ابوالفضل خدایی: هوارد لافرانچی در مقاله‌ای برای کریستین ساینس مانیتور نوشت: همه مقامات آمریکایی می‌دانند که هر یک از بیش از صد موشک بالستیک ایرانی که به زمین اصابت می‌کرد، می‌توانست تلفات و خسارات وحشتناکی به همراه داشته باشد و جنگ غزه به یک جنگ تبدیل شد. جنگ درگیری منطقه ای گسترده تر با پیامدهای غیرقابل پیش بینی.
پس از یک تلاش دفاعی قدرتمند و جمعی برای خنثی کردن رگبار موشکی ایران، دولت بایدن اکنون امیدوار است که پیام “حمایت قوی” اسرائیل بتواند از تبدیل شدن جنگ غزه به یک درگیری منطقه ای جلوگیری کند.
در پایان داستان، اسرائیل بدون آسیب از حمله ایران بیرون آمد، نتیجه ای که نشان دهنده برتری نظامی اسرائیل و شرکای آن و هماهنگی بی نظیر آنها بود. اما فراتر از همه اینها، موفقیت در خنثی سازی این موشک های بالستیک بود که ماهیت مؤثر حمایت شرکای بین المللی از اسرائیل را در غلبه بر تنش های یک همسایه متخاصم برجسته کرد. حتی اردن و تا حدودی عربستان سعودی در این چارچوب دفاعی با آمریکا و دیگر شرکای آن همکاری کردند.
با توجه به این نمایش همبستگی بین المللی، ایالات متحده و سایرین امیدوارند که اسرائیل در ارزیابی های خود از پاسخ به حمله ایران و دستیارانش آن را در نظر بگیرد. یکی از مقامات ارشد کاخ سفید گفت: “هیچ کس نمی خواهد از نردبان تشدید بالا برود. خنثی کردن حمله ایران یک دستاورد فوق العاده از قدرت نظامی و همکاری شرکای ائتلاف بود. با نگاه به آینده، ما باید این را در نظر داشته باشیم.” یک نظر و در مورد آن فکر کنید.
برخی تحلیلگران می گویند شکست ایران در وارد کردن آسیب جدی به اسرائیل، شکست تهران است. برخی دیگر می گویند ایران با نشان دادن این که می تواند از خاک خود به اسرائیل حمله کند، آنچه را که در نظر داشت اجرا کرده است.
اما بایدن همچنین به نتانیاهو تاکید کرد که اگر اسرائیل تصمیم بگیرد که منطقه را به سمت یک جنگ بزرگ بکشاند، چنین حمایت قوی بین‌المللی از رهبری آمریکا کارساز نخواهد بود.
این وضعیت اسرائیل را در موقعیتی قرار می دهد که بین رویکرد تاریخی خود در قدرت نمایی و تلافی شدید در پاسخ به هرگونه تجاوز، با اهمیت حفظ حمایت بین المللی «آهنین»، تعادل ایجاد کند. قبل از حمله ایران، با مجازات اسرائیل حماس و غیرنظامیان فلسطینی در غزه، این حمایت رو به کاهش بود.
دیپلمات ها و تحلیلگران بین المللی می گویند اسرائیل باید دو عامل کلیدی را در نظر بگیرد: اول، آیا می تواند عدم پاسخ به چنین حمله ای را که اولین حمله در تاریخ اسرائیل است، تحمل کند؟ حمله ای که اگرچه شکست خورد، اما نشان دهنده ظرفیت و تمایل ایران برای درگیری با اسرائیل بود. ثانیاً، آیا حفظ حمایت بین‌المللی بر سیاست دفاعی اسرائیل از زمان تأسیس آن غلبه دارد؟ سیاستی که بر مقابله به مثل در برابر هرگونه حمله، حتی در برخی موارد با قدرت بیشتر تمرکز دارد؟
به گزارش رسانه های اسرائیلی، در نشست روز یکشنبه کابینه جنگ اسرائیل، درخواست برخی از اعضا برای حمله تلافی جویانه فوری به ایران منتفی شد. کابینه جنگ روز دوشنبه دوباره تشکیل جلسه داد و نشان داد که این تصمیم نهایی نیست.
بنجامین فریدمن، مدیر اندیشکده اولویت‌های دفاعی در واشنگتن، می‌گوید که اسرائیلی‌ها نمی‌خواهند وارد یک رویارویی تلافی‌جویانه با ایران شوند، بنابراین ممکن است جایی برای احتیاط وجود داشته باشد. آنها ممکن است بگویند پاسخ می‌دهند، اما پس از آن در همان سطحی عمل می‌کنند که سال‌ها علیه ایران انجام می‌دهند، مانند حمله به افسران سپاه و ترور دانشمندان هسته‌ای ایران.
311311
