خبرگزاری مهر ، گروه مجلات – مبینا افراخته: نظرسنجی های انجام شده در دانشگاه تل آویو نشان می دهد که اکثریت جامعه صهیونیستی از ویرانی غزه راضی هستند. بر اساس این نظرسنجی ها، حدود 75 درصد از اسرائیلی ها بر این باورند که تلفات انسانی در غزه برای دستیابی به اهداف این جنگ کاملا موجه و موجه بوده است. 45 درصد صهیونیست ها میزان فشار وارده به غزه را مناسب دانسته اند و 36.7 درصد معتقدند که اسرائیل در طول سال جنگ فشار بسیار کمی بر غزه وارد کرده است. بررسی بررسی ها نشان می دهد که قتل و جنایت ریشه عمیقی در صهیونیست ها دارد.
دنباله ای از آموزش صهیونیستی
همه ما حداقل یک بار این جمله معروف را شنیده ایم که “مردم آمریکا با دولت خود کاری ندارند، آنها بی گناه هستند” از زبان برخی از شهروندان خود شنیده ایم. عبارتی که گاهی درباره اسرائیل و در میان جنایات این رژیم اشغالگر به گوش می رسد. اما در واقعیت اینطور نیست. تاریخ مردم اسرائیل با تاریخ مردم عادی در ایالات متحده بسیار متفاوت است. تفاوت این است که اسرائیل اصلاً شهروند عادی ندارد. اگر آمار و نظرسنجی را کنار بگذاریم و گوش و چشممان سند خباثت اسرائیل باشد، چیزی جز جنایتکار بودن این رژیم غاصب، از سیاستمدارانش گرفته تا شهروندانش، نخواهیم یافت.
چند روزی است که ویدیویی در دنیای مجازی اینستاگرام دست به دست می شود. در این ویدئو پسر اسرائیلی داستانی از کتاب خود می خواند و می گوید: لبنان مال ماست. آلون و لبنان عنوان کتابی برای کودکان است که هدف آن کودکان شهرک نشینان اسرائیلی است. نویسنده این کتاب پروفسور آموس آزاریا، اشغالگر شهرک نشین و استاد دانشگاه آریل است. این کتاب داستان رویای یک پسر مهاجر برای رفتن به لبنان را روایت می کند. سرزمینی که در کتاب آمده است «به بنی اسرائیل تعلق دارد». این داستان توسط گروه «یوری زافون» اعضای «جنبش بیداری شمال» مطرح شد. این گروه در پایان اسفند ۲۰۲۴ تاسیس شده و می خواهد لبنان را اشغال کند. همچنین آگهی های خرید و فروش کوهپایه های لبنان را منتشر کرده اند که در تاریخچه کتاب آمده است.
آموس آزاریا، نویسنده کتاب، در حالی که پسر اسرائیلی را در آغوش گرفته است، به زبان عبری می خواند: «آلون در مسکف عام با شادی و خوشی زندگی می کند، خانواده ای مهربان و دوست داشتنی برای بازی داشت و همچنین باغ زیبایی داشت». خودش را در آن بازی کند. اما در میان همه چیزهای مشترک آنها، آلون عاشق منظره کوهی بود که از خانه اش دیده می شد. هر روز پرده ها را باز می کرد تا کوه هایی را که دوست داشت ببیند.
لبنان همیشه در جغرافیای جهان یک کشور مستقل بوده و هست. بیش از سی درصد جمعیت این کشور شیعه هستند و زبان رسمی آنها عربی است. اکنون یک یهودی اهل صهیون که به زبان عبری صحبت می کند به فرزندان دین خود می آموزد که لبنان برای اسرائیل است. او مردم لبنان را دشمن خطاب می کند و می گوید اگر کوه های زیبای این عروس خاورمیانه را می خواهید، حق با شماست. فقط باید صبر کنیم تا دشمن را از کشور خودش بیرون کنیم، بعد از آن لبنان مال ما خواهد شد. همچنین به معنای اخراج، کشتار و کشتار دسته جمعی مردم است…
اسرائیل شهروند عادی ندارد.
داستان به اینجا ختم نمی شود. بیست و هفتم شهریورماه بود که مثل یک فیلم علمی تخیلی در لبنان بمباران پیجر رخ داد و در یک لحظه تعداد قابل توجهی پیجر در سراسر این کشور منفجر شد. این بار آتش از مقبره رژیم صهیونیستی بیرون آمد. بیشتر از ۳۰۰۰ در جریان این جنایت، افراد مجروح شدند. در این حادثه انگشتان پیر و جوان، زن و کودک قطع شد و از دو چشمشان فقط کاسه ای خالی از خون باقی ماند.
در همین حال، شهروندان اسرائیلی، که برخی از آنها معتقدند حساب های کاربری آنها از دولت آنها جدا است، شروع به اشتراک گذاری ویدئوها در تیک توک و سایر پلتفرم ها کردند و این حادثه را با قهقهه های زننده به تمسخر گرفتند. کودکان لبنانی باید تا پایان عمر خود برای پاک کردن رنگ از موهای خود با مچ دست های رگ به رگ شده مبارزه کنند، نوجوانان عینک رنگی می زنند و جوانان لبنانی عاشق می شوند بدون اینکه بتوانند چهره صدایی را که دلشان را از دست داده اند ببینند. با تمام این اوصاف، هیچ یک ذره ای از چیزی شکایت نکردند، حتی زمانی که صدای شهروندان اسرائیلی گوش آنها را کر کرد، محکم تر از قبل به مقاومت ادامه دادند.
این ویدئوها گواهی است برای دیدن و دانستن این که اسرائیل یک شهروند عادی ندارد و یک مجتمع مسکونی نظامی با سربازان مسلح است که در یک زندگی نژادپرستانه متولد و بزرگ شده اند. همین پسر فردا کت و تفنگ می پوشد و ایرانی ها را مهاجم کشور خودش می داند. همین کودک اسلحه را به سمت ما نشانه می رود زیرا در سرش فرو رفته است که یهودیان بهترین مردم جهان هستند و هر غیر یهودی مستحق مرگ و نابودی است.
