حشمت الله فلاحت پیشه، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی شورای اسلامی، تاکید کرد که به دلیل دخالت دولت و بی کفایتی مدیران منصوب از سوی دولت، پولی که مردم پس انداز کرده اند. برای بازنشستگی برسند مایه شرمساری است و در نتیجه اکنون با نارضایتی در صندوق های بازنشستگی مواجه هستیم، هشدار داد: این اقدامات منجر به ناامنی روحی و روانی کارگران و کارمندان می شود، پس از این نه تنها ورشکستگی صندوق های بازنشستگی را خواهیم داشت، بلکه ورشکستگی نیز خواهیم داشت. امید به آینده: طبقات مولد جامعه را داریم که خطرناکتر از خطر ورشکستگی صندوق ها تلقی می شود!
ماکت اطلاعیه رسمی افزایش حقوق کارمندان و بازنشستگان/ سالی که ساخته نشده از بهار قابل مشاهده است.
همه چیز درباره افزایش سن بازنشستگی/ حاج اسماعیلی: چرا بار اصلاحات فقط بر دوش مردم است؟
وعده مجلس مبنی بر تناسب حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی
حشمت الله فلاحت پیشه تصریح کرد: تجربه دو سال و نیم همراهی با دولت و مجلس کنونی این واقعیت تلخ اقتصادی را نشان داد که شاهد تلفیق افراطی ترین سیاست های اقتصادی لیبرالی و افراطی ترین سیاست های اقتصادی کمونیستی در رفتار اقتصادی رفتاری هستیم. این دولت و مجلس رفتاری که کمتر در هیچ جای دنیا دیده می شود!
و افزود: دولت وقتی منافعی دارد دستورات اکید کمونیستی می دهد و با سیاست چپ سعی می کند اقتصاد را هدایت کند. وقتی سعی می کنید حقوق مردم را کاهش دهید و آنها را از آنها سلب کنید، به سیاست های ریاضتی لیبرالی متوسل می شوید. جالب است که در این دولت و مجلس بیشتر شعارهای مقابله با لیبرالیسم و غرب را می شنویم!
سیاست مالی دو سال اخیر یکی از ظالمانه ترین سیاست های اقتصادی بود
این استاد دانشگاه با یادآوری اینکه در دولت فعلی بیش از 20 مورد اعمال مالیات، عوارض و افزایش قیمت خدمات بوده است، آن را یکی از ظالمانه ترین سیاست های اقتصادی دانست که تاکنون شاهد آن بوده ایم و تصریح کرد: دولت در موارد مختلف در زمینه ها، خدمات مورد نیاز گران شده و مالیات ها افزایش یافته است. تا جایی که در دو سال اول بودجه این دولت بیش از صد درصد افزایش یافت! هیچ دولتی در هیچ کجای دنیا، در دو سال، چنین مالیات استانی را پیش نبرده است!
به دلیل بی کفایتی مدیران، پول روزهای بازنشستگی شرم آور بود!
فلاحت پیشه ادامه داد: اکنون نیز شاهد هستیم که آسیب پذیرترین حقوق بگیران جامعه تحت عنوان تهاجم دولت به حقوق بازنشستگی کارمندان و کارگران از این سیاست های ظالمانه در امان نیستند. بازنشستگان طبق قانون هزینه دوران بازنشستگی خود را در زمان و تاریخ مقرر پرداخت کردهاند، اما به دلیل دخالتهای دولت و بیکفایتی مدیران منصوب از سوی دولت، پولی که مردم برای رسیدن به ایام بازنشستگی پسانداز کردهاند به هدر رفته است. در نتیجه اکنون با نارضایتی در صندوق های بازنشستگی مواجه هستیم.
مجلس در این رفتار دولت شریک است
وی تاکید کرد: به جای اینکه دولت ها به عنوان مقصر اصلی این نارضایتی، هزینه را خودشان بپردازند، امروز بهای آن را بر دوش بازنشستگان و کارمندان می گذارند! بازنشستگانی که برخلاف قانون هنوز از حقوق خود برخوردار نشده اند. دولت موظف است 90 درصد حقوق کارکنان فعلی را به بازنشستگان پرداخت کند، این هنجار قانون برنامه است. اگر فردی در دولت این حکم را اجرا نکند، مجلس موظف است در قالب ماده 334 آیین نامه داخلی مجلس او را به عنوان ناقض حقوق ملت به دادگاه معرفی کند، اما نه تنها مجلس این کار را نکرد. بنابراین. این وظیفه را انجام دهید، اما ما شاهد مجلس هستیم. به نوعی دولت هم در این رفتار شریک است!
این استاد دانشگاه یادآور شد: در قانون برنامه هفتم برای اولین بار توطئه ای در قالب ماده درج شد و قرار شد دو سال اخیر برای ارزیابی حقوق بازنشستگان به پنج سال افزایش یابد که اعتراض هایی را در پی داشت. . اما پس از آن به جای پاسخگویی به خواسته دولت در صندوق های بازنشستگی، افزایش سقف سنی بازنشستگی و در عین حال عدم پرداخت بدهی دولت به صندوق های بازنشستگی، کارگران و کارمندان این کشور را مجبور به پرداخت بیش از حد خود کردند. می توان. وظیفه خود را انجام دهید و این ظلم دیگری خواهد بود!
تامین مالی دولت از محل فشار اقتصادی بر مردم، سیاستی کاملا نئولیبرالی
این عضو سابق شورای اسلامی تاکید می کند که این سیاست لیبرالی نیست، بلکه کاملاً نئولیبرالی است که در آن دولت از محل فشار اقتصادی بر مردم، بودجه خود را افزایش داده، وظایف بودجه ای خود را کاهش داده و بر دوش مردم می گذارد. میان زاد در گفت و گو با خبرنگار جماران افزود: بازنشستگان امروز و بازنشستگان آینده نیز از این معضل مصون نیستند، شاید افرادی که به دلیل شرایط سخت کاری نمی توانند دوره ای به نام بازنشستگی را در محدوده تعیین شده از سوی دولت و قبل از مرگ ببینند. برای. !
مقایسه سال های کار در ایران با اروپایی ها مقایسه متفاوتی است
فلاحت پیشه با انتقاد از برخی نظرات دولت مبنی بر مقایسه سقف بازنشستگی در ایران با برخی کشورهای اروپایی در اسکاندیناوی، فرانسه و … آن را مقایسه ای نادرست خواند و افزود: متاسفانه به دلیل مشکلات اقتصادی در جامعه ایران، اکنون کمتر شده است. کارمندان و یک کارگر می تواند با شغل زندگی خود را بگذراند و «کار» بر کل زندگی این قشر از جامعه تأثیر گذاشته است، اما نباید فراموش کرد که اولین اصل در کار، چه کارمند و چه کارگر، این است که زندگی روزمره او باشد. به سه بخش کار، استراحت و تفریح تقسیم می شود. اما کسانی که وارد سن بازنشستگی میشوند کسانی هستند که عمر کاری خود را در اوج مشکلات اقتصادی کشور، در اوج فشارهای ناشی از تحریمها و در اوج ناکارآمدی دولت سپری کردهاند و اکنون واقعاً این شرایط را نداریم. توانایی انجام آن این وظیفه غیرمنصفانه و کاملا لیبرال مجلس و دولت است که منتظر این سالهای اضافی برای بازنشستگی و پرداخت هزینه بی کفایتی دولت باشند.
در پشت شعارهای انقلابی برخی سیاست های ریاضتی را به مردم تحمیل می کنند
وی با بیان اینکه کارمندان جامعه ما بار دیگر شاهد حضور عده ای در پشت شعارهای انقلابی گری هستند، عملاً در میدان فرمان کاملاً کمونیستی و در عرصه تحمیلی، سیاست های ریاضتی هستند. با آزادی کامل با مردم برخورد می کنند، وی به جماران گفت: اگر فردی بخواهد فجایع اقتصادی، لیبرالی و کمونیستی در جامعه را ارزیابی کند، لازم نیست در کشورهای دیگر و بخشی از سیاست هایی که در این دولت و مجلس شکل می گیرد بررسی شود. متأسفانه آنها لیبرال ترند، لیبرال تر و کمونیست تر از کمونیسم هستند.
عرصه کار و تولید دچار ناامنی روانی است!
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در دهمین دوره قانونگذاری خود با اشاره به کاهش انگیزه پرداخت بیمه با افزایش سن بازنشستگی، تاکید کرد: با چنین سیاستی، بخش کار و تولید کشور از ناامنی روانی و روانی رنج می برد. در اقتصاد سالم وظیفه دولت و مجلس ایجاد امنیت روانی برای این منطقه است که از ناامنی رنج می برد. وضع مالیات عمدتاً منجر به رکود در حوزه صنعت و تولید و بخش تولیدی جامعه میشود و سیاستهای ریاضتی و عدم انجام وظیفه دولت در قبال صندوقهای بازنشستگی نیز منجر به ناامنی روانی کارکنان جامعه میشود.
فلاحت پیشه با تاکید بر اینکه گستره این سیاست ها را نباید تنها در حوزه تامین اجتماعی دید، تصریح کرد: دولت ها یک سری منابعی هستند که خلق پول آنها مربوط به دولت نیست بلکه به مردم مربوط می شود مانند کسورات، بیمه تامین اجتماعی. و بیمه بازنشستگی و غیره یا به دلیل کسری های مختلف کنار گذاشته شده اند یا در یک سری بنگاه ها به صورت بهره وری سرمایه گذاری شده اند. اکنون می بینیم که این شرکت ها مانند شستا عملاً به زندگی خصوصی دولت ها و افراد وابسته به آنها تبدیل شده اند و بسیاری از هیئت مدیره و افرادی که قبلاً در این شرکت ها سمت و سمتی داشته اند از حقوق و مزایا و هدایای چندین نفر برخوردار می شوند. 10 میلیون تومان. در صورتی که قرار است تحت عنوان بهره وری از سپرده های کارگران در صندوق های بازنشستگی کارکنان و کارگران اقدام کنند.
دولت ها از پرداخت 80 هزار میلیون یورو بدهی به صندوق توسعه ملی طفره رفته اند
وی با بیان اینکه بر اساس قانون برنامه دولت موظف به بازپرداخت بدهی خود به این صندوق ها بود، ادامه داد: اکنون همانطور که دولت ها از زیر بار پرداخت حدود 80 میلیارد یورو از بدهی خود به ملی رها شده اند. صندوق توسعه دیگر زیر بار این تعهد نخواهد بود. دولتها همیشه بهانهای دارند با این عنوان که بخشی از این سازش مربوط به دولتهای گذشته است و دولت فعلی نمیتواند سازش را بپذیرد. اما واقعیت این است که هرکس مسئولیت دولت، وزارتخانه یا صندوق را بر عهده بگیرد، با علم به اینکه باید به تمام وظایف قانونی از جمله پرداخت معوقات عمل کند، این موضوع را پذیرفته است.
مجلس ضعف نظارتی دارد
فلاحت پیشه بیشتر این چالش ها را به ضعف نظارتی مجلس ربط داد و خاطرنشان کرد: اگر مجلس در قالب تحقیق و تفحص و یا اعمال اصل 234 موضوع را پیگیری کند، مدیران فعلی و سابق هر کدام از آنها عدم تعهد مجرم هستند. وظیفه قانونی خود تحت عنوان پرداخت این بدهی ها.
بعد از ورشکستگی صندوق های بازنشستگی، ورشکستگی امید به آینده طبقات مولد جامعه را داریم!
وی تاکید کرد: این اقدامات منجر به ناامنی روانی کارگران و کارمندان می شود و پس از آن نه تنها ورشکستگی صندوق های بازنشستگی را داریم، بلکه ورشکستگی امید به آینده را در بین طبقات مولد جامعه داریم که خطرناکتر است. از خطر ورشکستگی صندوق ها.
با این قانون طبقات محروم با مرگ بازنشسته می شوند!
این عضو هیات علمی دانشگاه با اشاره به فرسودگی جسمی و روحی کارگران و کارمندان پس از 30 سال کار به جماران گفت: متاسفانه با این قانون طبقات مستضعف جامعه که بار اصلی تولید و کار جامعه را به دوش می کشند. ، با مرگ بازنشسته خواهد شد.” و حقوق بازنشستگی را نمی بینند! آنها قربانی کسانی هستند که موقعیت های سیاسی و مدیریتی خود را تنها با مرگ از دست می دهند. آنها هم بازنشسته نمی شوند و یک سری افکار کاملا الیگارشی دارند که عامل بدبختی نظام اقتصادی این جامعه است. متأسفانه ما با شرایطی مواجه هستیم که این افراد فقط از طریق مرگ بازنشستگی سیاسی خود را می گیرند.
بی عدالتی اجتماعی طرف دیگر بی عدالتی سیاسی در کشور است
فلاحت پیشه افزود: این واقعیت بیش از هر چیز نشان دهنده بی عدالتی اجتماعی است که بیش از هر چیز طرف دیگر بی عدالتی سیاسی در کشور است. محرومیت اقشار پایین به دلیل عدم بازنشستگی سیاسی مدیرانی است که مسبب مشکلات اقتصادی امروز جامعه و کمبود منابع از این صندوق ها هستند و همچنان مسئول هستند.
۲۷۲۲۰