در میان سیاستمداران ایرانی، قالیباف عجیب ترین است. او هرگز نتوانسته است ثبات و ثباتی را که برای سیاست مؤثر لازم است نشان دهد. عجیب تر این است که او این کار را نه یک بار بلکه چندین بار انجام داد.
اطلاع رسانی کند جریان جدید روزنامه همه میهن نوشت: انگار چند بار از یک سوراخ گزیده شدی. افق بلندمدت ندارد. بنابراین درگیر مسائل کوچک و تاکتیکی می شود. کافی است به سایر سیاستمداران نگاه کنید تا ثبات رفتاری را بیاموزید و این همه سرمایه سیاسی را هدر ندهید. شاید دلیل اصلی نداشتن مشاوران قابل اعتماد و خیرخواه باشد. از طرفی مشاورانی هستند که علایق شما را به شما ترجیح می دهند.
این اشتباهات از زمان انتخابات 2014 تکرار شده و در 20 سال گذشته نیز تکرار شده است. در سال های 1384، 1392، 1396، 1402 و حتی 1403 تکرار شده است. در همه موارد، دوست و دشمن سیاسی خود را نشناخت و در دام افتاد و بارها ناکام ماند; اگرچه در همه موارد امکانات مهمی داشت. او همیشه خودش شکست خورد و حالا دوباره آن اشتباه را تکرار می کند.
برخورد رقبای وی در انتخابات سال گذشته و در غیاب اصلاح طلبان به گونه ای بود که آرای وی در تهران در سال 1402 نسبت به سال 1397 70 درصد کاهش یافت و او از رتبه اول به چهارم سقوط کرد و شعار داد. جبهه انقلاب اما در هفته آخر انتخابات، یاران انقلابی اش چنان با او کردند که احتمالا از کاندیداتوری پشیمان شد.
او که بهترین و آخرین شانس ریاست جمهوری را داشت با حدود 14 درصد آرا حذف شد. در حالی که تمام کارکنانش به پزشکان مراجعه کردند، آنها خود را مجبور کردند که از جلیلی حمایت کنند. تلاش هایی که حتی پیش از این برای برکناری او از ریاست مجلس انجام شده بود بر هیچ کس پوشیده نبود. واقعاً عجیب است که فردی با ادعای سیاستمداری بتواند در جامعه و با افرادی با این رفتار حمایتی شغلی پیدا کند.
اکنون مواضع آنها در مورد ظریف و قانونی نبودن این انتصاب. از طرفی بی ثباتی را نشان می دهد. اولاً برای ساختن چنین صحنه ای نیازی به صرف سه ماه نبود. ایشان جلسات زیادی با آقای داشتند و می توانستند و باید در آنجا و با حضور رئیس قوه قضائیه موضوع را حل می کردند.
واقعا باید برای وضعیت سیاسی ایران گریه کرد که در چنین شرایط بحرانی کشور که در تاریخ بی سابقه است. مشکلی که نباید پیش بیاید و یا با چند حکم داخلی حل شود، تنها به دلیل کینه توزی و کینه توزی این گروه و کشاندن رئیس مجلس توسط قدرت طلبان غیرمسئول به مشکل اصلی کشور تبدیل می شود. با آنها
ثانیاً از کی آقایان مدافع قانون شده اند و این مورد دوم است؟ جناب آقای قالیباف! دو سال است که رفتارهای غیرقانونی علیه زنان وجود دارد که وکلا و حتی دادگاه ها آن را نپذیرفته اند. اما تاکنون نه شما و نه مجلس حتی یک قضاوت انتقادی یا اقدام عملی در مورد این رفتارها مشاهده نکرده‌اید. حالا چرا دوباره گرفتار سفر و بازی این جماعت شوم؟ شما در گذشته با انواع تخلفات بودجه مصوب برخورد کرده اید. شاید ما این را نمونه ای از قانون گرایی آنها می دانستیم.
عقل عامه جوابی برای این رفتار آقای رئیس جمهور ندارد مگر اینکه اشاره به تغییر یا عزل مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشور داشته باشد. صندوقی که باید به وضعیت مستمری بگیران برسد و حیاط خلوت این و آن نباشد. شما خوب می دانید که اگر متحد شما در جبهه انقلاب رئیس جمهور می شد، تا به حال همه دوستان شما برکنار شده بودند.
همان کاری که با دوستان شما در شهرداری کردند. اما دولت پزشکان نه تنها این کار را نمی کند، بلکه سعی کرده افراد شایسته و حتی مرتبط با شما را به کار گیرد.
اما قرار نیست هر فرد نالایق به دلیل حمایت یا وابستگی سر کار بماند. بهتر است دست از خودآزاری سیاسی بردارید و به مشاوران واجد شرایط و مورد اعتماد مراجعه کنید.
