«امنیت ملی» مهمترین مسئله امروز ایران است

بیژن عبدالکریمی در گفتگوی اختصاصی با روزنامه آرمان امروز:

آرمان مروز-رضا پورحسین: سال 1403 به یکی از عجیب ترین سال های دهه های اخیر در ایران تبدیل شد. ناتمام ماندن دولت سیزدهم، رویارویی مستقیم با اسرائیل، تغییر دولت و افزایش بی سابقه فشارهای خارجی بر کشور تنها بخشی از عجایب امسال است که در 7 ماه گذشته به پایان رسیده است.
به گفته تحلیلگران، این رویدادهای غیرقابل پیش بینی باعث سردرگمی در جامعه شده است که می تواند پیامدهای نامطلوبی داشته باشد. پیامدهای آن، شاید واضح ترین، افزایش شکاف در جامعه و بارزتر شدن مقوله تکثرگرایی در کشور باشد.
برای برون رفت از این وضعیت، هر متفکری دستور پخت متفاوتی می دهد، اما به نظر می رسد نقطه مشترک همه این دستور العمل ها، نقش نخبگان در آینده سیاسی کشور است. طبقه ای که این روزها حرف هایش کمتر به گوش مردم و نظام سیاسی می رسد.
در همین رابطه بیژن عبدالکریمی، استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل اجتماعی به روزنامه «آرمان امر» گفت: امروز چیزی به نام جامعه در کشور ما وجود ندارد و این به این دلیل است که جامعه ما شکل یکسانی ندارد. . یعنی نمی توان گروه خاصی را نماینده جامعه دانست.
و افزود: از سوی دیگر، بخش کوچکی از آنها از روی ناآگاهی همسو با قتل‌های منطقه هستند و دید جزئی دارند. این تقسیم بندی نشان می دهد که جامعه ما حالت جمع دارد و مردم سردرگم هستند.
عبدالکریمی در پاسخ به این سوال که آشفتگی ایجاد شده در جامعه چه عواقبی می تواند داشته باشد، گفت: سردرگمی در جامعه می تواند منجر به رخنه شود و این شکاف دشمن را به طرح ریزی جنگ گسترده تر تشویق می کند. شکاف اجتماعی امروز آنقدر مشهود است که نتانیاهو تصمیم می گیرد به مردم ایران پیام بدهد و با رضا پهلوی دیدار کند. او با تکیه بر این شکاف می گوید مردم ایران ناراضی هستند و خود را در نقش ناجی قرار می دهند. این یک دروغ بزرگ است زیرا شادی هرگز از خارج از مرزها وارد کشور نمی شود. و افزود: در چنین شرایطی بخشی از جامعه دست به کارهایی می زند که نتایج آن مورد پسند او نیست. شاید ملموس ترین نتیجه شروع جنگ باشد. بدون شک امروز می توان برای برون رفت از این وضعیت اقداماتی انجام داد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: زمان بسیار مهم است و دولت آقای بیزیکیان باید امروز اقداماتی را برای کاهش شکاف موجود در جامعه انجام دهد. کارآمدی آقای مزیکیان سیگنالی از سوی اقتدار سیاسی بود به این معنا که این اراده برای تغییر فضای حاکم بر جامعه شکل گرفته بود، اما این سیگنال به دلیل نارضایتی از شرایط موجود مورد استقبال نخبگان، روشنفکران و مخالفان قرار نگرفت.
عبدالکریمی ادامه داد: از سوی دیگر چهره های تندرو حاضر در کشور به دلیل محدودیت فکری اجازه باز شدن فضای سیاسی را نمی دهند. منافع رانت خواران و وجود سطح پایین تفکر باعث شده این کشور این روزها کمتر شادی را تجربه کند.
وی افزود: این اتفاقات ما را در شرایط پیچیده ای قرار داده است و نخبگان جامعه باید متوجه مشکلات کشور و این پیچیدگی باشند. اگر نخبگان و منتقدان شرایط کنونی در مورد اهمیت امنیت ملی کشور به اجماع برسند و نیازهای ژئوپلیتیکی و امنیتی کشور را درک کنند، انقلابی مهمتر از انقلاب مشروطه در این کشور رخ خواهد داد. تنها راه پیش روی ما کاهش فشار خارجی بر کشور و تامین خواسته های مردم است.
این کارشناس اجتماعی در گفت و گوی اختصاصی با روزنامه «آرمان امروز» گفت: حکمرانی سیاسی ایران یک سری الزامات سیاسی و ژئوپلیتیکی دارد که روشنفکران، دانشگاهیان، نخبگان و سپس توده های بزرگ جامعه این الزامات را درک نمی کنند و آن را می پذیرند . موضعی مبتنی بر عدم درک مقتضیات و همین امر باعث می شود نظام سیاسی از هر سو تحت فشار شدید قرار گیرد و همه درها به روی آن بسته شود. بنابراین، مجبور است، بنابراین یک قرار گرفتن در معرض کنترل انجام می شود.
عبدالکریمی تصریح کرد: این شرایط سخت نباید باعث شود که رویکرد اشتباه در دستور کار قرار گیرد. نهادهای مسئول تامین امنیت کشور باید در نظر داشته باشند که با برخورد خشن نمی توان همه مشکلات را حل کرد، اگرچه حساسیت های آنها قابل درک است. از سوی دیگر، روشنفکران باید به این نتیجه برسند که حفظ ایران مهمترین مسئله در حال حاضر است. مشکلات کشور تنها زمانی قابل حل است که موجودیت ایران در خطر نباشد. امروز امنیت ملی ایران در خطر است و در چنین شرایطی راه حل معقولی برای حل مشکلات پیدا نمی شود.
این استاد دانشگاه در پاسخ به سوال روزنامه «آرمان امروز» مبنی بر اینکه دولت چه اقداماتی را برای کاهش شکاف در جامعه انجام دهد، گفت: بازگشت دانشجویان اخراجی به دانشگاه ها اقدام خوبی است و دولت نسبتا خوب عمل کرده است در این رابطه اما باید در این زمینه تشویق شود. بازگشت اساتید اخراجی به دانشگاه ها، آزادی برخی از زندانیان سیاسی و از سرگیری تحصیل دانشجویان نشانه های خوبی است و باید درک شود. درک مشکلات نباید طوری باشد که کشور ویران شود.
و افزود: باید به مسئله ملی فکر کرد، اما برعکس، نوعی آنارشیستی در جامعه ما حاکم است که منتقدان آن را جدی‌تر می‌بینند. این بدان معناست که ما خودمان آتش افروز شده ایم. ما نباید به زمینی برای حمله دشمن خارجی تبدیل شویم، زیرا در این صورت زندگی مردم دشوارتر از وضعیت فعلی خواهد بود. ما برای زندگی سیاسی و اجتماعی خود نیازمند پروتکل هستیم. هم قدرت سیاسی و هم روشنفکران باید از این پروتکل پیروی کنند. مشکل اصلی کشور در حال حاضر امنیت ملی است و هیچکس حق ندارد در شرایط کنونی امنیت ملی را نادیده بگیرد و نیروهای دفاعی کشور را تضعیف کند.
عبدالکریمی تصریح کرد: نخبگان جامعه ابتدا باید حد و مرزها را ترسیم کنند تا مرزها حفظ شود و آسیبی به کشور وارد نشود. نادانی که اصرار دارد حمله نظامی به ایران باید انجام شود و حمله نظامی منجر به سقوط حاکمیت سیاسی و آزادی می شود، یک فرد نادان و با نیات شوم است. افرادی که این تفکر را دارند بخشی از بحران هستند. امروز جریان شبه روشنفکری کشور بخشی از بحران است و بحران های ما فقط ناشی از تفکرات گروه های تندرو نیست.
این کارشناس حوزه جامعه خاطرنشان کرد: امروز جامعه ایران از دو طرف تحت فشار است. اول از طرف شبه روشنفکران و دوم از طرف رادیکال ها. نخبگان باید در این زمینه خط کشی کنند. امنیت ملی کشور یکی از خطوط قرمزی است که دولت، روشنفکران و در نتیجه توده مردم باید مراقب آن باشند. حاکمیت حافظ منافع ملی است، اما نباید از قدرت قهری استفاده کند. کنش و واکنش شبه روشنفکران و گروه های رادیکال فضای جامعه را خطرناک کرده است و به همین دلیل باید در دو جبهه مبارزه کنیم.