«لیتانی» طولانی ترین رودخانه لبنان و منبع اصلی آب این کشور است. این رودخانه عمدتاً از شمال به جنوب جریان دارد، اما بخشی از رودخانه از شرق به غرب به سمت دریای مدیترانه و به موازات مرز رژیم صهیونیستی با جنوب لبنان میگذرد.
به گزارش «تابناک»، رودخانه لیتانی که جنوب لبنان را از بقیه مناطق این کشور جدا می کند، بارها در جنگ اسرائیل و حزب الله و همچنین در توافق آتش بس مطرح شده است.
پس از توافق آتش بس، حزب الله لبنان باید دنبال این رودخانه برود.
در طول جنگ اخیر، اگرچه ارتش اسرائیل به پایگاه های حزب الله در بیروت، در شمال لیتانی حمله کرد، این رودخانه به عنوان یک ویژگی طبیعی جنوب لبنان و به عنوان یک خط دیپلماتیک مهم عمل کرد.
«لیتانی» طولانی ترین رودخانه لبنان و منبع اصلی آب این کشور است. این رودخانه از دره حاصلخیز بقاع در غرب بعلبک سرچشمه می گیرد و در شمال صور به دریای مدیترانه می ریزد. رودخانه لیتانی با طول بیش از 140 کیلومتر طولانی ترین رودخانه لبنان است و میانگین آبدهی سالانه آن 920 میلیون متر مکعب برآورد شده است. سرچشمه رودخانه لیتانی و کل مسیر آن در داخل مرزهای لبنان است.
این رودخانه عمدتاً از شمال به جنوب جریان دارد، اما بخشی از رودخانه از شرق به غرب به سمت دریای مدیترانه و به موازات مرز رژیم صهیونیستی با جنوب لبنان میگذرد. بخش موازی با مرز اسرائیل و لبنان که به خط آبی نیز معروف است، حدود 17 مایلی شمال اسرائیل است.
در میان جمعیت جنوب لیتانی، 75 درصد مسلمانان شیعه هستند که از مقاومت حمایت می کنند، در حالی که 25 درصد دیگر را مسلمانان سنی، دروزی و مسیحی تشکیل می دهند.
لیتانی در قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل متحد به عنوان مدافع جنوب لبنان عمل کرد که به جنگ دوم لبنان در سال 2006 پایان داد و در تئوری، یک منطقه حائل ایجاد کرد. در واقع رودخانه لیتانی به عنوان یک منطقه حائل بین حزب الله و اسرائیل عمل می کند.
قطعنامه 1701 خواستار ایجاد منطقه ای بین خط آب و رودخانه لیتانی است که عاری از نیروهای مسلح، دارایی ها و سلاح های غیر از دولت لبنان و یونیفل است. [نیروی موقت سازمان ملل در لبنان] باشد
این قطعنامه “به یونیفل اجازه می دهد تا تمام اقدامات لازم را برای اطمینان از عدم استفاده از منطقه عملیاتی برای هیچ گونه فعالیت خصمانه انجام دهد.”
پس از جنگ 33 روزه و ناکامی رژیم صهیونیستی در اجرای مفاد قطعنامه 1701، حزب الله در سراسر منطقه بین لیتانی و اسرائیل تسلیحات و موشک ها را انبار کرده و تونل هایی حفر کرد.
تل بری، رئیس تحقیقات مرکز آلما، اندیشکده متخصص در چالش های امنیتی در مرز شمالی سرزمین های اشغالی، می گوید که حزب الله از رودخانه لیتانی به عنوان خط مرزی برای «خط اول دفاعی» خود در برابر اسرائیل استفاده می کند. دارای سه یگان ناصر و عزیز است که منطقه را بین آنها تقسیم می کند و هر کدام انبار گلوله مخصوص به خود را برای پرتاب به سمت اسرائیل دارد و نیروهای ویژه رضوان نیز از آن استفاده می کردند.
بیری می گوید: «حزب الله در گسترش منابع نظامی در سراسر منطقه سرمایه گذاری کرد تا آماده شلیک موشک به اسرائیل و آماده شدن برای مانورهای زمینی اسرائیل باشد». منتهی الیه جنوبی این سرزمین در چند کیلومتری مرز با اسرائیل، نقطه شروع حمله نیروهای رضوان به اسرائیل است.
بلافاصله پس از پیوستن حزبالله به حماس در جنگ غزه، اسرائیل از شورای امنیت سازمان ملل خواست تا اطمینان حاصل کند که حزبالله از قطعنامه 1701 تبعیت کرده و در شمال لیتانی باقی میماند.
دنی دانون، سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد روز جمعه به شورای امنیت سازمان ملل گفت: «اسرائیل نمیخواهد در جنوب لبنان باشد. هدف ما حفاظت از مردم است.» وی افزود: «برای اطمینان از این، شورا باید اطمینان حاصل کند که سازوکارهای کافی برای ارتش لبنان و یونیفل برای انجام تعهدات خود بر اساس قطعنامه 1701 وجود دارد.
بیری می گوید: ما می دانیم که توافقات دیپلماتیک واقعاً مانع از استقرار مجدد حزب الله در منطقه نمی شود. به نظر نمی رسد سیستم نظارت موثری باشد که بتواند با حزب الله بازسازی شده مقابله کند.
بر این اساس برخی کارشناسان صهیونیست از جمله «یوسی کوپرواسر» از کارشناسان مرکز امنیت و امور خارجه بیت المقدس و رئیس سابق تحقیقات اطلاعاتی ارتش رژیم صهیونیستی معتقدند در صورت عدم حضور ارتش اسرائیل در این منطقه، پس باید نظارت از راه دور توسط اسرائیل وجود داشته باشد.
وی تصریح می کند: جنگ زمانی پایان می یابد که حزب الله در شمال لیتانی باقی بماند. لیتانی، و از آنجایی که UNIFIL ثابت کرده است که قادر به اجرای چنین قطعنامه هایی نیست، اسرائیل باید یک سیستم نظارت بر عبور از رودخانه داشته باشد. “فقط چند نقطه وجود دارد که می توانید از لیتانی عبور کنید، بنابراین می توانید آن را کنترل کنید.”