به گزارش بازار، میرسامان پیشوایی در افتتاحیه هفدهمین همایش ملی کیفیت و بهره وری در دانشگاه شهید بهشتی اظهار کرد: سال هاست که روی بی انگیزگی کار می کنیم. مشکل اصلی کشور در زمینه ارتقای بهرهوری برنامههای توسعه این است که نقصها را معرفی میکنیم و برای رفع آن برنامههایی داریم، اما هر سال که میگذرد با همان مشکلات دست و پنجه نرم میکنیم. نسل جدید در این زمینه به ما می گوید یا نظریه های شما اشتباه است یا تئوری های خود را به خوبی اجرا نمی کنید یا نمی خواهید این مسائل را حل کنید. خلاصه یا نمی دانی یا نمی خواهی یا نمی توانی. فهمیدم مشکل ندانستن است، اما گاهی نمیخواهیم و گاهی نمیتوانیم.
وی تصریح کرد: ما انگیزه ضعیفی داریم یعنی سیستم ها را به گونه ای چیده ایم که انگیزه نداشته باشد; کارهایی را با طراحی های پیچیده انجام دادیم که در کشور به صرفه نیست که حتماً باید در برنامه هفتم توسعه به آن بپردازیم. در سازمان ملی بهرهوری به موضوع انرژی بهعنوان یکی از ابرچالشهای بهرهوری نگاه میکنیم. همانطور که می دانید دسترسی به انرژی در کشور ما یکی از بهترین ها در جهان است و حدود 98 درصد تخمین زده می شود، اما از طرفی در سال گذشته کمترین رتبه را در جهان در شاخص شدت انرژی کسب کردیم. مصرف.
پیشوایی ادامه داد: شاخص شدت انرژی به این معناست که به ازای هر واحد تولید ناخالص داخلی چقدر انرژی مصرف می کنیم. در بخش عرضه هم همین مشکل را داریم و ضررهای ما در شبکه های انتقال، توزیع و تولید خوب نیست. میانگین راندمان نیروگاه های ما حدود 30 درصد و به گفته برخی کارشناسان کمتر است. در حالی که نیروگاه های پیشرفته جهان حدود 65 درصد راندمان هستند، فاصله ما با آنها بسیار زیاد است. اگر نیروگاه های خود را از نوع دیگ بخار معمولی به سیکل ترکیبی تبدیل کنیم، راندمان بسیار افزایش می یابد.
رئیس سازمان ملی بهرهوری ایران یادآور شد: سال گذشته 250 میلیارد دلار در دنیا در حوزه انرژی سرمایهگذاری شد که 58 درصد آن جذب بخش ساخت و ساز شد. خرج کردن ریشه در دغدغه و انگیزه دارد که به نظرم انگیزه در این زمینه کم است و اگر بتوانیم این را فعال کنیم اتفاق خوبی می افتد. سال گذشته با مشوق های وزارت نیرو شاهد اتفاقات خوبی در زمینه مصرف برق بودیم و قطعی برق شهری ما تقریبا صفر شد. بنابراین، در جاهایی که ما انگیزه ایجاد می کنیم، مردم آمدند و اگر به جایی نمی رسیم، به این دلیل است که ما انگیزه ایجاد نکرده ایم. بنابراین موضوع مهمی که باید در برنامه هفتم برای آن سازوکار نظارتی ایجاد کنیم، ایجاد انگیزه برای بخشهای مختلف است. در واقع باید کاری کنیم که بهره وری در کشور سودآور باشد.
وی ادامه داد: یکی از مصادیقی که نشان می دهد بحث مقررات برای ایجاد انگیزه مهم است و قانون گذاری به تنهایی کافی نیست، بحث بهره وری در حوزه ساخت و ساز است. ما در گذشته قانونی برای بهره وری صنعت ساختمان داریم اما این قانون بهره وری را در این زمینه بهبود نداده است زیرا سازوکار تنظیم و تقسیم سود را مشخص نکرده ایم و هنوز بهره وری در این زمینه به صرفه نیست. .
رئیس سازمان ملی بهرهوری ایران افزود: ما در سازمان ملی بهرهوری تلاش اصلی خود را در برنامه هفتم توسعه برای ایجاد کانالهای نظارتی مؤثر با محوریت افزایش انگیزه در بخش دولتی و خصوصی انجام دادهایم. در بخش دولتی ما هر کاری که بتوانیم انجام می دهیم تا بین تخصیص بودجه و دستمزد و بهره وری ارتباط برقرار کنیم. من در ابتدای کار سه شعار برای دولت بیان کردم. اول پیوند دستمزد و بهره وری، دوم پیوند بودجه بندی به بهره وری و سوم پیوند ارتقاء و انتصاب مدیران به بهره وری بود. امروز میتوانم بگویم بخش کوچکی از این موضوع محقق شده و توانستیم مجوز اتصال پاداش مدیران شرکتهای دولتی را بگیریم، اما هنوز نتوانستهایم قدمی در جهت ارتقا و ارتباط برداریم. مدیران
پیشوایی در پایان تصریح کرد: امیدواریم افرادی که در فضای نخبگان هستند حداقل در مطالبات عمومی ما را یاری کنند تا بخشی از دولت به اصلاحات قانع شوند. اگر به ما کمک کنند افکار عمومی را متقاعد کنیم، اتفاق خوبی می افتد. دگرگونی دولت از درون دولت سخت است اما با فشار نخبگان و مردم امکان پذیر است. درخواست من این است که در برنامه هفتم برای توسعه سازوکارهای نظارتی به ویژه در حوزه بهره وری ملی از جمله انرژی، آب و صندوق های بازنشستگی جامعه نخبگان گنجانده شود و همچنین حاضریم از انجمن های علمی و افراد صاحب نظر استفاده کنیم. تجربه. در گروه های کاری سازمان
رئیس سازمان ملی بهره وری ایران افزود: در حال حاضر 30 کارگروه تخصصی در حوزه بهره وری داریم و آمادگی داریم نمایندگان انجمن های علمی مربوطه را در این کارگروه ها داشته باشیم و از توصیه های آنها به دولت حمایت کنیم تا این اتفاق بیفتد.