه سرمایه انسانی، پیشرفت های فناوری، تصویر ملی و قدرت نرم و همچنین همکاری های بین المللی را دارند.
وی افزود: سازماندهی یا مشارکت موفقیت‌آمیز در پروژه‌های ابرعلمی می‌تواند چهره یک کشور را در عرصه جهانی ارتقا بخشد و دستاوردهای علمی آن را ارتقا دهد.
معاون سازمان انرژی اتمی در این نشست پیشنهاد ایجاد سازوکار «سیستماتیک» برای «حاکمیت تعاملات علمی و فناوری» بین دو کشور را با محوریت طرح‌های «مگاعلم» برای شکل‌گیری همکاری‌های پایدار مطرح کرد: مؤلفه‌های متعددی مانند بانکداری. نظام، موسسات مالی، شرکت‌های خصوصی، بازار، نهادهای نظارتی، نهادهای قانون‌گذار، دولت، صنایع مرتبط و سایر اجزای نظام حاکمیتی کشور باید بتوانند با هدف اصلی دستیابی به نتایج علمی هماهنگ و همسو باشند. و تعاملات فناورانه در پروژه های ابرعلمی در سطح مشارکت استراتژیک.
