در بیش از دو هفته از آغاز طوفان الاقصی، حوادث شگفت انگیز و شگفت انگیزی رخ داده است که سرعت و شتاب حوادث، درک و تأمل در آنها را غیرممکن کرده است. صرف نظر از ابعاد جنایتکارانه جنگ که آمار و ارقام و تصاویر آن نمی تواند تلخی و درد آن را بیان کند، حوادثی مانند تجمعات متراکم و راهپیمایی های گسترده در حمایت از فلسطین در کشورهای مختلف به ویژه انگلیس و آمریکا که در برخی از روایات به این موارد اشاره شده است. منحصر به فرد و بی سابقه؛ از جمله نتایج معجزه آسای این رویارویی نابرابر. عموماً با ترسیم و تبیین این نتایج، دستاوردها یا نتایج سیاسی و نظامی مسئله آشکار می شود و کمتر به نتایج اجتماعی و فرهنگی توجه می شود.
بینش پوزیتیویستی و فرصت طلبی از همان روزهای اول، این جنگ سخت، خشن و دردناک را زمینه ای برای تبلیغ آرمان قدس می دید.
پرسش ها و شبهات در مورد خاستگاه حماس، چرایی حمله توسط نیروهای فلسطینی، چرایی سکوت یا عدم اقدام کشورهای عربی، واکنش ایران، ورود یا عدم ورود نیروهای اشغالگر به نوار غزه و به ویژه بحث و تبادل نظر در مورد علت حمله خونین به بیمارستان الاهلی یا بیمارستان المؤمدانی غزه، همگی منجر به تولید انبوه محصولات نوآورانه و خلاقانه در حوزه فلسطین شد. سوال به همین دلیل باید گفت که میزان تولید محتوای مثبت و آگاهانه در دو هفته اخیر بیشتر از کل تولید محتوا در روزهای قدس پس از انقلاب است.
در ایران پس از حوادث تکان دهنده سال گذشته و تلاش طاقت فرسا رسانه های دو لایه، شبکه های ماهواره ای فارسی و رسانه های اجتماعی بیگانه برای ایجاد، القا و تعمیق شکاف های اجتماعی، دریچه ها و لولاهای ارتباطی بین لایه ها، گروه ها و گروه های مختلف. کلاس ها. و طبقات جامعه با تعطیلی مواجه شدند.
سال گذشته در این روزها فضای عمومی رسانه و فضای خیابان متاثر از التهابات اجتماعی به دنبال التیام گریه های عمیق و التیام شکاف های دیرینه ای بود که شکل گیری آن در ذهن و اندیشه ایرانی به دوران قبل بازمی گردد. شهریور 1401. بر همین اساس بود که رهبر فرزانه انقلاب پس از چندین اتفاق تلخ و ناباورانه از جمله درگیری بر سر مسئله حجاب در خطبه های نماز عید فطر، همدلی و همزیستی اجتماعی را امری مهم و اساسی دانستند. راهی برای غلبه بر این گذار اجتماعی دشوار
متأسفانه این بیان و روشنگری نیز مانند بسیاری از مشاهدات و توجهات ایشان در چند یادداشت و مصاحبه و تحلیل و گفت و گوی مطبوعاتی بیش از آن توضیح داده نشد و افراد کمی از سازوکار، فرآیند، نقطه شروع، نحوه ارزیابی، مراحل صحبت کردند. . و ارتباطات او این مفهوم را با دیگر پدیده ها و مضامین کلان و خرد نوشت.
اما کلیت این گفتمان و توضیحات حداقلی آن حاکی از آن بود که باید در زمینه سازگاری فرهنگی و تاب آوری اجتماعی سرمایه گذاری ویژه ای صورت گیرد. نکته اساسی این است که سازگاری فرهنگی و تاب آوری اجتماعی مسری و مثال زدنی است.
اگرچه این سرایت و شکل‌دهی برای نخبگان جامعه وجود دارد، اما در سیاست‌گذاری و سیاست‌گذاری به‌طور نامحسوسی کنار گذاشته شده است. به بیان بسیار ساده، سخنان و بیانات رهبر انقلاب از جهات مختلف متوجه قدرت سیاسی و نهادهای حکومتی است و باید همدلی و همزیستی، سازگاری و تاب آوری را نشان داده و آن را در محیط اجتماعی گسترش دهد. به محض اینکه رهبر انقلاب خط مشی یا دستوری را بیان کرد، نباید از مردم مشورت کرد، مرتب از آنها خواست، از آنها انتظار داشت و تعیین تکلیف کرد. وظیفه ایجاد و تقویت همدلی و همزیستی اجتماعی عمدتاً بر عهده قدرت سیاسی است، حتی اگر توزیع بودجه عمومی فرهنگی و رسانه ای را در نظر نگیریم.
از این منظر است که ترویج آرمان قدس و تبیین حادثه امروز غزه فرصت، زمینه، دریچه و لولای است که می تواند همدلی اجتماعی و اجماع جامعه در کل بر سر ظلم ایجاد کند. زنان، مردان، کودکان و سالمندان فلسطینی که می توانند به عنوان یک هنجار رایج، با غیرت از مظلومان دفاع کنند. آنچه در دو هفته اخیر در رسانه‌های مختلف با گرایش‌های مختلف سیاسی و قالب‌های مختلف تولید همدردی با غزه دیده‌ایم، چشم‌انداز دقیقی از ظرفیت عظیم فلسطین برای همدلی و اتحاد جامعه ایران است.
در تلویزیون، شبکه های مختلف صاحب نظران، تحلیلگران و شخصیت های سیاسی از گرایش ها و جریان های مختلف بودند.
به ویژه باید به سه برنامه حماسی شبکه یک، افق فلسطینی در شبکه افق و برنامه های خبری شبکه خبر اشاره کرد.
دعوت از شخصیت‌های مختلف سیاسی نشان می‌دهد که جامعه ایران همچنان دارای اشتراکات قوی است و هنجارها و ارزش‌ها را فراتر از مبارزات سیاسی روزمره می‌شناسد. به همین دلیل باید تصریح کرد که حضور چهره‌ها و عوامل اصلاح‌طلب در شبکه اوغوف که همواره از ویژگی‌های آن همجواری با جریان سیاسی اصولگرا بوده بیش از یک برنامه و تولید ساده است.
شکی نیست که ساخت همدلی و همزیستی تدریجی است و البته فقط از رسانه ها بر نمی آید. با این حال، رسانه ملی باید تلاش کند تا درک کند که بیش از هر چیز، ادامه ایجاد این همدلی مهم است. بنابراین باید نقاط مشترکی را یافت و برای تقویت و تاکید بر آنها برنامه ریزی کرد.
ثانیاً برای مقابله با این تصور که این حرکت نمایشی است، باید از گشایش فضا استقبال کرد و از زیر سوال بردن برنامه ها و آمد و شد و به خصوص در سال انتخابات اعتماد بیشتری به کارگزاران نترسید. و تولید کنندگان
این تغییر منوط به صدور بخشنامه های جدید نیست، بلکه حاصل به کارگیری نیروهای جوان و خلاقی است که صداوسیما در اختیار دارد و البته افزایش ذی نفعان و کنار گذاشتن رقابت شبکه های ملی و اجتماعی. خارجی ها که بر غنای محتوا افزوده و مخاطب تشنه ایرانی را به تماشای مجدد برنامه های ملی تحلیل سیاسی تشویق می کند.
همانطور که فلسطین به همراهی انسانی، همدلی و پویایی دیپلماتیک و فعالانه برای کاهش درد و رنج خود نیاز دارد. درد فلسطین باعث ایجاد همدلی اجتماعی قابل توجهی خواهد شد که در سال های اخیر جز در تشییع سردار شهید قاسم سلیمانی یا در مسابقات ورزشی آشکار نشده است.
انتهای پیام/
