به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از المیادین، جنگ روانی یکی از خطرناک ترین جنگ ها در هر نبردی محسوب می شود. ناپلئون بناپارت می گوید که “جنگ روانی” قوی تر از جنگ مسلحانه است زیرا تنها دو قدرت در جهان وجود دارد: ذهن و شمشیر. اما در دراز مدت، خرد همیشه شمشیر را شکست می دهد.
رابطه دور صهیونیست ها با جنگ روانی
جنگ روانی موضوعی است که در همه نبردها شاهد آن هستیم. در این میان رژیم صهیونیستی یکی از آشکارترین طرف‌های جنگ‌طلب جهان به‌شمار می‌رود که همواره از تاکتیک جنگ روانی برای فشار بر دشمنان خود استفاده می‌کند و این به سناریویی تکراری بویژه در جنگ‌هایش با لبنانی‌ها تبدیل شده است. تحمل.
مقاومت لبنان که به برکت مقاومت دو بار در سال‌های 2000 و 2006 موفق شد متجاوزان صهیونیست را شکست داده و آنها را از این کشور بیرون کند، در دوره‌های مختلف در معرض جنگ روانی رژیم صهیونیستی قرار گرفت و این وضعیت تنها مربوط به رژیم صهیونیستی نیست. دوره جاری و همچنین قبل از عملیات طوفان الاقصی در 7 اکتبر در آنجا بود. صهیونیست ها همواره لبنان را به ادعاهای توخالی مبنی بر بازگشت به عصر حجر تهدید کرده اند و پس از آغاز جنگ کنونی غزه، همچنان به تهدیدات و ادعاهای مکرر مبنی بر تبدیل لبنان به غزه دوم ادامه داده اند.
در شرایطی که بحث فردای جنگ در محافل صهیونیستی آغاز شده است، مقامات صهیونیستی اظهارات خود را در این زمینه در چارچوب جنگ روانی و تبلیغات سیاسی بیان می کنند. به عنوان مثال، یواف گالانت، وزیر جنگ رژیم اشغالگر قدس در جریان بازدید از مرزهای فلسطین اشغالی با لبنان اظهار داشت که اسرائیل هرگز اجازه نخواهد داد که وضعیت در مرز لبنان به 6 اکتبر (روز قبل از شروع عملیات طوفان ال-طوفان) بازگردد. اقصی).
وزیر جنگ رژیم صهیونیستی همچنین مدعی شد که ارتش اسرائیل توانست حزب الله را از مرزها بیرون کند! وی مدعی شد که اسرائیل از دو طریق تلاش می کند اسرائیلی ها را به شهرک های شمالی بازگرداند: از طریق مذاکره یا با آغاز جنگی گسترده علیه لبنان.
این اظهارات گالانت در حالی است که نیروهای حزب الله لبنان در مرزهای لبنان و فلسطین اشغالی حضور دارند و مسئولان شهرک های شمالی با اعلام تعطیلی این شهرک ها تاکید می کنند که شهرک نشینان جرات بازگشت به خانه های خود را ندارند و عصبانی هستند. با وعده‌های مسئولان مبنی بر تامین امنیت جبهه شمالی تضمین نمی‌کند که حادثه بزرگی مشابه حادثه 16 مهر در مناطق شمالی رخ ندهد.
از این رو، دروغ های گالانت و دیگر مقامات صهیونیست در شرایط تشدید جنگ روانی علیه لبنان رخ می دهد و می خواهند افکار عمومی شهرک نشینان اسرائیلی را آرام کنند.
تحقیقات تاریخی نشان می دهد که قدمت جنگ روانی به اندازه تاریخ است. جنگ روانی عبارت است از ایجاد تأثیر روانی برای تقویت روحیه طرف مهاجم در ازای تخریب روحیه مردم کشور مقابل به طوری که این افراد اعتماد خود را از دست داده، بترسند و عقب نشینی کنند.
اهداف جنگ روانی علیه لبنان
بر این اساس، اهداف جنگ روانی رژیم صهیونیستی علیه لبنان را می توان به شرح زیر تبیین کرد:
– لبنانی ها را متقاعد کنید که مقاومت بیهوده است و لبنان را به جنگ و ویرانی می کشاند.
– تضعیف روحیه مردم لبنان و حامیان مقاومت به ویژه در مناطق جنوبی، تحریک آنها علیه حزب الله و جلوگیری از پاسخگویی آنها به تجاوزات ارتش رژیم صهیونیستی.
– روحیه صهیونیست ها به ویژه شهرک نشینان ساکن در مناطق شمالی را بالا ببرید.
– ایجاد فضای متشنج از هرج و مرج و درگیری داخلی در لبنان و ایجاد فتنه بین فرقه ها و گروه های لبنانی.
تبلیغات سیاسی
تبلیغات سیاسی نیز با همین جنگ روانی همراه است. به طوری که کشورها سعی می کنند از طریق آن قدرت خود را نشان دهند و افکار و عقاید خود را به بازار عرضه کنند. در زمینه راهبردهای تبلیغاتی جنگ می توان بین دو استراتژی تمایز قائل شد: استراتژی حقیقت و استراتژی دروغ بزرگ.
استراتژی دروغ بزرگ، استراتژی است که در گذشته توسط رسانه های وابسته به نازی ها استفاده می شد و بر اساس ایده ای بود که هیتلر در کتاب «نبرد من» مطرح کرد. این استراتژی شامل یک دروغ بزرگ است که بارها و بارها تکرار می شود تا زمانی که گروه های زیادی از مردم آن را باور کنند. زیرا در آن زمان در سایه کمبود امکانات و وسایل ارتباطی گسترده، اکثر مردم وسعت فکری لازم را نداشتند و خیلی زود دروغ را باور می‌کردند و نمی‌توانستند بفهمند که تکرار یک دروغ به معنای صحت آن نیست.
استراتژی دروغ بزرگ
اما وقتی صحبت از رژیم صهیونیستی به میان می آید، از جنگ جولای 2006 با لبنان تا جنگ اکتبر 2023 با غزه، این رژیم از همان استراتژی نازی ها استفاده کرده است، استراتژی دروغ بزرگ.
دروغ‌های مقامات صهیونیستی در این جنگ‌ها به حدی بود که یک مطالعه دانشگاهی در دانشگاه بن گوریون در طول جنگ جولای نشان می‌دهد که اسرائیلی‌ها به سخنان سید «حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله بیش از خودشان اعتماد دارند. مقامات نظامی .
اودی لیبل، استاد صهیونیست در زمینه روانشناسی، می گوید که در جنگ ژوئیه، اسرائیلی ها در واقع رهبر نداشتند. در حالی که نصرالله رهبری بود که صادقانه صحبت می کرد و می گفت دقیقا چه اتفاقی می افتد، نیروهای ارتش اسرائیل کجا هستند، موشک ها در کجا فرود می آیند و عملیات به چه سمتی می رود.
در جنگ امروز، تفاوت این دو استراتژی را می توان از سخنان گالانت فهمید; جایی که وی اعلام کرد اسرائیل توانست حزب الله را از مرزها بیرون کند اما حزب الله همچنان در مرزها حضور دارد و به عملیات خود در شمال فلسطین اشغالی ادامه می دهد.
همچنین پنهان‌کاری و دروغگویی مقامات صهیونیستی درباره تعداد تلفات ارتش این رژیم در جنگ از دیگر مواردی است که ثابت می‌کند اشغالگران در این جنگ به استراتژی دروغ بزرگ متوسل شده‌اند. این در حالی رخ می دهد که حزب الله هر روز صادقانه نام شهدای خود را منتشر می کند و راهبردی که در پیش گرفته است، اولین راهبرد، استراتژی حق است.
