بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی عرب نیوز مطلبی به قلم «احتشام شهید» با عنوان ظهور ارزهای دیجیتال در خاورمیانه و آسیا منتشر کرده است. ترجمه متن مقاله در زیر آمده است.
ارزهای دیجیتال به عنوان پرتو امید در رویای غالباً دست نیافتنی مالی، به ویژه در آسیا و خاورمیانه در حال ظهور هستند. آخرین پیشرفت در این زمینه ارزهای دیجیتال بانک مرکزی است که در شرف استفاده برای پرداخت های برون مرزی است. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی با ارائه راه‌حل‌های مالی کارآمدتر و فراگیرتر، می‌توانند چشم‌انداز مالی را تغییر دهند و فرصت‌های جدیدی را در مناطقی ایجاد کنند که سیستم‌های بانکداری سنتی فعال نبوده‌اند. با این حال، آنها باید ناکارآمدی های ذاتی سیستم پرداخت را برای دستیابی به پتانسیل کامل آن برطرف کنند.
برای افراد ناآشنا، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی که معمولاً به عنوان CBDC شناخته می شوند، اشکال دیجیتالی ارزهای رسمی هستند که توسط بانک های مرکزی کشورها صادر و تنظیم می شوند. برای درک نحوه عملکرد آنها، به یک کیف پول دیجیتال در تلفن هوشمند یا برنامه بانکداری تلفن همراه خود فکر کنید. کیف پول شما به جای اینکه ارز دیجیتال پیش‌فرض بانکتان را در خود جای دهد، می‌تواند حاوی ارز دیجیتال بانک مرکزی باشد که می‌تواند برای پرداخت کالاها و خدمات، انتقال پول به دیگران یا پس‌انداز، درست مانند پول نقد فیزیکی استفاده شود.
ارزهای رمزنگاری شده بانک مرکزی مزایای ذاتی را برای تراکنش های مالی از جمله شفافیت و امنیت بیشتر، کمک به کاهش کلاهبرداری و پولشویی ارائه می دهند.
با قضاوت در مورد تعداد فزاینده کشورهایی که به دنبال پیاده سازی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی هستند، آنها به معنای واقعی کلمه در حال کسب درآمد هستند. صندوق بین‌المللی پول اخیراً گزارش داده است که 130 کشور که مجموعاً 98 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می‌دهند، در حال بررسی معرفی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی هستند. یک نظرسنجی توسط تیم های کشوری صندوق بین المللی پول نشان داد که 19 اقتصاد از 31 اقتصاد در خاورمیانه و آسیای مرکزی این احتمال را در نظر گرفته اند یا فعالانه در حال بررسی هستند.
یکی از مهمترین مزیت های ارزهای دیجیتال، پتانسیل آنها برای گسترش دسترسی به خدمات مالی است. در بسیاری از بخش‌های آسیا و خاورمیانه، بخش‌های بزرگی از جمعیت، اغلب به دلیل فقدان زیرساخت‌های فیزیکی بانکی یا الزامات شناسایی دقیق، فاقد بانک یا فاقد بانک هستند. ارزهای دیجیتال که از طریق تلفن همراه و اینترنت قابل دسترسی هستند، راه حلی مناسب برای این امر ارائه می دهند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی با ارائه توانایی دور زدن موانع بانکداری سنتی، به مشارکت بیشتر افراد در سیستم مالی کمک می‌کند و پس‌انداز، سرمایه‌گذاری و تراکنش را برای آنها آسان‌تر می‌کند.
ارزهای دیجیتال می توانند جایگزین ایمن تر و قابل اطمینان تری در اقتصادهایی باشند که هنوز به شدت به پول نقد متکی هستند.
علاوه بر این، ارزهای رمزپایه می توانند زمان تراکنش سریع تری را نسبت به سیستم های بانکی سنتی تسهیل کنند. این کارایی می تواند به افراد و کسب و کارها کمک کند تا امور مالی خود را به طور مؤثرتر و با تاخیر کمتری مدیریت کنند. ارزهای دیجیتال همچنین می‌توانند جایگزین مطمئن‌تر و مطمئن‌تری در اقتصادهایی که هنوز به شدت به پول نقد متکی هستند، ارائه دهند. آنها خطرات مربوط به حمل و نقل و جابجایی پول نقد را به ویژه در مناطقی با سابقه جرم بالا کاهش می دهند. هزینه بالای تراکنش های مالی مانعی برای بسیاری از افراد در این مناطق است. سیستم‌های بانکداری سنتی و خدمات حواله معمولاً کارمزدهای بالایی را تحمیل می‌کنند که می‌تواند برای افراد با درآمد پایین بازدارنده باشد. ارزهای دیجیتال این هزینه ها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند. کارمزدهای کمتر تراکنش، از جمله برای حواله های بین مرزی، به این معنی است که ارزهای دیجیتال، انتقال پول در داخل و خارج از کشور را مقرون به صرفه تر می کنند.
این امر به ویژه برای کارگران مهاجر در خاورمیانه مفید است، بسیاری از آنها برای خانواده های خود در آسیا پول می فرستند. به عبارت دیگر، کارمزد تراکنش های کمتر، خدمات مالی بیشتری را به افراد بیشتری ارائه می کند. ارزهای دیجیتال نیز کارایی و سرعت تراکنش های مالی را افزایش می دهند. فرآیندهای بانکداری سنتی می تواند کند و دست و پا گیر باشد، به ویژه برای نقل و انتقالات بین المللی که به واسطه های متعدد نیاز دارند.
کشورهای منطقه خاورمیانه و قاره آسیا به طور فزاینده ای پتانسیل ارزهای دیجیتال برای حمایت از پروژه های مالی را تشخیص می دهند.
ارزهای دیجیتال می توانند تراکنش های فوری را تسهیل کنند، زمان انتظار را کاهش دهند و به طور کلی تجربه کاربر را بهبود بخشند. این فوریت برای مشاغل و افرادی که برای مدیریت امور مالی و حفظ عملیات خود به پرداخت های به موقع وابسته هستند بسیار مهم است.
بانک های مرکزی همچنین در حال بررسی پتانسیل ارزهای دیجیتال برای تقویت سیاست های پولی، بهبود سیستم های پرداخت و کاهش وابستگی به پول نقد هستند. هدف از این طرح ها در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس نوسازی سیستم های مالی و گسترش دسترسی آنها به جمعیت های محروم است. در حالی که مزایا واضح و گسترده است، پذیرش ارزهای دیجیتال به دلیل سطح پایین سواد دیجیتالی و مالی، دسترسی محدود به اینترنت در مناطق دورافتاده و عدم قطعیت های نظارتی می تواند چالش برانگیز باشد.
با در دسترس‌تر کردن، مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن و کارآمد کردن خدمات مالی، ارزهای دیجیتال می‌توانند نقشی اساسی در تغییر چشم‌انداز اقتصادی خاورمیانه ایفا کنند.
بنابراین، دولت ها و موسسات مالی باید در آموزش و زیرساخت سرمایه گذاری کنند تا اطمینان حاصل شود که منافع به طور کامل محقق می شود. علاوه بر این، چارچوب های نظارتی قوی برای محافظت از کاربران و حفظ ثبات اقتصادی در بلندمدت مورد نیاز است. ارزهای دیجیتال پتانسیل افزایش شمول مالی در آسیا و خاورمیانه، ارائه راه حل برای موانع طولانی مدت و ایجاد فرصت های جدید برای تعامل اقتصادی را دارند. با در دسترس‌تر کردن، مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن و کارآمد کردن خدمات مالی، ارزهای دیجیتال می‌توانند نقش مهمی در تغییر چشم‌انداز اقتصادی این مناطق ایفا کنند.
با استقبال بیشتر دولت‌ها، کسب‌وکارها و افراد از این انقلاب دیجیتال، پتانسیل برای آینده‌ای فراگیرتر و مرفه‌تر به‌طور فزاینده‌ای قابل دستیابی می‌شود. با این حال، تلاش‌ها برای مهار این پتانسیل مستلزم پرداختن به چالش‌های فنی، نظارتی و آموزشی متعددی است تا اطمینان حاصل شود که ارزهای دیجیتال می‌توانند به طور موثر و ایمن در سیستم مالی جهانی ادغام شوند.
بین موانع ذاتی مانند سواد دیجیتالی و مالی پایین، بی اعتمادی به موسسات مالی و ثروت محدود، پذیرش ارز دیجیتال بانک مرکزی ممکن است محدود باشد و فقط حداقل منافع را به همراه داشته باشد. بنابراین، هر کشوری باید فرصت‌ها را در کنار چالش‌های مرتبط بسنجید.
