به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، تلویزیون در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر، همچنان یک وسیله ضروری برای سرگرمی و آموزش است. اختراع تلویزیون که به جان لاگی بارد نسبت داده می شود، ارتباطات جهانی را متحول کرد و زندگی مردم را تغییر داد. برای اولین بار، تصاویر متحرک از سراسر جهان وارد خانه ها شد و این نوآوری باعث روز جهانی تلویزیون شد.
در سال 1996، سازمان ملل متحد 21 نوامبر را به عنوان روز جهانی تلویزیون به منظور ارج نهادن به تأثیر رسانه بر تصمیم گیری جهانی و مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اعلام کرد.
برای بزرگداشت این روز می توانید برنامه های تاریخی مهمی را تماشا کنید که تاثیر عمیقی بر جهان امروز داشته است. علاوه بر این، تلویزیون های مدرن به اینترنت متصل هستند و امکان دسترسی به محتوای آموزشی و سرگرمی مختلف را فراهم می کنند. روز جهانی تلویزیون فرصتی برای قدردانی از رسانه و تأثیر آن بر فرهنگ و تاریخ جهان است.
امروز روز جهانی تلویزیون است. روزی که می تواند فرصتی برای بررسی وضعیت رسانه های صدا و سیما باشد. این رسانه که به عنوان بزرگ‌ترین و رسمی‌ترین رسانه کشور شناخته می‌شود، اگرچه زمانی نقش مهمی در آموزش، اطلاع‌رسانی و سرگرمی داشت، اما امروزه در جذب مخاطب با چالش‌های جدی مواجه است. یکی از دلایل اصلی این کاهش بیننده فاصله زیاد برنامه های صدا و سیما با دنیای واقعی مردم است. اگرچه تلویزیون به عنوان یک رسانه عمومی باید ارتباط مستقیمی با زندگی مردم برقرار کند، اما بسیاری از برنامه های آن همچنان در دنیایی ایده آل و غیر واقعی زندگی می کنند.
بسیاری از انتقادات صدا و سیما به دور بودن برنامه ها از واقعیت های اجتماعی و اقتصادی کشور و یا انتقاد سیاسی از منافع جناح ها یا احزاب خاص بازمی گردد. این رویکردها باعث شده مردم احساس کنند که رسانه ها که باید منبع اطلاعات بی طرفانه و آگاهانه باشند، به ابزاری برای اهداف سیاسی تبدیل شده اند. همچنین بررسی برنامه های رادیویی نشان می دهد که این رسانه در تولید و تولید برنامه، آثار کشورهای دیگر را تکرار و کپی کرده و نتوانسته تولیدات بومی و خلاقانه ای را ارائه دهد که با ذائقه و نیازهای واقعی مردم سازگار باشد. سریال ها و برنامه های تلویزیونی که قرار بود مخاطب را سرگرم کنند، به دلیل تکراری بودن و بی جذابیت بودن نتوانسته اند جای خود را در دل مردم پیدا کنند.
این روزها حتی در حوزه سریال های تلویزیونی و فیلم های سینمایی نیز بخش قابل توجهی از مخاطبان به شبکه های خانگی روی آورده اند. این رسانه ها به ویژه در سال های اخیر توانسته اند با تولید محتوایی که مستقیماً با زندگی مردم مرتبط است، توجهات زیادی را به خود جلب کنند. آنها به جای تکیه بر ایده های قدیمی یا کپی برداری از تولیدات خارجی، داستان های بومی و واقعی تری را ارائه می کنند که به وضوح با زندگی روزمره مردم ایران مرتبط است.
در شرایطی که سایر رسانه‌ها اعم از شبکه‌های داخلی و حتی ماهواره‌ها به دلیل نوآوری و جذابیت گسترده‌تر توانسته‌اند مخاطبان زیادی را به خود جذب کنند، این واقعیت تلخ آشکار می‌شود که صدا و سیما از نظر تولیدات جدید، نوآوری و به‌روزرسانی بسیار عقب مانده است . از محتوای آن به ویژه در شرایطی که بودجه های کلانی به این سازمان اختصاص می یابد اما نتیجه آن عدم توجه به نیازهای واقعی مردم و اولویت بندی مسائل سیاسی است. این نشان می دهد که صدا و سیما نه تنها در جذب مخاطب شکست خورده است، بلکه نتوانسته اعتماد مردم را جلب کند.
روز جهانی تلویزیون باید فرصتی باشد برای بررسی رسالت های اصلی رسانه ها به ویژه صدا و سیما. این رسانه ها بیش از هر چیز باید به نقش خود در ارتباط با مردم، تقویت اعتماد عمومی و ارائه محتوای واقعی و متنوع توجه کنند. روز جهانی تلویزیون نباید تنها بهانه ای برای بزرگداشت فناوری باشد، بلکه باید فرصتی برای رادیو و تلویزیون باشد تا به چالش هایی که با آن روبرو هستند پاسخ دهند و راهی برای بازگشت به جایگاه واقعی خود بیابند.
