به گزارش اکو ایران، از آغاز درگیری های حماس و اسرائیل در 7 اکتبر، واکنش فوری کمیسیون اروپا به عنوان نهاد اجرایی اتحادیه اروپا نشان دهنده سردرگمی است. “الیور وارهلی” عضو کمیسیون اتحادیه اروپا پس از آغاز این درگیری ها اعلام کرد که کمیسیون اروپا همه کمک های خود به فلسطین را متوقف می کند. با این حال، مجبور شد به سرعت عقب نشینی کند زیرا با کشورهای عضو اتحادیه اروپا مشورت نکرده بود.
کی رئیسه؟
البته این وضعیت بدتر شد. اورسولا ون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، برای ابراز همدردی با قربانیان حملات حماس علیه اسرائیل، سفری برنامه ریزی شده و عجولانه به اسرائیل انجام داد. این اقدام ون در لاین با انتقاد جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا همراه بود.
بورل در پاسخ به این سفر گفت: سیاست خارجی اتحادیه اروپا توسط سران 27 کشور عضو و وزرای خارجه این کشورها در جلساتی مورد بحث قرار می گیرد. به ریاست من مسلم – قطعی”.
اشتباه بزرگ
اما این سیاست در رابطه با بحران خاورمیانه چیست؟ انتقاد از اسرائیل و حماس همزمان. بورل گفت: «برخی از اقدامات اسرائیل، مانند قطع آب و برق جمعیت زیادی از غیرنظامیان و محروم کردن آنها از دسترسی به غذا، ناقض قوانین بینالمللی است». توقف حمایت از فلسطین در این لحظه حساس اشتباه بزرگی است. در حال حاضر تلفات انسانی در غزه در حال افزایش است و مردم فلسطین در وضعیت وحشتناکی قرار دارند. ما باید بیشتر از آنها حمایت کنیم نه کمتر.» آخرین جمله رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا واکنشی بود به اظهارات الیور وارهلی، عضو کمیسیون اتحادیه اروپا.
سه شنبه گذشته، رهبران اتحادیه اروپا یک کنفرانس ویدئویی درباره حمله حماس به اسرائیل برگزار کردند. آنها در بیانیهای گفتند: «ما قویاً بر حق دفاع از خود اسرائیل مطابق با قوانین بینالمللی تأکید میکنیم»، اما بعداً هشدار دادند: «اجتناب از تشدید تنشها در منطقه ضروری است».
اولاف شولتز، صدراعظم آلمان روز چهارشنبه، پیش از سفر به اسرائیل و مصر گفت که می خواهد بر حق اسرائیل برای دفاع از خود بدون قید و شرط تاکید کند. صدراعظم آلمان افزود: هدف اصلی من جلوگیری از تشدید تنش در این جنگ است.
نظرسنجی های مختلف
اما نظرسنجی ها نشان می دهد که 58 درصد از آلمانی ها معتقدند که واکنش اسرائیل به حملات حماس مناسب بوده است. علاوه بر این، درصد آلمانی هایی که فکر می کنند کشورشان “مسئولیت ویژه” در قبال اسرائیل دارد از 33 درصد در سال 2012 به 44 درصد در سال جاری افزایش یافته است.
نتایج نظرسنجی در اتریش نشان میدهد که بیش از نیمی از پاسخدهندگان با این جمله موافق بودند که «اسرائیل سزاوار همدردی ماست».
در ایتالیا، حمایت از اسرائیل از سال 2021 تا کنون 14 درصد افزایش یافته است. با این حال، 30 درصد ایتالیایی ها هم با اسرائیل و هم با فلسطین همدردی می کنند. بر اساس نظرسنجی ها، 25 درصد ایتالیایی ها فقط از اسرائیل و 10 درصد ایتالیایی ها فقط از فلسطین حمایت می کنند.
حتی در فرانسه که جمعیت قابل توجهی مسلمان دارد، 45 درصد از جمعیت این کشور معتقدند که حماس مقصر بحران کنونی است و تنها 12 درصد فکر می کنند که اسرائیل عامل این بحران است.
ریشه های اختلاف با سیاستمداران
اما دلیل اختلاف نظر اروپایی ها با سیاستمداران و نخبگان این کشورها در مورد حمایت از فلسطین چیست؟
اولینرهبران اتحادیه اروپا نگران هستند که جنگ منطقه ای موج جدیدی از پناهجویان را در اروپا راه بیندازد، در حالی که مهاجرت غیرقانونی به اتحادیه اروپا به بالاترین سطح خود از سال 2015 رسیده است.
دومین دلیل آن این است که اعضای اتحادیه اروپا، به ویژه کشورهایی که جمعیت مسلمان زیادی دارند، از بازگشت به ناآرامی پس از چندین سال آرامش در اتحادیه اروپا می ترسند.
سوم اروپا همچنان به شدت به واردات انرژی از خاورمیانه وابسته است. صدراعظم آلمان هفته گذشته با شیخ تمیم بن حمد آل ثانی امیر قطر دیدار کرد. قطر یکی از اصلی ترین حامیان مالی حماس است و در عین حال این کشور پس از حمله روسیه به اوکراین و قطع صادرات گاز به اروپا از سوی روسیه، یکی از تامین کنندگان اصلی گاز آلمان بوده است. درگیری های اخیر باعث شده است که «میدان گازی تامار» اسرائیل به طور موقت فعالیت خود را متوقف کند. رهبران اروپایی نمی خواهند دوباره با بحران افزایش قیمت انرژی روبرو شوند، در زمانی که به نظر می رسد تورم در حال کاهش است.
که در آخررهبران اتحادیه اروپا نمیخواهند توجه آمریکا از جنگ اوکراین با روسیه منحرف شود، بهویژه با توجه به بیمیلی فزاینده سناتورهای آمریکایی، بهویژه جمهوریخواهان، برای ادامه کمکها به اوکراین، که قصد دارند دونالد ترامپ را به عنوان نماینده حزبش برای یک بار انتخاب کنند. باز هم انتخابات ریاست جمهوری…
اتحادیه اروپا می داند که در صورت وقوع جنگ جدید، منابع و کمک های مالی و نظامی فعلی آمریکا به اوکراین به خاورمیانه سرازیر خواهد شد.
اول اوکراین
اما اکنون رهبران اروپایی راه سخت تری در پیش دارند تا همتایان آمریکایی خود را به سمت استراتژی «اوکراین اول» تشویق کنند. این دو جنگ اکنون آنقدر در هم تنیده شده اند که نمی توان آنها را از هم جدا کرد. روسیه به دلیل حضور در سوریه به طور غیرمستقیم درگیر بحران خاورمیانه است. در حال حاضر روسیه در تلاش است تا روابط بین اوکراین و اسرائیل را متشنج کند. همچنین حداقل نوعی رقابت بین اوکراین و اسرائیل برای دستیابی به انواع خاصی از مهمات، به ویژه بمب های هدایت شونده توسط ایالات متحده و گلوله های توپخانه 155 میلی متری وجود خواهد داشت. این در حالی است که همکاری های دفاعی ایران و روسیه در ماه های اخیر توسعه یافته است.
اما این تنها مشکل سیاست خارجی مورد علاقه جوزپ بورل نیست. چین به عنوان یک ابرقدرت اقتصادی و فناوری از روسیه و ایران حمایت می کند. یک مسئله تا حدودی اسفناک نیز وجود دارد. اتحادیه اروپا از چین می خواهد که این بلوک سیاسی را جدی تر بگیرد و این موضوع محور اصلی سفر بورل به چین و دیدار وی با وزیر امور خارجه این کشور در اوج بحران و درگیری های حماس و اسرائیل بود. بورل در این نشست به رویترز گفت: «جنگ در اوکراین ما را نه تنها به یک قدرت اقتصادی، بلکه یک قدرت ژئوپلیتیکی نیز تبدیل کرده است؛ ما میخواهیم با این رویکرد با چین مذاکره کنیم: پکن نباید روابط خود با اتحادیه اروپا را از منظر نگاه کند. روابط آن با سایر کشورها”؛ کنایه ای از اتحادیه اروپا به آمریکا.
وضعیت دور بودن از واشنگتن
تلاش اتحادیه اروپا برای فاصله گرفتن از واشنگتن به امید کسب احترام بیشتر از سوی پکن دو مشکل دارد. اولین مشکل این است که اروپا هنوز به شدت به ایالات متحده برای تضمین امنیت خود در برابر تهدید کشورهای دیگری مانند روسیه نیاز دارد. نکته دوم این است که چین نه تنها منبع اصلی حمایت اقتصادی از مسکو و تهران است، بلکه تهدیدی بسیار بزرگتر برای امنیت اروپا است و به نظر می رسد بورل این موضوع را دست کم گرفته است. اگر کسی در این مورد شک دارد، به نظراتی که در جلسه موسوم به “پنج چشم” در دانشگاه استنفورد در روز چهارشنبه بیان شد، توجه کنید. این نشست برای اولین بار در یک مکان عمومی روسای سرویس های اطلاعاتی استرالیا، کانادا، نیوزلند، بریتانیای کبیر و ایالات متحده را گرد هم آورد.
در این نشست مدیرکل MI5 انگلیس اظهار داشت: اگر به فناوری پیشرفته نزدیک هستید، ممکن است به ژئوپلیتیک علاقه نداشته باشید، اما ژئوپلیتیک به شما علاقه دارد. منظور این مقام انگلیسی از «ژئوپلیتیک» جنگ سرد جدید با چین است.
رئیس اف بی آی همچنین اعلام کرد: چین دست به جاسوسی اقتصادی زده و دزدی کار و عقاید دیگران را جزء اصلی استراتژی ملی خود قرار داده است و این جاسوسی به ضرر مبتکران کشورهای ما تمام شده است. این تهدیدی است که در سالهای اخیر خطرناکتر شده است.»
نشست سران سازمان های اطلاعاتی این پنج کشور در روزی برگزار شد که شی جین پینگ رئیس جمهور چین از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در پکن استقبال کرد. یک اتفاق زیبا
لحظه مهم بایدن
برخلاف رهبران اروپایی، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، بازار هدف خود را به خوبی می شناسد. البته سفر اخیر او به خاورمیانه در اوج بحران کاری بسیار بی پروا بود. آیا ریچارد نیکسون در سال 1973 از خاورمیانه بازدید کرد؟ البته که نه. او منتظر بود تا هنری کیسینجر – وزیر امور خارجه معروف آمریکا در دوران جنگ سرد – راه را برای توافق بین اسرائیل و مصر هموار کند. آیا رونالد ریگان در سال 1983 پس از حمله اسرائیل به لبنان و حمله مرگباری که منجر به کشته شدن 241 سرباز آمریکایی شد، به خاورمیانه رفت؟ خواهش میکنم. در واقع، ریگان در دوران ریاست جمهوری خود، حتی یک بار هم از خاورمیانه بازدید نکرد.
با این حال، سخنرانی جو بایدن در اورشلیم برای وجهه سیاسی او در غرب بسیار سودمند بود، حتی سودمندتر از همه سخنرانی های او در سه سال گذشته. این سخنان لحظه مهمی برای رئیس جمهور آمریکا محسوب می شود. این سخنرانی به ویژه در ایالت هایی مانند پنسیلوانیا که دارای جمعیت قابل توجهی یهودی بود، تأثیرگذار بود. از سوی دیگر، اظهارنظر اخیر دونالد ترامپ که حزب الله را «بسیار هوشمندانه» خواند، در نهایت به نفع بایدن در ایالات متحده انجامید.
شطرنج ناقص بایدن
اما آنچه سیاست داخلی خوب را تشکیل می دهد، لزوماً استراتژی کلان خوب نیست. بایدن معتقد است که او در حال بازی شطرنج بین دموکراسی و استبداد است. اما در واقعیت بیشتر شبیه بازی چینی گو یا وی چی است و آمریکا و متحدانش در خطر جدی گرفتار شدن هستند.
اگر چین تصمیم بگیرد از حواس پرتی فعلی آمریکا استفاده کند و تایوان را محاصره کند، جو بایدن چه خواهد کرد و باعث می شود نیروی دریایی آمریکا به تنگه تایوان برود و خطر یک جنگ بزرگ را به خطر بیندازد؟ به نقل از کیسینجر، «در حالی که شطرنجباز متخصص سعی میکند مهرههای حریف خود را در یک سری از رویاروییهای رو در رو حذف کند، یک شطرنجباز خبره نگران فضاهای «خالی» روی تخته است و به تدریج پتانسیل استراتژیک مهرههای خود را کاهش میدهد. . حریف. قطعات.”
آیا ایالات متحده به سمت بحرانی می رود که از نظر مقیاس با بحران 50 سال پیش قابل مقایسه است؟ (یا شاید بدتر، زیرا اسرائیل امروز نسبتا ضعیف تر به نظر می رسد.) اکنون، مانند اکتبر 1973، یا حتی بیشتر، دولت های اروپایی به خوبی با ایالات متحده همسو نیستند.